Los każdego obrazu, który jest zawsze interesującyzwraca uwagę w galeriach sztuki i muzeach. Szczególnie interesujące są portrety. W końcu przedstawiają ludzi, którzy kiedyś żyli, a teraz żyją własną postacią, własnym przeznaczeniem, których duch artysta uchwycił i uwiecznił na płótnie. Niezależnie od tego, czy jest to osoba nieznana, czy znana, zawsze ciekawi jest głębsze losy zarówno mistrza, który stworzył dzieło, jak i osoby przedstawionej na zdjęciu.
Dzisiaj w centrum naszej uwagi będzie portret A.S. Puszkin. Tropinin Wasilij Andreevich stał się jednym z wielu artystów, którzy uchwycili na płótnie wielkiego rosyjskiego poety. Jaki był los i kariera artysty przed tym spotkaniem? W jakich okolicznościach portret został namalowany i gdzie jest teraz? Dowiedzmy się o tym.
Ojczyzna Wasilija Tropinin, co jest sprawiedliweuważany za jednego z najwybitniejszych malarzy portretów swoich czasów w Rosji, to wieś Karpowo w prowincji Nowogród. Paradoksalnie, ojciec Tropinina był poddanym hrabiego Minikha, a kiedy jego córka Natalya Antonovna Minikh została żoną hrabiego Morkova, młody artysta został przeniesiony do posagu nowego właściciela.
Kiedy hrabia Morkov wysłał Tropinina do Petersburgaaby studiować słodycze, potajemnie uczęszczał na wykłady w Akademii Sztuk Pięknych. Jego naturalny talent malarski przyczynił się do tego, że Tropinin mógł zostać wolontariuszem Akademii. Jednak nigdy nie otrzymał wykształcenia i musi udać się na Ukrainę ze swoim mistrzem.
Stopniowo przyciągał coraz większą uwagę.publiczność z ich naprawdę utalentowanymi dziełami. W końcu w 1823 r. Uzyskał wolność, uzyskał tytuł naukowca i rozpoczął życie w Moskwie, niedaleko mostu Bolszoj Kamienny. To tam Tropinin namalował portret Puszkina, który później stał się jednym z najbardziej znanych obrazów poety.
Wczesne prace Tropinina charakteryzują sięintymność obrazów, delikatna, ale jednocześnie bardzo doprawiona, kolorowa gama, której używał przy rysowaniu szkiców-portretów swoich mistrzów - rodziny Morkovów.
W pracach z lat 1820–1830.Możesz zobaczyć rzeźbiarską klarowność tomów, energiczną i uważną charakterystykę modelu, pełną solidność kolorów, które zaczęło używać Tropinin. Portret Puszkina, odnoszący się do tego okresu, w pełni pokazuje wszystkie powyższe.
В картинах 1830-1840-х гг.występuje wzrost cech gatunkowych, komplikacja kompozycji. Tropinin przywiązuje ogromną wagę do różnych szczegółów, co przyczynia się do stworzenia bardzo charakterystycznych, typowych wizerunków jego współczesnych. Prace tamtych czasów charakteryzują się także zewnętrznie romantycznymi tendencjami, w zasadzie nietypowymi dla jego twórczości.
Главной целью художника было показать типичность postacie, które przedstawia, przekazują wewnętrzną atrakcyjność i nie pokazują ich oczywistej przynależności do określonej klasy. Rysując konkretnych ludzi, starał się pokazać wszystko, co było typowe dla ludzi z tego kręgu. Taki jest obraz „Lacemaker”, przepełniony szczerością i ciepłem uczuć dla prostego człowieka.
Rysunki przygotowawcze są również cenne artystycznie.nad którym pracował artysta Tropinin. Jego obrazy odegrały ważną rolę, rozwijając rosyjską demokratyczną sztukę XIX wieku i tworząc moskiewskie tradycje artystyczne.
Wiadomo, że sam Puszkin tak naprawdę nie lubiłpozować dla artystów. Z tego powodu tak mało jest obrazów przyrodniczych poety. Jednak po powrocie z wygnania Michajłowskiego, pod koniec sprawy dekabrystów, w 1827 r. Namalowano dwa takie portrety, które później stały się klasyką rosyjskiego malarstwa i najlepszymi wizerunkami Puszkina. Pierwszy napisali O. A. Kiprensky, a V. A. Tropinin, którego portret Puszkina uznano za najbardziej realistyczny obraz, stworzył drugi.
Вопреки распространенной версии, портрет был Został zamówiony przez samego poetę, a nie przez jego przyjaciela Siergieja Aleksandrowicza Sobolevsky'ego, który przed wyjazdem chciał uzyskać portret Puszkina w jego zwykłej formie, a nie w pełnym stroju. Stało się to jasne z listu Sobolewskiego opublikowanego w 1952 r., W którym stwierdzono, że poeta potajemnie zamówił obraz i podarował go przyjacielowi w prezencie.
