W połowie lat 80. w ZSRR państwowalczył w sposób zorganizowany przeciwko przejawom mody młodzieżowej na kulturę Zachodu. Dotyczyło to również muzyki rockowej, a także heavy metalu, który w tym czasie kwitł w Europie.
Jednak czas rad artystycznych i cenzury jest nieubłaganyodszedł w przeszłość. 5 lutego 1986 roku w Domu Kultury Moskiewskiego Instytutu Lotniczego odbył się niesamowity koncert. Muzycy, którzy nazwali swój zespół „Aria”, zagrali nowe utwory, radykalnie odmienne od zwykłych motywów. Był to pierwszy heavy metal, jaki sowiecki słuchacz mógł usłyszeć w swojej ojczyźnie. Zanim jednak nastąpiło to doniosłe wydarzenie, młodzi „Aryjczycy” musieli przejść ciernistą ścieżkę.
Założenie „Arii” można znaleźć już w 1982 roku,kiedy Władimir Kholstinin i Witalij Dubinin spotkali się - dziś jest kompozytorem i rdzeniem przywódczym zespołu. Studenci Moskiewskiego Instytutu Energetyki, zjednoczeni miłością do muzyki rockowej, grali razem w amatorskiej grupie Magic Twilight. Dubinin był basistą, a Kholstinin gitarzystą. Do roli wokalisty został zaproszony Artur Berkut, który jednak wkrótce opuścił zespół, by zaśpiewać w „Autografie”.
„Magiczny zmierzch” rozpadło się, więc VladimirKholstinin dołączył do Sergeia Sarycheva i Alika Granovsky'ego w grupie Alpha. Jednak ta kompozycja nie trwała długo, rozpadając się w 1984 roku. Muzycy grali hard rocka, ale już wtedy Granovsky i Kholstinin zdali sobie sprawę, że chcą wykonywać cięższą muzykę.
Potem mieli szczęście spotkać VictoraVekshtein - szef zespołu wokalno-instrumentalnego „Singing Hearts”. Zespół powstał w 1971 roku i przeszło przez niego wielu muzyków, na przykład Nikołaj Rastorguev z Lube.
Jednak w połowie lat 80. Vekshtein szukał nowegoformat, więc nowi młodzi muzycy pod jego kierownictwem otrzymali swobodę twórczą, której jeszcze w Związku nie było. Granovsky i Kholstinin, którzy dołączyli do Singing Hearts w 1985 roku, chętnie grali heavy metal. Victor Vekshtein nie ingerował w ich impuls i zgodził się zostać patronem nowego projektu. Tak więc pojawiła się sowiecka, a później rosyjska grupa „Aria”. Nazwę wymyślił Kholstinin, wybierając ją losowo ze słownika.
Dla pełnoprawnego duetu to nie wystarczyło.Rozpoczęły się więc przesłuchania w celu uzupełnienia kompozycji. W rezultacie na wokalistę wybrano Valery Kipelova, który następnie śpiewał w Singing Hearts. Klawisze przejął Kirill Pokrovsky, znany z udanego projektu Accent. Perkusistą był Alexander Lvov, który jednocześnie był inżynierem dźwięku w Singing Hearts.
Aby dokonać pierwszego nagrania, muzycystudio było potrzebne. Vekshtein zapewnił wszystkie warunki techniczne, a album „Megalomania” był gotowy 31 października 1985 roku. Tego samego dnia przypadły urodziny grupy.
Początkowo rozprowadzany był na kasetach magnetycznych w formie nagrania samizdatu. Został oficjalnie ponownie wydany na nośnikach fizycznych dopiero w 1994 roku.
Zasadniczo nowa muzyka stała się cechą, zdzięki której grupa Aria stała się sławna. Dyskografia została dalej utrzymana w gatunku heavy metal. Duży wpływ na muzyków miały zespoły Iron Maiden, Judas Priest i inne brytyjskie zespoły. Teksty zawierają motywy historyczne, mitologiczne i społeczne.
W następnym roku, w lutym debiutKoncert Arii. Początkowo występy przebiegały tak: na plakacie był napis o „Singing Hearts”, muzycy grali też heavy metalowy set. Cenzura nadal istniała, a młodzi ludzie ze swoim przywódcą musieli zajmować się sztuczkami i sztuczkami.
Vekshtein „odbija” wątpliwe piosenkirady artystyczne na różne sposoby. Na przykład tekst piosenki „Torrero” napisała Margarita Pushkina, ale kierownik stwierdził, że jest to tłumaczenie słów hiszpańskiego poety Federico Lorca.
