Współczesna literatura rosyjska jest trudna do wyobrażenia.bez wyjątkowej metaforycznej prozy, którą Marina Lvovna Stepnova przedstawia czytelnikowi. Obecnie jest redaktorem naczelnym magazynu dla mężczyzn XXL, poetą, prozaikiem, scenarzystą i tłumaczem z języka rumuńskiego. Ta kobieta jest prawdziwym przykładem osobowości twórczej. Jej geniusz i ciężka praca przyniosły jej sławę i uznanie w kręgach literackich.
Marina Stepnova urodziła się w regionie Tułymiasto Efremov 2 września 1971. Nazwisko panieńskie pisarza to Rovner. Jej ojciec był żołnierzem, a matka lekarzem. Kiedy dziewczynka miała 10 lat, jej rodzina przeniosła się do Kiszyniowa, stolicy Mołdawii, gdzie w 1988 r. Ukończyła 56. szkołę średnią i wstąpiła do Kishinev State University. Przez pierwsze trzy lata Marina studiowała na Wydziale Filologicznym, a następnie przeniosła się do Moskiewskiego Instytutu Literackiego Gorkiego na studia tłumacza. W 1994 roku przyszły pisarz otrzymał tytuł magistra w instytucie i dyplom z wyróżnieniem. Potem Marina poszła na studia do szkoły podyplomowej, gdzie studiowała dogłębnie pracę A. P. Sumarokowa. Przez ponad 10 lat Marina Lvovna pracowała jako redaktor różnych błyszczących czasopism, na przykład The Bodyguard. Od 1997 roku została redaktorem popularnego magazynu dla mężczyzn XXL.
Marina Lvovna biegle włada dwoma językamiz wyjątkiem rosyjskiego: rumuński i angielski. Obecnie mieszka w Moskwie. Pierwszym mężem Mariny Rovner była Arseny Konetsky (także pisarka), którą poznała w latach studenckich w Instytucie Literackim. Pisarka wydrukowała nawet niektóre swoje pierwsze prace pod nazwą Konetskaya. Następnie Marina Lvovna wyszła ponownie za mąż i przyjęła imię swojego nowego męża, stając się Marina Stepnova.
Czasami Marina Stepnova żałuje, że nie otrzymałazawód lekarza, ponieważ czuła do tego powołanie i zawsze chciała zrobić coś ważnego. Jednak prace pisarki przekonująco dowodzą, że wybierając literacką ścieżkę nie popełniła błędu. Życie, które prowadzi Marina Stepnova, biografia jej kariery i osiągnięcia w literaturze prozatorskiej wskazują, że sukces przychodzi dla tych, którzy są gotowi do pracy. Ponadto dzięki pracy pisarza staje się jasne, że literatura rosyjska wciąż żyje, że nie wszystko w niej jest powiedziane, ale wiele pozostaje do powiedzenia.
W działalności tłumaczeniowej Stepnova możeszpodkreśl tłumaczenie tłumaczenia popularnej sztuki „Bezimienna gwiazda” rumuńskiego pisarza Mihai Sebastiana, który doskonale przekazał pomysł autora bez zakłócania oryginalnej oryginalności tekstu.
Pisarka zaczęła publikować swoją osobistą prozęod 2000 r. Przez kilka lat była publikowana w takich czasopismach jak „Sztandar”, „Gwiazda”, „Nowy świat”. Jej pierwsza znacząca powieść „The Surgeon”, która ukazała się w 2005 r., Wywołała zachwyt, krytycy porównali ją nawet ze słynną powieścią P. Suskinda „Perfumer”. Chirurg zasłużenie zdobył nagrodę National Bestseller. W 2011 roku narodziła się kolejna głęboka powieść pisarza z naprawdę ekscytującą historią - „Kobiety Łazarza”, która otrzymała trzecią nagrodę Big Book, a także znalazła się na krótkiej liście National Bestseller. Poza tym Stepnova napisał powieść „Bezbożny pas”, historię „Gdzieś w pobliżu Grosseto” i wiele innych.
