Kościół św. Mikołaja Hierarchy w Chamownikach jest jednym z najpiękniejszych i najczęściej odwiedzanych kościołów prawosławnych w Moskwie, światowej sławy zabytkiem architektury z XVII wieku.
Dzielnica Chamowniki, obecnie znajduje się w samym centrumcentrum Moskwy, aż do początku XVI wieku, należało do jego podmiejskich terytoriów i reprezentowało rozległe łąki do wypasu koni. W pierwszym ćwierćwieczu powstał tu klasztor nowodziewiczy, wokół którego stopniowo powstawało kilka osad, w których żyli chłopi i rzemieślnicy. Jednym z nich była Khamovnaya Sloboda. Mieszkali tu tkacze, przesiedleni na ziemie moskiewskie z Tweru. Rzemieślnicy służyli dworowi królewskiemu, dostarczając mu pościel, głównie na obrusy. Produkcja tkanin na obrusy nazywała się niegrzecznym biznesem, od starego rosyjskiego słowa „boor” - len. Pod nazwą tkaniny lnianej „hamyan” nazwano osadą, a następnie całym obszarem.
Osada była dość duża (początkowo w okolicy40 jardów) i miał własny kościół. Kościół św. Mikołaja był drewniany i po raz pierwszy wzmiankowany w dokumentach historycznych z 1625 r. W 1657 r. Drewniany kościół zastąpiono kamiennym. Po 20 latach kościół oficjalnie otrzymał pełną nazwę - „Mikołaj Cudotwórca w Stajniach Metropolitalnych”. W 1679 r. W pobliżu zaczęto budować nowy kościół. Do tego czasu nastąpiły znaczące zmiany w stylu architektonicznym konstrukcji w Rosji.
Kościół św. Mikołaja Cudotwórcy w Chamownikachto klasyczny dla tego stylu zespół świątynny, w skład którego wchodzi kościół z pięcioma kopułami, jednofilarowy refektarz z nawami bocznymi metropolity moskiewskiego Aleksego i św. Dymitra metropolity moskiewskiego (odnowiony w 1872 r. w imię ikony Matki Bożej „Asystentki grzeszników”), czterospadowa dzwonnica nad wejściem zachodnim. Ośmiokątna dzwonnica jest jedną z najwyższych w Moskwie i ostatnią zbudowaną w tym stylu. Kościół został konsekrowany 25 czerwca 1682 r. Pozostałe zabudowania dobudowano później, w miarę rozbudowy parafii.
Podczas ofensywy Napoleona przeciwko Moskwie w latachW czasie kampanii rosyjskiej 1812-1813 świątynia została poważnie zniszczona, jej wnętrze zostało częściowo zniszczone. Podczas prac konserwatorskich w 1845 roku we wnętrzu pojawiły się malowidła ścienne, a do 1849 roku świątynia została całkowicie odrestaurowana.
W czasie swojego istnienia kościół św. Mikołaja Prałata w Chamownikach był odnawiany jeszcze trzykrotnie (w 1896, 1949 i 1972 r.), Ale nabożeństwa w nim nigdy nie ustały i zawsze był otwarty dla parafian.
Powstanie metalowego ogrodzenia datuje się na koniec XIX wieku, a nieco później zainstalowano bramę z kutego żelaza.
Do dzwonnicy powrócił w 1992 roku108-funtowy dzwon, jedyny, który zachował się z oryginalnego zestawu dzwonów, jest drugim co do wielkości dzwonem, odlanym w 1686 roku przez rzemieślnika Michaiła Ladygina. Pozostałe dzwony zaginęły podczas prześladowań kościoła w latach 30-tych XX wieku. Los głównego 300-funtowego dzwonu świątynnego jest nieznany.
W 1922 r., Podczas konfiskaty kosztowności kościelnych, wyniesiono z kościoła ponad pięć pudów złotej i srebrnej biżuterii oraz przyborów.
Głównym sanktuarium, które znajduje się w kościele św. Mikołaja w Chamownikach (zdjęcie poniżej), jest ikona Matki Bożej „Asystentki grzeszników”. Jest w lewym przejściu nazwanym jej imieniem.
Ikona została podarowana kościołowi św. Mikołajaw Chamownikach w 1848 r. jeden z parafian kościoła. Według legendy wkrótce po zdobyciu wizerunku Matki Bożej właścicielka zaczęła zauważać, że podczas modlitwy zmienia się wygląd ikony, a na powierzchni pojawiają się pachnące krople oleju. Niektórzy chorzy zostali uzdrowieni poprzez modlitwę i ten olej. Właściciel podarował ikonę kościołowi św. Mikołaja w Chamownikach, gdzie cuda trwały dalej. Ludzie napływali do świątyni jak rzeka. Obrazowi przypisuje się wiele cudownych uzdrowień. Było to szczególnie widoczne podczas wściekłości cholery w 1848 roku.
W 2008 roku kościół św. Mikołaja Prałata w Chamownikach obchodził 160-lecie zdobycia cudownego obrazu. 20 marca to dzień ikony Matki Bożej „Asystentki grzeszników”.
W 2011 roku prawosławni chrześcijanie mieszkający w Anglii mogli pokłonić się liście Cudownej Ikony. Ikona pozostawała tam przez kilka dni w kulcie.
Wraz z ikoną „Asystent grzeszników”, który wgKościół św.Mikołaja w Chamownikach jest dumny z prawa, ikony w kościele są nie mniej sławną i zaszczytną historią. Główny ikonostas zawiera ikonę św. Aleksego (metropolity moskiewskiego), namalowaną w 1688 r. Przez carskiego malarza ikon Iwana Maximowa. Inne czczone kapliczki to: smoleńska ikona Najczystszej Bogurodzicy, stworzona w XVII wieku oraz ikona męczennika Jana Wojownika z XVIII wieku.
W nawie głównej świątyni znajduje się również relikwiarz zCząsteczki relikwii różnych świętych w kościele przyciągają uwagę zwiedzających starożytnym baldachimem nad całunem - specjalnym baldachimem, artystycznie zaprojektowanym.
W świątyni codziennie o 8 rano jestliturgia jest posługą publiczną z sakramentem Eucharystii (komunia). Nabożeństwo wieczorne rozpoczyna się o godzinie 17:00. W niedziele, dwunastoletnie święta i rodzicielskie soboty o godzinie 7 i 10, w niedzielę oraz w przeddzień czuwania całonocnego o godzinie 17 odbywają się nabożeństwa wieczorne. We wtorki przed cudownym obrazem Matki Bożej „Asystentki grzeszników” podczas wieczornego nabożeństwa wykonywany jest śpiew akatystyczny, w czwartki - nieszpory z akatystą do św. Mikołaja.
Nie tak dawno przy kościele zaczęło działać prawosławne gimnazjum ogólnokształcące, szkółka niedzielna i kościelny chór dziecięcy. Istnieje chrzcielnica na chrzest dorosłych.
Jako znany na całym świecie punkt orientacyjnyMoskwę codziennie odwiedzają setki turystów. Znajduje się obok Komsomolskiego Prospektu, pomiędzy ulicami Lwa Tołstoja i Timura Frunze. Możesz się tam dostać metrem. Najbliższa stacja to „Park Kultury” (okrężna).