Roszczenia wywołała również nazwa grupy.Dlatego w przedstawieniach znalazły się prawdziwe fragmenty arii operowych. Wreszcie wysiłek się opłacił. Jesienią 1986 roku Ministerstwo Kultury zgodziło się na program koncertowy dla Arii. Ponadto urzędnicy zatwierdzili nazwę grupy.
W tym samym czasie następowały rotacje w składzie dlaw celu zorganizowania prawdziwej działalności koncertowej. Pojawił się drugi gitarzysta Andrey Bolshakov. Na perkusji zasiadł Igor Molchanov, podczas gdy Lwów pozostał inżynierem dźwięku zespołu.
Nowy kompozytor Bolszakow aktywnie oferował swojepomysły na nowe piosenki. W duecie z Granovskym napisali takie hity jak „Wola i rozum”, a także „Wstań, przezwycięż strach”. Ostatnia piosenka wykorzystuje riff z „Jawbreaker” Judas Priest. Dyskografię „Arii” uzupełnia drugi studyjny album „Z kim jesteś?”. Ukazuje się w listopadzie 1986 roku, a grupa prowadzi niezwykle udane trasy koncertowe po całym kraju, w tym na Krymie.
Jednak pomimo dobrego samopoczucia zewnętrznego, wewnątrz„Aryjczycy” narastali konflikty. Granovsky i Bolshakov byli niezadowoleni z opieki Vekshteina. Ponadto nowy gitarzysta pokłócił się z Holstininem, ponieważ ten ostatni został usunięty z procesu pisania piosenek.
Węzeł sprzeczności nie mógł zatem zostać rozwiązanybył zdruzgotany. Granovsky i Bolshakov odeszli i stworzyli nową grupę „Master”. Ten zespół był pierwszym z obszernej rodziny zespołów stworzonych jako odgałęzienia Arii. Tytułowy debiutancki album „Masters” powstał w gatunku thrash metalu i również odniósł dziki sukces wśród publiczności.
Tylko w AriiKholstinin i Kipelov. Do grupy został zaproszony stary przyjaciel Włodzimierza, Witalij Dubinin, który zagrał z nim w „Magic Twilight” i otrzymał bas. Nowym gitarzystą został Sergey Mavrin, a perkusistą Maxim Udalov. Obaj muzycy opuścili Black Coffee.
Po rozłamie zaczęły się problemy z repertuarem.Grupa nie mogła grać na żywo piosenek Bolszakowa. Dlatego muzycy w pośpiechu nagrywają trzeci album. Została wydana przez Melodiya, monopol państwa. Dlatego musiał dokonać drobnych zmian cenzury. W szczególności odrzucono oryginalny tytuł „W służbie siłom zła”. Zamiast tego wybrano frazę „Bohater asfaltu”. Został przyjęty przez publiczność z hukiem. Nakład wyniósł ponad milion rekordów.
„Bohater Asfaltu” jest rozpoznawany przez wielufanów i krytyków najlepsza płyta zespołu. To szybkie piosenki z niebanalną melodią. Ballada „Ulica róż” i film akcji o motocyklistach „Bohater asfaltu” są uważane za klasyki gatunku.
Sukces zapewniły wycieczki po kraju i za granicą. „Aria” trafia do Niemiec, gdzie dziennikarze muzyczni nazywają zespół „Russian Iron Maiden”, a także „Kozakami z gitarami”.
Cechą „Arii” jest to, że tekstynie napisany przez muzyków. Do pierwszych zapisów autorami wierszy byli zawodowi poeci Aleksander Elin i Małgorzata Puszkina. Po stworzeniu „Mistrza” pierwszy z nich trafia do Granowskiego. Puszkin pozostaje tym samym autorem dla grupy do dziś.
Po trasie wspierającej Asphalt Hero muzycysą w konflikcie z menedżerem Viktorem Vekshteinem. Po pierwsze, lider nalegał, aby zespół musiał odejść od heavy metalu. Po drugie, muzykom i personelowi zapłacono tylko jedną czwartą należnego honorarium.
Na tym tle Udałow opuszcza Arię i swoje miejscezajmowane przez Aleksandra Manakina. Konflikt z managerem kończy się tym, że muzycy z pełną mocą wystawili démarche i udali się do producenta Yuri Fishkina, który miał m.in. sprzęt do nagrywania nowego albumu i występów na żywo.
