Powszechnie wiadomo, że cała architektura świataopracowany pod wpływem klasycznych wzorów stworzonych przez architektów legendarnego Hellas. Przez wiele stuleci ich nieśmiertelne dzieła służyły jako standard harmonii, który inspirował architektów późniejszych epok, dla których system zamówień starożytnej Grecji był punktem wyjścia do ich twórczych poszukiwań. Zdjęcia ilustrujące artykuł przedstawiają jego charakterystyczne cechy.
Zanim zaczniesz mówić o ich funkcjachlub inne zamówienia, nie zaszkodzi wyjaśnić samo znaczenie tego terminu, tak często spotykanego w architekturze. Zwyczajowo rozumie się kompozycję, która stała się wynikiem artystycznego przetworzenia najważniejszej części budynku - jego konstrukcji słupowej. Proste połączenie pionowego wspornika i poziomego panelu stało się dziełem sztuki.
Древним грекам от природы было присуще poetyckie postrzeganie wielu pozornie prozaicznych cech życia. Tak więc, w zwykłej kombinacji elementów budynku kolumny i górnego piętra, byli w stanie rozpoznać symbol walki dobra - wsparcia i zła - belki architektonicznej dociskającej ją z góry swoim ciężarem. Cóż, jeśli sprawy dotyczyły tak wysokich spraw, to lot inspiracji starożytnych architektów stał się naprawdę nie do powstrzymania.
Architektura porządku starożytnej Grecjioparty na trzech filarach, które stały się podstawą całego okresu istnienia tej wysoko rozwiniętej cywilizacji. Przez nich zwyczajowo rozumie się dorycki porządek, joński i koryncki. Te nazwy pochodzą od obszarów, w których po raz pierwszy pojawiły się budynki, naznaczone ich charakterystycznymi cechami artystycznymi. Z reguły nie były to zwykłe budynki mieszkalne, ale budynki publiczne lub świątynie.
Budynki sakralne nie są dziełem przypadkuowoce twórczej inspiracji architektów. Kult bóstw obejmował nie tylko system rytualny, ale wymagał także szczególnej formy estetycznej do stworzenia wszystkich elementów świątyni, w tym jej rozwiązania architektonicznego i rzeźbiarskiej dekoracji.
Dodanie systemu zamówień w architekturze AncientGrecja ma głębokie historyczne korzenie. Już w najwcześniejszym - archaicznym - okresie pojawiły się budynki, których artystyczne cechy nazwano zakonem doryckim. Świątynie wykonane w tym stylu charakteryzują się przysiadem, masywnością i chciwością dekoracyjnego wzornictwa. Słynny rzymski architekt i mechanik Witruwiusz, który żył w I wieku naszej ery, trafnie opisał go jako „mężczyznę”.
Ważność takiej cechy staje sięoczywiste, gdy zobaczysz te masywne kolumny, dające wrażenie mocy, która może wytrzymać każde obciążenie. Jednocześnie ich powierzchnia, pokryta podłużnymi rowkami biegnącymi wzdłuż osi, podkreśla trend wzrostowy i stwarza poczucie dynamiki, która w takim czy innym stopniu poddaje cały system zamówień starożytnej Grecji.
Poniżej krótko opisano tę technikę architektonicznązwróć uwagę, że efekt ruchu osiąga się przez sam kształt kolumny - szeroki u podstawy i zwężający się u góry. Jest jak znak wskazujący na niebo - siedzibę tych bóstw czczonych w świątyni. To urządzenie stylistyczne służy również innemu celowi - stożkowa sylwetka kolumny powoduje znacznie większe uczucie przeciwdziałania grawitacji niż jej ściśle pionowe kontury.
Koronująca część kolumny - stolica -charakteryzuje się brakiem wystroju i składa się z gładkiego wypukłego konturu, zwanego echinem, i prostokątnej płyty - liczydła. Nic więcej. Prawdziwe męskie piękno nie potrzebuje biżuterii. Taka orientacja artystyczna nie oznacza jednak, że system zamówień starożytnej Grecji generował zewnętrzną monotonię świątyń wykonanych w ramach określonego stylu.
Z ogólnym podobieństwem proporcji świątynie doryckiewyglądał inaczej. Wszystko zależało od wysokości i położenia kolumn, a także od ogólnych proporcji budynku. W niektórych przypadkach powstało uczucie ogromnej ciężkości, aw innych lekkość i wdzięk. Aby to zweryfikować, wystarczy spojrzeć na ogromne formy świątyni Pestum w Posejdonie i porównać je ze strzelistymi konturami świątyni Hefajstosa na Agorze.
