Михаил Юрьевич Лермонтов – это один из тех poetów, których prace są bardzo emocjonalne, szczere i zasługują na najwyższe uznanie krytyków literackich. Ale ponad 150 lat temu, dla odwagi i wytrwałości wyrażonych myśli, Mikhail został tymczasowo zatrzymany. Okres ten był jednym z najtrudniejszych w życiu wielkiego poety, dlatego w murach więziennych napisał kilka szczególnie szczerego dzieła. Analiza wiersza Lermontowa "Więzień" pomoże nam odkryć emocjonalne przeżycia autora. Najpierw zapoznajmy się z jego krótką treścią.
To rymowane dzieło jest napisanez wykorzystaniem techniki cztero stóp pląsawicy. Logicznie można go podzielić na trzy części, z których każda stanowi uzupełnienie poprzedniej i ma określony charakter.
Wiersz „Więzień” Lermontowa zaczyna się odprośby autora o otwarcie lochu i pokazanie blasku nowego dnia, co jest dość przewidywalne, ponieważ więzienia tamtych czasów naprawdę przypominały lochy z baśni o Nieśmiertelnym Koschey. Oprócz pragnienia uwolnienia, Michaił mówi o swojej tęsknocie za czarnooką dziewczyną i odważnym koniem, ale w drugiej części pracy widać linie paniki, że loch jest wysoko, a ukochany jest bardzo daleko. Analiza wiersza „Więźnia” Lermontowa prowadzi do zrozumienia psychologii tak gwałtownych przejść od jednego nastroju do drugiego. Trzecia część pracy mówi o całkowitej beznadziejności.
Политическая цензура 18-го века не позволяла znaleźć rozwój dla wielu autorów. Był trudny okres, gdy Lermontow napisał wiersz Więzień. Analiza tej pracy pozwoli nam zastanowić się nad stanem autora w chwili, gdy przebywał w murach więziennych z powodu swojej pracy.
Первая часть показывает нам Лермонтова волевым и odważny człowiek. Jego pragnienie wskoczenia na gorliwego konia i pośpiechu do ukochanej sugeruje, że nawet niesprawiedliwe kajdany nie uspokoją żarliwości poety. Michaił Lermontow był znany społeczeństwu, w którym się obracał, jako buntownik z wolnym pomysłem, dlatego wiele osób go szanowało.
Przeprowadzając analizę wiersza Lermontowa „Więzień”,należy zatrzymać się w drugiej części. Przedstawia się czytelnikowi słowami, w których można prześledzić wątpliwości co do własnych mocnych stron i powolną świadomość beznadziejności obecnej sytuacji. Tak przygnębiony i rozbrojony krąg Michaiła wcale nie był przyzwyczajony do widzenia towarzysza, dlatego poeta mógł przekazać wszystkie swoje prawdziwe uczucia tylko wierszem, podczas gdy w życiu pozostawał niedostępny.
Gdy zbliżamy się do trzeciej części wiersza, mypowoli zbliżając się do jego głównego znaczenia. Dekadencki duch narracji mówi nam, że poeta jest zmęczony walką o niepodległość ze społeczeństwem i jest gotowy przyznać się do porażki. Okres uwięzienia był dla Lermontowa rodzajem świadomości trudnej rzeczywistości, z którą zmagał się twórca przez całe swoje krótkie życie.
