Bajka zajmuje szczególne miejsce w literaturze rosyjskiej.Krótka, zabawna, ale jednocześnie pouczająca historia zakochała się i zakorzeniła wśród ludzi. Znanym pisarzem bajek był Iwan Andriejewicz Kryłow. Ale niewielu wie, że jeden z wybitnych rosyjskich naukowców również pracował w tym gatunku. Bajki Łomonosowa zajmują szczególne miejsce w jego twórczości literackiej.
Bajka to przede wszystkim literaturapraca Charakteryzuje się zwięzłością, pojemnością i wyrazistością formy. Z reguły narracja jest alegoryczna, metaforyczna. Bohaterami mogą być zwierzęta. Każda bajka z konieczności ma swoją własną moralność, która z reguły umieszczana jest na końcu dzieła.
Ten gatunek jest jednym z najstarszych.Pierwsze prace przypominające bajki mogły powstać w starożytnym Egipcie. Oficjalnie jego występowanie jest związane z Grecją i co do zasady przywołują Ezopa. W Cesarstwie Rzymskim słynnym fabulistą był poeta Fedr, który pod wieloma względami naśladował swojego greckiego poprzednika. Już w czasach współczesnych, w XVII wieku, Francuz Jean Lafontaine, który wychwalał ten literacki gatunek, pracował nad bajkami.
Ponad tłumaczenia i powtarzanie popularnych bajekLafontaine pracował dla wielu rosyjskich poetów. Ale ogólnie rzecz biorąc, na rosyjskiej ziemi wyrósł oryginalny styl, odzwierciedlający i wyśmiewający typowe narodowe występki. Bajka pojawiła się w Rosji w XV wieku, przenikając z Bizancjum. Możesz mówić o jego świetności w XVIII wieku.
Bajki opracował V.K. Trediakovsky, A.P.Sumarokov, A.E. Izmailov, A.D. Kantemir. I oczywiście najlepsze próbki należą do pióra I. A. Kryłowa. Tłumaczenia zagranicznych bajek z jego twórczego dziedzictwa zajmują mało znaczące miejsce, ale jego własne prace zostały przetłumaczone na prawie wszystkie języki europejskie. Wypróbował się w tym gatunku i Michaił Wasiljewicz Łomonosow. Bajki wybitnego rosyjskiego naukowca zajmują szczególne miejsce w jego literackim dziedzictwie.
Michaił Wasiliewicz Łomonosow można porównać zgeniusze renesansu. Dokładnie tak jest, gdy talent jest zatłoczony w jednym obszarze. I próbuje się zamanifestować we wszystkim. Przede wszystkim Łomonosow jest znany jako przyrodnik, chemik i fizyk. Wniósł naprawdę nieoceniony wkład w rosyjską naukę. Ale oprócz nauk przyrodniczych naukowiec zajmował się malarstwem i literaturą. I w tej dziedzinie odniósł ogromny sukces. To nie przypadek, że Belinsky nazwał go ojcem literatury rosyjskiej.
W „Liście zasad rosyjskiej poezji”Łomonosow dokonał prawdziwej rewolucji, wskazując na możliwość wykorzystania różnych poetyckich rozmiarów w rosyjskiej poezji, a nie tylko ogólnie przyjętej iamby i chorei. Tak więc możliwości literatury rozwinęły się niesamowicie. Łomonosow był przodkiem rosyjskiej ody (i gloryfikowali go jako poetę). Jeśli wielu z łatwością pamięta jego wiersze, to bajki MV Łomonosowa zostały całkowicie niezasłużenie zapomniane. Mianowicie w nich odzwierciedlono wszystkie jego literackie i humanistyczne zasady.
Współcześni pamiętali, że Łomonosow byłcudowna osoba - szczera, miła w komunikacji, przyzwoita, gotowa do pomocy. Niskie ludzkie wady - tchórzostwo, hipokryzja, hipokryzja, ignorancja, kłamstwo - brzydziły go. Chciał się tym podzielić z czytelnikiem i dać mu do myślenia. Bajki Łomonosowa służyły jako mentor moralny. To był taki gatunek, który był najłatwiejszy do zauważenia i dotarł do dużej liczby serc. Są przekonujące i łatwe do odczytania, ale jednocześnie niezwykle realistyczne.
Podział literatury na trzy „spokojne”, bajkowe MichaiłWasiliewicz przypisuje się „niski”. Ta grupa stylistyczna jest wolna od wzniosłej formalności. Dlatego bajki Łomonosowa zawierają składniki potocznej, codziennej mowy i popularnych wyrażeń. Z pióra pisarza pochodziły następujące prace z tego gatunku: „Mysz”, „Ślub jest dobry, ale bardzo denerwujący”, „Słuchaj, pytam, co się stało ze starym”, „Niebo pokryte nocną ciemnością” i wiele innych. Jednym z najbardziej znanych jest „Po prostu hałas dnia ustał”. Porozmawiamy o tym dalej.
Niektóre bajki o Łomonosowie zostały napisane przezna podstawie prac Lafontaine. Jednym z nich jest „Wilk, który został pasterzem”. Nie można nazwać dzieła Łomonosowa dosłownym tłumaczeniem, jest ono tak nasycone „rosyjskim sposobem”, specjalnym podejściem autora. Niektórzy nawet twierdzą: czy moralność oryginalnej Lafontaine zmieniła się w przetłumaczonej bajce? Jeśli chodzi o treść, jest ona następująca.
Pechowy wilk postanowił przechytrzyć owcęstado przebrane za pasterza i biorące róg z laską. Znalazł śpiącą owcę, pasterza i psa stróżującego. Ale będąc dumnym ze swojej pomysłowości, postanowił zabrać głos i upewnić się, że wszyscy odeszli. Jednak z otwartej paszczy wilka wyrwało się tylko wycie, czego można było się spodziewać. Po zaalarmowaniu wszystkich, niedoszły porywacz pożegnał się zarówno z ubraniami, jak i skórami. Główną ideą twórczości La Fontaine'a jest to, że hipokryta zawsze się zdradzi. Morał z bajki Łomonosowa jest taki, że „wilk nie może być lisem”. I nie próbuj wciskać się w czyjąś skórę.
Prace Michaiła Wasiljewicza zawsze były przemyślane w najdrobniejszych szczegółach. Nie ma w nich nic przypadkowego. Na zawsze pozostaną jednymi z najlepszych przykładów literatury rosyjskiej.
