Развитие древнеегипетской религиозности уходит zakorzenione w starożytnej starożytności. Jego podstawy są widoczne w neolicie, kiedy, jak się wierzy, istniały już dość rozwinięte i ugruntowane magiczne tradycje. Te ostatnie były formą niereligijnego mistycyzmu, będąc raczej środkiem do manipulowania środowiskiem. Jednak później, coraz bardziej skomplikowane, dały początek licznym kultom o określonej religijnej naturze.
W starożytnym Egipcie ważną rolę dla gospodarkiW rozwój państwa grało rolnictwo. Całe życie królestwa zależało od plonów - pokoju, dobrobytu ludu i sytuacji politycznej. Dlatego Egipcjanie byli bardzo wrażliwi na czynniki zapewniające dobre zbiory. Wycieki z Nilu, populacje owadów i wiele innych czynników, ze względu na ich znaczenie dla dobrobytu kraju, zostały wciągnięte w kult, a następnie zmitologizowane. Nie ostatnią rolę odgrywały wśród nich zwierzęta, zwłaszcza rolnicze, ponieważ bezpośrednio lub pośrednio służyły jako źródło pożywienia. Uprawne zwierzęta gospodarskie nie były wyjątkiem. Byki były powszechnie czczone we wszystkich miastach stanu, przywiązane do różnych bogów i skorelowane z różnymi mitami. W całej swojej historii Egipt znał kilka krajowych kultów byków i wiele lokalnych. Niesamowitą ewolucję od drugiej do pierwszej demonstruje kult notorycznego Apisa.
Początkowe narodziny Apisodnosi się do Memphis - stolicy Dolnego Królestwa. Bóstwem tego miasta był właśnie Apis. Jednak wpływ polityki i kultury metropolitalnej wkrótce zapewnił rozprzestrzenienie się jego czci w całym kraju, a nawet poza jego granicami. Wiadomo, że w różnych momentach historii Apis był czczony przez perskich królów i cesarzy rzymskich. Dla Greków to święte zwierzę ogólnie stało się jednym ze źródeł pojawienia się kultu synkretycznego boga Serapisa.
Mówiąc o świętym zwierzęciu w kontekścieW egipskiej tradycji religijnej należy wspomnieć, czym dokładnie była świętość zwierzęcia. W końcu Apis była nie tylko mitologiczną abstrakcją jak słynna niebiańska krowa. Przeciwnie, był on wyjątkowo skonkretyzowany na twarzy, że tak powiem, pewnego żywego byka, dla którego czartery i tradycje wymagały specjalnej treści, specjalnego kultu, a po jego śmierci specjalny pochówek.
Przede wszystkim należy krótkozarys okultystycznej antropologii Egipcjan. Oni, podobnie jak wielu innych mistyków (i Egipcjanie wyróżniali się głęboko tajemniczą naturą swojej religii), charakteryzowali się trichotomicznym podziałem człowieka na ducha, duszę i ciało. Jeśli chodzi o samych Egipcjan, te składniki człowieka mają następujące nazwy:
1. Kapelusz to ciało fizyczne.
2. Następujące dwie części składają się na duszę:
3. Ba-Bai - duch.
Podobny „skład” człowieka starożytnego Egipcjaninaoskarżano także teologów o swoich bogów. Teraz możemy wyjaśnić naturę świętości Apisa. Jak wspomniano, jest to specyficzny byk. Podstawą było przekonanie Egipcjan, że ten byk jest wcieleniem Ka, czyli pierwszą częścią duszy, Bogiem. Czym jest Bóg, to pytanie, na które nie ma jednej odpowiedzi. Ale tak czy inaczej, święty byk Apis jest wcielonym bóstwem.
Dane historyczne i archeologiczne współcześniepozwalają nam z pewnością skorelować wczesną formę kultu Apisa z bogiem Ptah. To jest boski patron miasta Memphis. To z nim święty byk był związany z Egipcjanami mieszkającymi w tym mieście. Z biegiem czasu rola Memfis wzrosła, a wraz z nią popularność, jaką cieszył się ten święty byk w Egipcie. Później kult, który miał charakter lokalny, stał się ogólnie egipski. Wpłynęło to również na teologię kultu. Wpływ Apisa nie zapewnił władzy Ptah, a później święty byk zaczął być czczony jako wcielenie innego boga - Ozyrysa.
Życie, którym żył święty byk, byłozamknięta na specjalnym dziedzińcu świątyni - apium. W niektóre dni obchodzono uroczystości ku czci byka (zwykle zbiegło się to z wylewem Nilu) i składano ofiary. Istnieją dowody na to, że dostał 25 lat życia, po czym byk utonął. Liczba ta jest zwykle kojarzona z cyklem księżycowym kalendarza egipskiego. Jednak odkrycia archeologiczne na akropolu w Memphis, gdzie pochowane są dziesiątki mumii byków, nie potwierdzają tej informacji.
Tak czy inaczej, ale Egipcjanie wierzyli w to późniejśmierć aktywnego Apisa, esencja Ka ponownie łączy się z Ba-Bai Ozyrysa, a następnie wciela się ponownie. Nowe wcielenie zostało zidentyfikowane przez szereg charakterystycznych cech (czarna wełna, szereg charakterystycznych znaków itp.). U niektórych autorów liczba takich znaków sięga 29. Po znalezieniu odpowiedniego cielęcia tuczono go i przewieziono do Apium, gdzie uroczyście „objął urząd”. W ten sposób pozyskano z Egiptu nowego świętego byka.
