Analiza wiersza „Sztylet” Lermontow M.Yu.

Wiedzą o tym wszyscy miłośnicy twórczości poetyz jakim szacunkiem Michaił Juriewicz Lermontow odnosił się do Kaukazu. „Sztylet” jest jednym z wierszy poświęconych narodom kaukaskim i wyraża jego miłość do tej pięknej krainy. Utwór powstał pod koniec 1837 r. Pod tytułem „Dar”, w 1838 r. Autor nieznacznie zmienił tekst i nadał mu nazwę „Sztylet”. Początek wiersza przypomina dzieło Puszkina o tym samym tytule, napisane w 1821 roku. Być może Michaił Juriewicz w jakiś sposób skopiował swojego idola, ale jego praca ma rozbudowaną treść.

Analiza wiersza „Sztylet” Lermontowapokazuje, że autor nie na próżno posługuje się w swojej twórczości symbolem walki z tyranią, ale tu też ma na myśli symbol wysokiej szlachetności, niezłomności duszy, wierności obowiązkowi. Z oryginalnego tytułu wersetu jasno wynika, że ​​Michaił Juriewicz otrzymał broń jako prezent od kobiety. Z historii wiadomo, że dzieło powstało w 1837 roku, na krótko przed wyjazdem pisarza z Gruzji. W tym kraju poeta wraz z Odoevskim odwiedził wdowę po Gribojedowie Ninie.

Analiza wiersza „Sztylet” Lermontowapozwala zrozumieć, że ten dar był dla autora niezwykły, podziwiał go, dlatego składa uroczystą przysięgę, że spełni swoje obietnice i nie zmieni stanowczości swojej duszy. Wielu pisarzy przybyło do grobu Aleksandra Gribojedowa i pozostało z wdową, Michaił Juriewicz nie był wyjątkiem. Dla niego Nina Griboyedova była ideałem piękna, serdeczności, lojalności i dobrej natury. Podczas ich spotkania kobieta podarowała Lermontowowi i Odoevskiemu sztylet na znak przyjaźni, lojalności i honoru, ponieważ uważała ich za przyjaciół w lirze.

Sama praca jest przesiąknięta niezrozumiałym smutkiem. Analiza wiersza Lermontowa „Sztylet” wymaga dokładniejszego poznania losów samej dawczyni, wtedy okaże się, czyja „jasna łza” spłynęła po ostrzu i dlaczego była „perłą cierpienia”, o której czarnych oczach „wypełnionych tajemniczym smutkiem i niemą miłością”, mówi poeta. Nina Chavchavadze wyszła za mąż za Gribojedowa w wieku 16 lat, a kilka miesięcy później musiała założyć żałobną sukienkę. Ta kobieta przez całe życie nosiła w sercu miłość do jedynego mężczyzny, nie płakała i nie narzekała na los, tylko nieliczni wiedzieli, jak ciężko jej było żyć bez kochanka.

Na znak oddania i miłości Nina na górze Mtatsmindawzniósł pomnik Gribojedowa, postać klęczącej i szlochającej kobiety odlanej z brązu - to ona. To tutaj przybyły osoby publiczne i pisarze z całej Rosji, aby uczcić pamięć wielkiego pisarza. Analiza wiersza Lermontowa „Sztylet” pozwala zrozumieć, jak bardzo autorka podziwiała stanowczość charakteru, ducha, wierność pamięci męża i wysokie ludzkie cechy Niny.

Niezatarte wrażenie na Michaił Juriewiczuodbył spotkanie z wdową po Gribojedowie. Po rozmowie z tą kobietą Lermontow jeszcze bardziej oddał się swoim ideałom. „Sztylet” to wiersz symbolizujący szlachetność, lojalność, siłę charakteru i determinację poety.