W 1989 roku dyskografia grupy Aria otrzymałanowy album „Igranie z ogniem”. Zagrzmiała pierestrojka, a teksty poświęcone były głównie konfliktom i niepokojom społecznym. Wyróżniał się tytułowy utwór, opowiadający o losach kompozytora Paganiniego, który w zamian za talent sprzedał duszę diabłu. To najdłuższa piosenka zespołu (9 minut). Valery Kipelov w jednym z jej fragmentów rysuje literę „o” przez 17 sekund, co jest oznaką nienagannych umiejętności.
Prawa do nazwy grupy nadal należały doVictor Vekshtein nie sprzeciwił się jednak, gdy muzycy wydali płytę pod tym szyldem. Podczas trasy używali nazwy „Aria-89”. Sytuacja była niezrozumiała i została rozwiązana w tragiczny sposób. Victor Vekshtein zmarł w 1990 roku, dusząc się spalinami we własnym samochodzie.
Na początku lat 90. szalał kryzys gospodarczy,którzy uderzyli w grupę. W szczególności Mavrin i Dubinin próbowali osiedlić się w Niemczech, gdzie koncertowali z inną grupą. Jednak podróż się nie powiodła iw 1991 roku muzycy wydali piąty album Blood for Blood. Zawierał wiele piosenek poświęconych mistycyzmowi. Tytułowa piosenka opowiadała o ziemskim przeznaczeniu Jezusa Chrystusa.
W latach 90. okres rozkwitu, jakiego doświadczyła grupa"Aria". Dyskografia otrzymała nowe albumy po kontrakcie z Moroz Records. Skład pozostał stabilny. Już wtedy zespół zyskał kultowe znaczenie jako twórca nowego gatunku w swojej ojczyźnie. Na taki status zasłużyła rosyjska grupa „Aria”. Recenzje, pomimo porównania do Iron Maiden, były w większości pozytywne.
Działalność rosyjskiej grupy „Aria” była okresowo wstrzymywana. Solowe albumy uczestników różniły się stylistycznie, ale z pewnością zostały przyjęte z sukcesem.
Aria pozostała przez wiele latpopularny dzięki niepowtarzalnemu głosowi swojego wokalisty. Jednak w 2002 roku doszło do konfliktu, z powodu którego Valery Kipelov opuścił projekt. Stworzył własną grupę, którą nazwał swoim nazwiskiem. Dyskografia grupy „Aria” i „Kipelov” jako antyteza budzi wiele kontrowersji na temat tego, kto jest lepszy. Czasami muzycy spotykają się na koncertach retrospektywnych. Razem wykonują piosenki, które zostały napisane w ramach grupy Aria. Dyskografia zespołu wciąż rosła. Dubinin i Kholstinin zaprosili do zespołu Artura Berkuta, który śpiewał z nimi w latach 80. w Singing Hearts.
Wraz z drugą wokalistką Aria wydała dwaalbumy: „Baptism by Fire” i „Armageddon”. Ponadto muzycy jako znane postacie zostali zaproszeni do gościnnego udziału w nagraniach innych zespołów. Na przykład w 2004 roku Epidemic wydał pierwszą w kraju metalową operę, Elficki rękopis. W nagraniu brali udział Berkut i Kholstinin.
Kontynuowano projekty solowe.Mavrin, który odszedł niedługo wcześniej, również budował udaną karierę, której początkiem była rosyjska grupa Aria. W podobnym gatunku nagrane zostały solowe albumy muzyka.
W 2011 roku stwierdzono, że Artur Berkutopuszcza grupę „Aria”. Dyskografia tej samej jesieni otrzymała nowy album „Phoenix”. Został nagrany z Michaiłem Żytniakowem z Grand Courage. Wkrótce odbyły się pierwsze koncerty grupy w USA.
Wraz z nim kontynuuje popularność, którazapisuje grupę „Aria”. W tej chwili albumy zostały uzupełnione najnowszym nagraniem „Przez wszystkie czasy”. Został wydany w 2014 roku i był ważnym kamieniem milowym, przez który przeszła dyskografia Arii.
Jesienią stały gitarzysta Vladimir Kholstininzawiesił swoją działalność w celu poddania się leczeniu i poprawienia stanu zdrowia. Muzyk obiecał wkrótce wrócić do służby. Przed powrotem jego miejsce zajął gitarzysta grupy „Grand Courage” Michaił Bugajew. W 2015 roku Aria obchodzi swoje trzydziestolecie z koncertami rocznicowymi i trasą tematyczną.