Jak już wspomniano, sława jakoMarina Stepnova przyjęła współczesnego rosyjskiego pisarza dzięki powieści „Chirurg”. Zgodnie z fabułą książki los chirurga plastycznego Chrypunowa nieoczekiwanie splata się z życiem założyciela sekty zabójcy, Hassana ibna Sabby. Ta powieść była na szczycie ocen sprzedaży książek.
Kolejny bestseller autora („Kobiety Łazarza”)w końcu przekonał czytelników, że literacki sukces Mariny Lwowskiej nie jest przypadkowy. Fabuła powieści, zgodnie z planem, którą była Marina Stepnova - biografia genialnego naukowca Lindta Lazarusa. Czytelnik poznaje ekscytującą historię swojej miłości, wczuwa się w swoje straty i obserwuje rozwój jego geniuszu. Na stronach tej książki takie znane pojęcia jak dom, rodzina, szczęście i miłość nabierają nieoczekiwanego i zupełnie nowego znaczenia. Nic dziwnego, że „Kobiety Łazarza” to powieść, która stała się książką miesiąca i ustanowiła prawdziwy rekord sprzedaży w dużej księgarni „Moskwa”.
Bohater trzeciej powieści, któraMarina Stepnova ucieszyła swoich fanów; doktor Iwan Ogariew został lekarzem. Od dzieciństwa człowiek ten próbował żyć wbrew woli rodziców i ogólnie przyjętej opinii. Scenariusz podany przez kogoś i kiedyś - dzieło szkolno-wojskowe, mu nie pasował. Z czasem jednak Ivan zaakceptował warunki, w jakich powinien żyć „normalny” dorosły. Ukończył medycynę, ożenił się i rozpoczął pracę w prywatnej klinice. Niespodziewanie jednak życie Ogareva zostaje odwrócone przez spotkanie z dziwną dziewczyną, która kocha wolność przede wszystkim.
Powieść „Lithopedion”, która wciąż trwapraca ma również wywrzeć trwałe wrażenie na umysłach i wyobraźni czytelników. Fabuła opowie o ludziach, którzy zabijają marzenia własnymi rękami. Nazwa powieści jest precyzyjną metaforą, słowo „litopa” zostało zapożyczone z medycyny, a przetłumaczone z łaciny oznacza płód skamieniały w macicy.
Chwała pisarz Zakhar Prilepinsłownictwo używane przez pisarkę Marinę Stepnovę w jej pracach. Zauważa, że pisarka kształtuje jej myśli z zadziwiającą łatwością, co można porównać na równi z tym, jak matka otacza dziecko i jak doświadczony wojownik demontuje broń. Prilepin nazywa sztukę Stepnovy nie drżącą kobiecą robótką, ale naprawdę muskularną, ekspresyjną prozą.
Wielu czytelników zwraca również uwagę na wyjątkową sylabę iunikalny styl pisarza. Język jej książek nazywa się ostry, pełen humoru, a nawet genialny. Wiele osób twierdzi, że powieści Stepnovy można łatwo przeczytać, praktycznie jednym tchem, a ich historie są bardzo ważne i sprawiają, że myślisz o wielu ważnych sprawach filozoficznych. Wielu zgadza się, że Marina Stepnova jest pisarką, która stała się prawdziwym odkryciem.
Oczywiście nie bez krytyki.Niektórzy czytelnicy uważają, że wątki powieści Stepnovy nie są dobrze przemyślane, a autor przyznaje niepotrzebne bezcelowe szczegóły, które męczą tylko podczas ich czytania. Inni krytykują sylabę pisarza, uważając ją czasem za zbyt surową, ze względu na obecność przekleństw w tekście. Marina Stepnova docenia recenzje swoich czytelników, nawet tych krytycznych, ale także wie, jak bronić swojej pozycji, jej postrzegania rzeczywistości oraz jak i o czym rozmawiać w powieści. Najważniejsze, co autor stara się osiągnąć, to realizm, gdy bohaterowie powieści są jak żywi ludzie.
Oczywiście warto pamiętać, że wszyscy ludzie są innizasadniczo różne i ich postrzeganie literatury. Przed sporządzeniem ostatecznej opinii na temat powieści Marina Stepnova oczywiście warto je osobiście przeczytać. Być może odkryjesz coś zupełnie nowego i oryginalnego, pełnego niespodziewanie głębokiego i subtelnego znaczenia.
