Hiszpania, niegdyś największe imperium, nie jesttylko Europa, ale cały glob, znała w swojej historii zarówno zawroty głowy, jak i okres głębokiej depresji gospodarczej. Ale przez wiele stuleci krajowa waluta Hiszpanii wykazywała ogromną stabilność, jaką zapewnia złoto kolonii zamorskich (głównie Ameryki Południowej).
Początek hiszpańskiego panowania na morzach i na lądziepołożył Reconquista, który zakończył się w 1492 roku. To ona ogłosiła narodziny nowej siły politycznej w Europie, która miała stać się bohaterem europejskiej historii XVI wieku, kiedy nowo powstałe imperium rosło i umacniało się kosztem zamorskich posiadłości, niestrudzenie budując swój potencjał gospodarczy i militarny, a także zyskując wielką siłę polityczną.
W tym okresie walutą Hiszpanii była realna, która pozostałagłówna jednostka monetarna kraju od połowy XIV wieku do 1864 r. była wyceniana w bezmiarze Starego Świata na równi z dolarem. Militarna i polityczna siła hiszpańskiej korony wspierała realny kurs walutowy na odpowiednim poziomie. W tym długim okresie historycznym w Hiszpanii bito różne waluty. Najsłynniejszym wówczas była tzw. „Prawdziwa ósemka” - moneta o nominale ośmiu reali, która pojawiła się pod koniec XV wieku.
Ze względu na szerokie zastosowanie wNa kontynencie amerykańskim, a nawet w Europie, tę monetę można słusznie uznać za pierwszą na świecie prawdziwą walutę międzynarodową (wymienialną). Ciekawe jest również to, że na Półwyspie Iberyjskim, w samym sercu imperium, przez kilka stuleci prawdziwie pokojowo współistniały z innymi walutami iberyjskimi. Na przykład ze złotym escudo, które było w obiegu w okresie od 1535 do 1833 roku, lub z monetą Moravedi Maurish, przyjętą przez różne chrześcijańskie królestwa półwyspu.
W 1864 roku wielowiekowa waluta Hiszpanii stała się prawdziwązostał zastąpiony nowym srebrnym escudo. To prawda, że ta jednostka monetarna nie przetrwała długo. Już w 1868 r. Peseta stała się nową walutą Hiszpanii, która przystąpiła do Łacińskiej Unii Monetarnej, na warunkach której zapewniono swobodny przepływ europejskich jednostek monetarnych na terytorium państw członkowskich.
I do 1 stycznia 2002 rmieszkaniec kraju, odpowiadając na pytanie, jaka waluta w Hiszpanii, mógł śmiało nazwać pesetę - wraz z przystąpieniem pesety do hiszpańskiego tronu finansowego pozostałe waluty zostały zniesione. Ostatnią serią wybitych peset metalowych były monety o nominałach 1, 5, 10, 25, 50, 100, 200 i 500. W przypadku banknotów papierowych były one emitowane w następujących nominałach: 200, 500, 1000, 2000, 5000, 10000 peset.
Kurs walutowy w Hiszpanii nie różni się dziś zbytniood reszty strefy euro. Nic w tym dziwnego - w końcu to pirenejskie państwo jest integralną częścią Wspólnoty Europejskiej, której każdy członek ma prawo wydrukować jednolitą walutę na własne potrzeby. W takim przypadku przed numerem seryjnym należy podać własną literę, za pomocą której rozróżniane są banknoty. Hiszpanii przypisano literę V. Monety euro są również czysto indywidualne dla każdego stanu. Najmniejsze hiszpańskie monety wykonane są ze stali pokrytej miedzią.
Na brzegu znajduje się moneta o nominale 2 centówspecjalne karbowanie, a pozostałe wykonane są ze specjalnego stopu miedzi zawierającego aluminium, cynk i cynę. Zewnętrznie monety o tych nominałach można odróżnić dzięki obecności poprzecznego paska wypukłości. Na dużych nominałach 1 i 2 euro wybijane są indywidualne wzory, mają również specjalne małe marszczenia.
