Ważne miejsce na lekcjach literatury szkolnejdokonuje krytycznej analizy Oblomova. Goncharov jest największym pisarzem prozy z połowy XIX wieku. Jego powieści miały znaczący wpływ na rozwój literatury krajowej określonego wieku. Książki pisarza wyróżniają się głębokim psychologizmem, dramatem, a także sformułowaniem pilnych problemów współczesności, które jednak są dziś znaczące.
Studium kompozycji powieści w pierwszej kolejnościobejmuje analizę Oblomova. Goncharov na początku swojej pracy szczegółowo opisuje styl życia prowadzony przez jego bohatera. Od początku pracy czytelnicy poznają tę postać oczami jej gości. Ale autor przekazuje również stan wewnętrzny Ilji Iljicz, która po odejściu każdego z gości rozpoczyna długą dyskusję, ujawniając go jako wybitną osobę. Oblomov spędzając cały dzień w domu, nie pracując i nie uciekając od życia, zadaje jednak złożone filozoficzne pytania o sens istnienia, cel i perspektywy kariery społecznej.
Próbuje zrozumieć swój własny powódbezczynność, bezczynność i całkowita obojętność na wszystko, co się dzieje. Nacisk na stan ducha bohatera powinien obejmować analizę Oblomowa. Goncharov jest mistrzem tworzenia portretów psychologicznych swoich bohaterów. Pokazuje, że Ilya Ilyich jest osobą filozoficzną, co uniemożliwia mu prowadzenie stylu życia, który próbuje zaszczepić jego najlepszy przyjaciel z dzieciństwa Stolz.
Ogromne znaczenie dla opisu jego formacjiGoncharov dał bohaterowi. „Oblomov” (sen Oblomowa, którego analiza jest tradycyjnie główną częścią lekcji szkolnej, wyjaśnia charakter Ilyi Iljicz) jest kluczowym dziełem pisarza, ponieważ ujawnił w nim najważniejsze problemy rosyjskiej rzeczywistości swoich czasów. Ten sen pokazuje wioskę, w której urodził się i wychował bohater. W tym miejscu mieszkańców wyróżniała niezwykła miękkość charakteru, zadowolenie, życzliwość.
Nie dbali o nic, nie myśleli o karierzelub edukacja. Wszyscy ci ludzie żyli dzisiaj, ich główną wartością był komfort domu, ciepło, troska o siebie nawzajem. Dlatego mały Oblomov był całkowicie pod opieką kochającej matki, krewnych, jego niani i pielęgniarki. To tłumaczy jego bezczynność w wieku dorosłym.
Штольцу в конце концов кое-как удается занять jego przyjaciel jakiś interes. Zabiera go z domu, wprowadza nowe twarze. Spotkanie z młodą, piękną, inteligentną dziewczyną Olgą Iljinską radykalnie zmienia życie Oblomowa. Zakochuje się w niej i ta miłość go inspiruje. Bohater zaczyna prowadzić aktywny tryb życia: studiuje, dużo czyta, robi częste i długie spacery. Iljinskaya, postępując zgodnie z instrukcjami Stolza, zdecydowanie zachęca jej nową znajomość do różnych działań.
Charakterystyka ich związku jest częściączęść analizy "Oblomowa". Goncharov opisuje, jak ich wzajemne przyciąganie przerodziło się później w silne i głębokie uczucie. Po chwili wytłumaczyli się i postanowili się pobrać.
To było ważne wydarzenie w życiu bohatera.Jednak bał się, jak daleko zaszedł ich związek. Lubił komunikować się z Olgą, jednak będąc z natury cichym, nieśmiałym i niezdecydowanym czuł, że nie jest w stanie podjąć się małżeństwa. Opisał szczegółowo psychologiczną ewolucję swojej postaci I.A. Goncharov. Oblomow (analiza powieści zakłada szczegółową analizę przyczyn przepaści między Olgą a bohaterem) to powieść poświęcona przede wszystkim subtelnym obserwacjom autora dotyczącym stanu umysłu bohaterów.
Ilyinskaya poczuła niezdecydowanie iwahanie narzeczonego. Nie wątpiła w jego miłość, ale jej aktywna, żywiołowa natura wymagała aktywnego i satysfakcjonującego życia. Najbardziej napiętym momentem w pracy jest moment, w którym bohaterowie wyjaśniają się nawzajem, kiedy staje się jasne, jak daleko są od siebie pomimo miłości. Analiza powieści Goncharova Oblomov wyjaśnia różnicę w ich charakterach. Olga była bardzo wymagająca wobec siebie i otaczających ją osób. A Ilya Ilyich okazał się niezdolny do całkowitej transformacji swojej osobowości i nawykowego stylu życia. Bardzo się zmienił pod wpływem miłości, ale w głębi duszy pozostaje ten sam. W tej ostatniej rozmowie z ukochaną bohater nazywa swój występek „Oblomowizmem” - pojęciem, które weszło w życie w mowie potocznej.
Jeden z najlepszych prozaików połowy XIX wiekuwiek uważany jest za I.A. Goncharov. Oblomow (analiza utworu powinna zawierać również opis ostatniego okresu życia bohatera) to powieść ukazująca rozwój głównego bohatera z psychologicznego punktu widzenia. Po zerwaniu z Olgą Ilya Ilyich poślubia swoją gospodynię Anisya. Ta kobieta w pełni odpowiadała jego wyobrażeniom o gospodyni domowej i żonie. W jej domu Ilya Ilyich ponownie popadł w swoją dawną, jeszcze gorszą, bezczynność, która bardzo zdenerwowała jego przyjaciela Stolza i Olgę. Jednak autor ujawnia wewnętrzne przyczyny takiej przemiany postaci.
Przypisuje to rozczarowaniu utratą ukochanej.dziewczyny. Ten stan bohatera przeszedł w całkowitą apatię i obojętność na wszystko wokół niego, co właściwie doprowadziło go później do śmierci. Pisarz w pełni pokazuje czytelnikowi, że fizyczna śmierć bohatera była wynikiem jego duchowej dewastacji, której nie można było wypełnić troskami i szczerą i prostą miłością Anisji.
Oblomovowi sprzeciwiają się Stolz i OlgaIlyinskaya. Pierwszym był Rosjanizowany Niemiec. Ciężko pracował, dbał o swoją karierę, ale jednocześnie nie stracił duszy i dobroci, za które zakochał się w nim Ilya Ilyich. Stolz szczerze dbał o swojego najlepszego przyjaciela, starał się go czymś zająć i czymś ponieść. Pod koniec pracy poślubił Olgę, z którą miał podobny charakter. Ta ostatnia jest chyba idealna dla pisarza. Jest aktywna, celowa, ale jednocześnie inteligentna i powściągliwa.
Aby utrwalić przekazany materiał dla uczniówmożna zaproponować analizę epizodu powieści Gonczarowa Oblomow. Jako przykład wybierane są zazwyczaj sceny wizyt gości u bohatera na samym początku książki, gdyż ich dialogi dają pierwsze wyobrażenie o głównym bohaterze powieści. Czytelnicy widzą, że Ilya Ilyich odmawia udziału w różnych sprawach swoich towarzyszy.
Wszyscy są czymś zajęci i na wszelkie możliwe sposoby starają się urzekaćgo, ale bezskutecznie. Po ich odejściu Ilya Ilyich omawia bezużyteczność ich próżności, zawodu, pracy. Zadaje główne pytanie całej pracy: gdzie jest osoba w całej tej próżności? Autor wyraża w tym przypadku współczucie po stronie Ilji Iljicza, chociaż nie pochwala on jego stylu życia.