Tak więc łatwo było wybrać artystęjak Wasilij Andreevich w tym czasie był znany jako doskonały malarz portretowy. Jednak w trakcie pracy konieczne było porzucenie pierwotnego planu, który był sprzeczny ze znanym, dobrze ugruntowanym systemem, którego zwolennikiem był Tropinin. Portret Puszkina w ostatecznej wersji przedstawiał raczej intymną swobodę i naturalność pozowania, jak chciał Sobolevsky, ale poetycki bałagan, z którym tak często inspiruje się sztuka romantyczna. Głębokie wewnętrzne znaczenie i twórcze napięcie poety zostało doskonale przekazane.
Próbowałem to wszystko pokazać widzowi, tworzącPortret Puszkina, Tropinin. Opis zdjęcia ponownie dowodzi, że mu się udało. Poeta siedzi, jego postawa jest naturalna i wyluzowana. Prawa ręka z dwoma pierścieniami na palcach leży na stole obok otwartej książki. Ma na sobie przestronny szlafrok z niebieskim kołnierzem i długim niebieskim szalikiem na szyi. Tło i ubrania łączy wspólny złoty i brązowy kolor, dzięki czemu wyróżnia się twarz i klapa koszuli, która jest centrum kompozycji. Tropinin nie miał na celu upiększenia wyglądu Puszkina, ale z powodzeniem odtworzył i uchwycił wysoką duchowość poety.
Ciekawa jest także historia życia tego obrazu.Sobolevsky wziął niewielki egzemplarz z portretu Awdoty Pietrowna Elagina, aby zabrać go ze sobą. I choć został wykonany profesjonalnie, cała istota portretu zaginęła. Jak piszą naukowcy, nie przekazała wewnętrznej siły i ruchu, jakie niesie oryginał.
Opuszczając Rosję Sobolevsky pozostawił portret do przechowywania tej samej Awdotyi Elaginie. Jednak po powrocie z zagranicy pięć lat później odkrył, że oryginał został zastąpiony kopią niskiej jakości.
Prawdziwy portret pojawił się w połowie lat 50w jednym z punktów wymiany. W 1909 r. Znalazł się w kolekcji Galerii Trietiakowskiej, a po rewolucji w 1937 r. Przeniósł się do Wszechzwiązkowego, obecnie Wszechrosyjskiego Muzeum A. S. Puszkina w Petersburgu.
Teraz portret znajduje się w Memorial Museum-Apartment of Pushkin na skarpie rzeki Moika, 12, która jest częścią kompleksu muzealnego.
Współcześni jednogłośnie uznali to podobieństwoPortret Tropininskyego z prawdziwym Puszkinem. Ale jeden z krytyków zauważył, że artysta nie był w stanie w pełni oddać wyglądu poety. To stwierdzenie nie może być uczciwe, ponieważ intensywność i spojrzenie Puszkina z portretu wyraża autentyczną inspirację w chwilach twórczego impulsu.
W przeciwieństwie do twórczości Kiprensky'ego portret Tropinina jest skromniejszy, ale nie gorszy od pierwszego pod względem siły obrazowej lub ekspresji.
Oba te portrety powstały w ciągu roku ipokaż dwa różne obrazy poety. Portret Kiprensky'ego został namalowany latem 1827 roku na zamówienie przyjaciela Puszkina, A. A. Delviga. Na tym inspiruje się Puszkin, o głębokim, ale rozproszonym spojrzeniu, głęboko skoncentrowany. Praca Puszkina Kiprenskiego jest pełna powagi i znaczenia.
To zasadniczo różni się od tego, co napisałemTropinin. Portret Puszkina za pędzlem, jak już powiedzieliśmy, przedstawia poetę na obrazie zwykłej osoby w warunkach domowych i ubraniach. Ten obraz jest bliżej i cieplej dla widza.
Oprócz klasycznych portretów Tropinin iKiprensky, istnieją inne obrazy Puszkina. Pierwszym z nich była miniatura dzieła nieznanego artysty, na której poeta jest przedstawiany w wieku około trzech lat.
Następnie wiele portretów zostało namalowanych iwykonał kopie i listy klasycznych obrazów poety. Sam Puszkin, dobrze znając rysy twarzy, malował autoportrety z profilu, z których pierwszy pojawił się w trakcie przygotowań do publikacji pierwszego zbioru wierszy.
Trudno jednak argumentować, że jakikolwiek portretPuszkin, którego zdjęcie widzimy w Internecie lub książkach, może zastąpić estetyczną przyjemność kontemplacji oryginału wystawionego w galerii sztuki. Tylko tam możesz poczuć niepowtarzalny smak i ducha emanujący z płótna oraz w pełni zrozumieć intencję artysty.
