Rewolucja burżuazyjna we Francji zdecydowanaupadek feudalizmu w Europie Zachodniej, walka uciśnionych ludzi o wolność i wzrost ich tożsamości narodowej. W tym czasie w Rosji najlepsi przedstawiciele szlachty zdali sobie sprawę, że zniesienie pańszczyzny było politycznie konieczne, ponieważ stanowiło przeszkodę dla gospodarczego i społecznego rozwoju państwa. Ale zadanie liderów postępu było jeszcze szersze - postawili sobie cele emancypacji jednostki, jej duchowej wolności. Zwycięstwo Rosji nad Napoleonem, który wkroczył w dominację nad światem, zrodziło nadzieje, że reformy społeczne w końcu zostaną przeprowadzone w tym kraju. Wiele ówczesnych postaci wezwało króla do szybkich, zdecydowanych działań.
Przez całą pracę Aleksandra Siergiejewiczaprzechodzi ideę wolnej Rosji. Już we wczesnych pracach przeciwstawiał się despotyzmowi i niesprawiedliwości współczesnego systemu społecznego, potępiał tyranię, niszcząc ludzi. W wieku 16 lat napisał wiersz „Licyniusz”, aw 1818 r. - jedną z najbardziej gorących pieśni o wolności - „Do Chaadaev”, w której słyszy się przekonanie, że kraj „powstanie ze snu”. Temat wolności słychać także w wierszach „Arion”, „W głębinach rud syberyjskich”, „Anchar” i innych.
Jednak poglądy Puszkina są najbardziej jasne i pełnewyrażone w jego słynnej odie „Liberty”, napisanej w 1817 r., krótko po opuszczeniu liceum. Został stworzony w mieszkaniu braci Turgieniewa. Jego okna wychodziły na miejsce, w którym zginął Paweł I - Zamek Michajłowski.
Sama nazwa sugeruje, że AlexanderSiergiejewicz wziął za wzór wiersz innego rosyjskiego poety o tym samym imieniu. Oda „Liberty” (Radishchev), której streszczenie jest podobne do stworzenia tego samego imienia przez Aleksandra Siergiejewicza, wciąż nieco różni się od Puszkina. Postaramy się odpowiedzieć na to, co dokładnie.
Puszkin podkreśla, że jego praca jest powiązanaz Radischevskim i wersją jednej linii z wiersza „Pomnik”. Podobnie jak jego poprzednik, Aleksander Siergiejewicz chwali wolność polityczną i wolność. Obaj poeci wskazują na przykłady triumfu swobód w historii (Radishchev - angielska rewolucja, która miała miejsce w XVII wieku, i Puszkin - rewolucja we Francji w 1789 roku). Aleksander Siergiejewicz, idąc za Aleksandrem Nikołajewiczem, uważa, że jednolite dla wszystkich prawo jest gwarancją istnienia wolności politycznej w tym kraju.
Oda „Liberty” Radishchev to wezwanie ludzi dorewolucja, do obalenia władzy króla w ogóle, podczas gdy w przypadku Aleksandra Siergiejewicza jest skierowana tylko przeciwko „tyranom”, którzy stawiają się ponad wszelkim prawem. O tym pisze Puszkin (Liberty). Analiza dzieła pozwala nam powiedzieć, że w swoim stworzeniu wyraził poglądy wczesnych dekabrystów, których sympatyzował i na które miał wpływ.
Moc wersetu Aleksandra Siergiejewicza, jegomistrzostwo artystyczne nadało temu dziełu bardziej rewolucyjne znaczenie. Jako apel o otwartą mowę postrzegano zaawansowaną młodą odę „Liberty”, której analizę zaproponowano w tym artykule. Na przykład Pirogow, słynny ówczesny rosyjski chirurg, wspominając swoje młode lata, opowiada następujący fakt. Mówiąc o poglądach politycznych Aleksandra Siergiejewicza, odzwierciedlonych w pracy „Wolność”, jeden z jego towarzyszy, wówczas jeszcze student, powiedział, że rewolucja naszym zdaniem jest taką rewolucją „z gilotyną” jak Francuzi.