Несколько позднее, уже в период расцвета Kultura śródziemnomorska, system porządku starożytnej Grecji został wzbogacony o inny styl architektoniczny, znany jako porządek joński. W przeciwieństwie do swojego doryckiego brata, który ucieleśniał męską zasadę w swoich formach, stał się wyrazem kobiecości i łaski, przejawiającej się w harmonijnych zarysach kolumn i ogólnej lekkości proporcji świątyń.
Ponadto greccy architekci zainspirowaniich piękni rodacy wykonali kapitele kolumn w formie kół, przypominających kształt kobiecej piersi, ozdobiony bogatym wystrojem w postaci naszyjników. Flety były tak głębokie, że mimowolnie kojarzyły się z widzem z zakładkami sukienki.
Общее же впечатление женского начала и некоторой erotyzm uzupełniały kariatydy - postacie żeńskie wykorzystywane jako dodatkowe wsparcie. Stanowili ostry kontrast z potężnymi i ponurymi postaciami Atlantydy, którzy istnieli w świątyniach doryckich.
Budynki związane z porządkiem jonowym nie sąbyły jednorodne. Miały charakterystyczne cechy, dzięki którym można je podzielić na warianty Azji Mniejszej i Poddasza. Pierwszy wyróżniał się dogłębnym przedstawieniem podstawy i brakiem fryzu - paska rzeźbiarskich dekoracji, które obramowały górne części ścian. Występuje rzadko. Poddasze jest bardziej powszechne. Z tego stylu najbardziej znany był system zamówień architektonicznych starożytnej Grecji. Akropol ateński jest jego najbardziej znanym wcieleniem.
Świątynie na poddaszumożna nazwać trójwarstwowe belkowanie - sufit belkowy, spoczywający na kolumnach wsporczych. Ponadto charakteryzują się ciągłym fryzem, otaczającym cały obwód budynku i często ozdobionym kompozycjami dekoracyjnymi.
В целом же ионические храмы, при всех своих niezaprzeczalne zalety, miały jedną istotną wadę - szczegóły zawarte w ich składzie zostały pozbawione kompleksowej recenzji. Zgodnie z ich cechami konstrukcyjnymi były piękne tylko z jednej strony. Z tego powodu system zamówień starożytnej Grecji potrzebował nowego, bardziej wyszukanego i uniwersalnego stylu.
Stało się porządkiem korynckim, zaprojektowanym zzalety i wady ich dwóch poprzedników. Wcielił ich najlepsze cechy. To w nim system zamówień starożytnej Grecji został w pełni zrealizowany. Istnieje legenda, że jego twórca, starożytny grecki architekt Callimachus, był kiedyś świadkiem spektaklu, który zapamiętał.
Stojąc na grobie kosza młodej Greki zkwiaty akantu pokryte były zielonymi gałązkami wyrastającymi z prętów. Architektowi spodobało się to tak bardzo, że stworzył kilka kolumn, których stolice odtwarzają to, co widział. Były piękne ze wszystkich punktów widzenia, a ich wizerunek stanowił podstawę do stworzenia nowego porządku architektonicznego.
Rzymski architekt Witruwiusz wspomniany powyżejporównał smukłe kolumny korynckie z sylwetkami dziewcząt. W przeciwieństwie do próbek Doriana i Ionic wyglądają bardziej elastycznie i proporcjonalnie. Ponadto stolice korynckie i belkowanie, oprócz ich kompleksowości, charakteryzują się bogatym dekoracyjnym wzorem, który nadaje im jasny świąteczny wygląd.
Podstawą był system zamówień starożytnej Grecjitworzyć i rozwijać style architektoniczne Cesarstwa Rzymskiego. Ale, w przeciwieństwie do poprzednich stuleci, w tym późniejszym okresie historii świata nie trzy, ale pięć rzędów. Do stylów odziedziczonych po greckich architektach i twórczo przeprojektowanych architekci rzymscy dodali dwa oryginalne, opracowane przez nich - toskański i kompozytowy.
Najprostszy był styl toskański.Charakteryzował się masywnymi kolumnami i uproszczoną belką dorycką - rozpiętością belki przęsła, często wykonaną z drewna. Rzymskie doryckie i rzymskie jońskie generalnie odtworzyły swoje greckie prototypy, ale z pewnymi modyfikacjami. Jeśli chodzi o styl złożony, jest uważany za najbardziej złożony w swojej strukturze, ponieważ był to kombinacja elementów pozostałych czterech rzędów.
Bez przesady można powiedzieć, że architekturaStarożytna Grecja, której system porządku był kontynuowany w pracach rzymskich architektów, była podstawą, na której następnie wyrosła cała światowa architektura klasyczna. Przyglądając się uważnie jej najsłynniejszym arcydziełom, można w nich zobaczyć elementy, które przybyły do naszego świata z głębi starożytnych stuleci.
