Bryullov i Puszkin spotkali się jesienią w Moskwie1836 często spotykali się w Petersburgu. Ich związek, osobisty i twórczy, nie trwał długo, krócej niż rok, ale była to owocna przyjaźń, która przerwała śmierć poety. Po śmierci Puszkina Bryullow zrobił szkic swojego pomnika, wziął udział w publikacji esejów i narysował wiele szkiców frontonu, aw 1849 r. - zdjęcie oparte na fontannie Bakczysaraja.
W 1880 r. W Moskwie na wystawie Puszkinauwagę odwiedzających przyciągnęło jedno małe zdjęcie - „A. S. Puszkin ”. Portret wykonany olejem na tekturze (12,0 x 8,5 cm) został wymieniony jako dzieło K. Bryullova, ponieważ na ramieniu bohatera widoczne było imię artysty pomalowane czerwoną farbą. To zdjęcie zostało również odtworzone w wydanym albumie.
19 lat później, kiedy po raz pierwszy na tej samej wystawiewystawiony „A. S. Puszkin ”, portret dzieła O. A. Kiprensky'ego, przechowywany wcześniej przez syna poety, był już znakiem zapytania przeciwko nazwisku autora w małym dziele. Była opinia, że podpis „K. Bryullov ”to surowa sztuczka, która nie kopiuje autografu artysty, ale podpis pod pewną litografią jednego z dzieł mistrza.
Następnie na podstawie danych dokumentacyjnychPuszkiniści, w szczególności N.O. Lerner, który opublikował artykuł „Portret Lżewbryułłowskiego A.S. Puszkina” w 1914 r., Twierdził, że Bryulłow nigdy nie malował portretu Puszkina, chociaż miał zamiar to zrobić. Od tego czasu obraźliwe imię zostało przypisane do małego dzieła sztuki i stopniowo zostało całkowicie zapomniane. Przez długi czas pozostawał w prywatnej kolekcji, a następnie został przejęty przez Muzeum Literackie w Moskwie. W 1959 r. Portret „Fałszywego Bryullowskiego” został przeniesiony do nowo utworzonego muzeum stołecznego A. S. Puszkina.
Ale jeśli nie Bryullov, to kto napisał Puszkina?Portret, zwany „Pseudo Bryullovsky”, od dawna uważany jest za pióro nieznanego artysty. Po wielu latach podjęto próbę udowodnienia autorstwa O. Kiprensky'ego.
Porównując dowody z dokumentów, sposób pisania i inne szczegóły, zwolennicy tej wersji doszli do wniosku, że jest to szkic jego słynnego obrazu - „A. S. Puszkin ”(portret, 1827).
Pomiędzy tymi dwiema pracami jest całkiemmożliwe do wyjaśnienia różnice. Etiuda to chwila życia uchwycona przez artystę. Puszkin jest tu inny - inny nastrój i wyraz twarzy. Istnieją różnice w pisaniu poszczególnych szczegółów, ale osobliwości obrazowego sposobu i ogólność kompozycji dowodzą, że autorem portretu Puszkina (szkic) jest O. A. Kiprensky.
Porównując fakty historyczne poparte dowodami z dokumentów, można założyć, że dzieło to może wykonać artysta od 26 maja do 15 lipca 1827 r.
Dziwne wydaje się, dlaczego słynny malarz i portrecista, który osobiście znał Puszkina, nie namalował portretu swojego rówieśnika, genialnego poety.
Bryullov stworzył wiele obrazów, w którychschwytał współczesnych: rosyjskich pisarzy, artystów, architektów, osoby publiczne. Ale Puszkina nie ma wśród nich. Pozostały dowód znajomych i studentów artysty sugeruje, że zamierzał namalować portret poety, ale nie miał na to czasu.
Jednak niektórzy badacze z K.P.Bryullov uważa, że Puszkin nie był jego bohaterem. Malarz znany był jako mistrz życiodajnego „szczęśliwego portretu” i malował ludzi w chwilach ich inspiracji lub radosnego podniecenia. Dramat poety nie pasował do koncepcji kreatywności Bryulłowa, dlatego „nie miał czasu” na namalowanie obrazu. To tylko jedno z założeń, które nie ma bezpośrednich dowodów.
Byłoby niesprawiedliwe o tym nie wspominaćprezentowana tutaj wersja o autorstwa małego portretu A.S. Puszkina jest tylko jedną z wielu. Na przykład krytyk sztuki E. Pavlova uważa, że mimo to portret został namalowany przez Bryullova i przytacza własne, nie mniej interesujące argumenty w obronie tego. Badania trwają i nadal istnieje wiele nierozwiązanych zagadek. Być może przyszłe pokolenia będą miały więcej szczęścia.
