Armen Grigoryan jest jednym z założycieli rosyjskiegogłaz. Jego zespół „Crematorium” ma ponad 30 lat i nadal wydaje albumy i trasy koncertowe w Rosji. Armen skromnie nazywa siebie nie solistą grupy, ale po prostu muzykiem.
„Który ze mnie jest solistą?Naprawdę nie umiem śpiewać – przyznaje w wywiadzie. A Armen Grigoryan nie uważa się za poetę. Po prostu przekłada prawdziwe historie na wersety. A bohaterowie jego piosenek są w większości prawdziwi. Ci, z którymi był osobiście zaznajomiony, a czyje historie w taki czy inny sposób go zadziwiły. Czyje historie chcę opowiedzieć. Prawdopodobnie jego piosenki są niewiarygodnie prawdziwe i zasługują na miłość wielu ludzi. Nawet po ponad trzydziestu latach od dnia ich powstania, grupa „Krematorium” nadal gromadzi duże sale. Ich muzyka jest naprawdę imponująca. Większość kompozycji zawiera altówkę i skrzypce.
I oczywiście autorem i kompozytorem większości utworów granych przez kolektyw jest Grigoryan Armen.
Autor i kompozytor urodził się w Moskwie w rodzinienaukowcy. Od dzieciństwa Armen lubił muzykę, a swoją pierwszą grupę muzyczną zebrał w szkole, w wieku 14 lat. Piłka nożna była również na liście jego hobby z dzieciństwa. Armen trzykrotnie zdobył mistrzostwo regionu Leningradu w turnieju „Leather Ball”.
Grigoryan Armen wspomina, że nauczył się graćpiłka nożna od znanych radzieckich piłkarzy - Nikity Simonyana, Gabriela Kacholina, Konstantina Beskowa. Piłka nożna była wówczas „szlachetnym sportem”, a trenerzy nie tylko uczyli młodych piłkarzy gry w piłkę, ale także wprowadzali ich w muzykę. Na przykład Nikita Simonyan miał ogromną kolekcję wszelkiego rodzaju muzyki.
W 1977 wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Lotniczego na Wydziale Radioelektroniki i kontynuował tam studia muzyczne. Stworzył hardrockowy zespół Atmospheric Pressure.
W 1983 roku, w wyniku twórczego związku z muzykiem Wiktorem Tregubowem, pojawiła się grupa Krematorium. Młody zespół zyskał popularność dzięki właścicielom apartamentów.
Do 1990 roku grupa nagrała już 3 albumy, które zostały usunięteteledysku do jej przeboju „Garbage Wind” i rozpoczęła działalność koncertową. Z koncertami grupa wyjechała nie tylko do miast ZSRR, ale także za granicę - do USA, Niemiec, Izraela.
Teraz kolektyw nagrał już 16 płyt.
W 2006 roku kontynuując pracę w grupie"Krematorium" Grigoryan Armen tworzy kolejną grupę muzyczną - "Trzeci Anioł". Kolektyw, jak przyznaje Armen, gra bardziej nowoczesną muzykę niż „Crematorium”.
Również Armen Grigoryan lubi malować. A na początku 2000 roku wystawa jego prac odbyła się nawet w Centralnym Domu Artystów w Moskwie, co było całkowitym zaskoczeniem dla przyjaciół muzyka.
Wielu bohaterów piosenek grupy „Krematorium” maprawdziwe prototypy. Z niektórymi ścieżkami autora piosenek od czasu do czasu krzyżują się w prawdziwym życiu. Według Armena, na przykład, Chabibullin jest jego byłym kolegą z klasy. Teraz jest żywy, zdrowy i szczęśliwy. Z „Brzydką Elsą” spotkał się też po raz ostatni piętnaście lat temu w jednej z moskiewskich restauracji. A bohaterka piosenki „Little Girl”, którą rodzice pozostawili sami sobie, niestety nadal żyje w trudnych, nieludzkich warunkach.
Teraz granica między muzyką rockową a „popem”jest stopniowo usuwany. Istnieje rodzaj „talii kart” - zespołów muzycznych, które istnieją od wielu lat i stanowią kręgosłup rosyjskiego rocka. Niestety, mówi Armen Grigoryan, rosyjski rock nie jest już tak radykalny i coraz bardziej przestrzega praw show-biznesu. Polega na muzykach, którzy rozpoczynają swoją podróż przez Internet - Peter Nalich, Igor Rasteryaev ... Wszystko w Internecie jest znacznie bardziej uczciwe. A jeśli teraz w telewizji priorytetem są ludzie, którzy zdobywają popularność dzięki pieniądzom i „użytecznym znajomościom”, w bezmiarze Internetu jest całkiem sporo miejsca dla utalentowanych wykonawców, którzy mogą wspierać współczesną kulturę rockową, a nawet wynieść ją na nowy poziom , mówi Armen Grigoryan. Poniższe zdjęcie to cenne ujęcie. Przedstawia jednego z założycieli rosyjskiego rocka. Armen Grigoryan i Boris Grebenshchikov.
Według Armen Grigoryan, dla rockmana, szacunek dlazawód polega na śpiewaniu i graniu na żywo. Nawet jeśli muzyk nie jest zbyt dobry w śpiewaniu i graniu na żywo, występowanie z fonogramem jest dla niego upokorzeniem. To prawda, że w latach 80. muzycy z grupy „Krematorium” występowali w Moskwie z fonogramem. Następnie zostali zaproszeni do przemówienia przez Aleksieja Glyzina. Muzykom bardzo się to spodobało i po przemyśleniu zaśpiewali „Khabibullina” do magnetofonu i dwóch głośników.
Muzyk był trzykrotnie żonaty. Ma czworo dzieci. Córka Ksenia poszła w ślady ojca - dobrze śpiewa, interesuje się muzyką. Teraz Armen Grigoryan żyje w cywilnym małżeństwie z Natalią Seryą.