Rewolucyjny zabrzmiał w szczególności wersami kończącymi drugą zwrotkę: „tyrani świata! Drżyj! ...”
Puszkin poemat, idąc za przykłademRadishchev, napisany w formie ody. Zaczyna się od apelu do muzy, strasznej śpiewaczki wolności dla królów. Temat jest tu nakreślony - autor pisze, że chce „zaśpiewać światu wolność” i uderzyć w wady na tronach. Po tym następuje główny punkt: dla dobra narodowego potężne prawa muszą być połączone z wolnością świętego. Ilustrują to przykłady z historii (Paweł I, Ludwik XVI). Reprezentujący wydarzenia historyczne (egzekucja Ludwika podczas rewolucji francuskiej, zabójstwo Pawła I w Pałacu Michajłowskim rękami najemników), poeta traktuje z niechęcią nie tylko tyranię, ale także tych, którzy niszczą zniewolenia, ponieważ ciosy tych ludzi są niesławne: są nielegalne i zdradliwe.
Wzywając do buntu samoświadomości, ducha,Aleksander Siergiejewicz rozumie znaczenie legalnego rozwiązywania konfliktów - dokładnie to wskazuje analiza historyczna przeprowadzona przez Puszkina. Powinieneś próbować uzyskać wolność, unikając rozlewu krwi. Inna metoda jest destrukcyjna zarówno dla tyranów, jak i dla samych Rosjan.
Oda „Liberty”, której analizę zwrócono wam uwagę, jak zwykle kończy się apelem do samego suwerena apelem o wyciągnięcie lekcji z powyższego.
Harmonia kompozycyjna pomaga nam obserwowaćza ruchem uczuć i myśli poety. Słowne sposoby wyrażania treści są z nim zgodne. Oda „Liberty”, której streszczenie zostało przedstawione powyżej, jest przykładem wysokiej artystycznej doskonałości.
Poetycka mowa (podekscytowana, optymistyczna)odzwierciedla różnorodne odczucia autora: namiętne pragnienie wolności (w pierwszej zwrotce), oburzenie wobec ciemiężców i tyranów (druga zwrotka), żal obywatela państwa na widok trwającego bezprawia (trzecia zwrotka) itp. Poecie udało się znaleźć dokładne i jednocześnie przenośne słowa aby przekazać swoje uczucia i myśli. Na przykład nazywa „wolnością dumnego piosenkarza”, „burzą królów” muzą ody politycznej dla Puszkina. Liberty, której analiza została zaproponowana w tym artykule, jest dziełem inspirowanym z góry. To muza inspiruje poetę „śmiałymi hymnami”.
Oda „Liberty” (patrz analiza powyżej) wywarła znaczący rewolucyjny wpływ na współczesnych Aleksandra Siergiejewicza Puszkina i została wykorzystana w rewolucyjnej agitacji przez dekabrystów.
Wkrótce poeta rozczarowuje się swoim pierwszymidealistyczne idee, że monarcha stara się zrobić wszystko, co możliwe, aby poprawić życie swego ludu, ponieważ Aleksander Pierwszy nie mógł zdecydować o radykalnych reformach, które położyłyby kres pańszczyźnie. Rosja nadal pozostawała państwem feudalnym. Szlachta, myśląc stopniowo, w tym przyjaciele Aleksandra Siergiejewicza, stworzyli w celu przymusowego obalenia autokracji, a tym samym wyeliminowania pańszczyzny różnych rewolucyjnych społeczeństw.
Puszkin formalnie nie należał do żadnego z nichz nich jednak sposób myślenia związany z rewolucjonistami doprowadził do tego, że zdał sobie sprawę z niemożliwości liberalnych przemian „z góry” w Rosji. Odzwierciedlał ten pomysł w swoich kolejnych pracach. Oda do wolności, której analiza lepiej ją rozumie, wzywa także do obalenia władzy tyranicznej z dołu poprzez rewolucję.
