Powieść „Ojcowie i synowie” jest zawsze uważana zadebata antynihilistyczna lub pokoleniowa. Jednocześnie w analizie biorą udział Arkady Kirsanov, Pavel Petrovich i Bazarov. Niewiele osób uważa wizerunki kobiet. W powieści Turgieniewa Ojcowie i synowie ich rola jest wystarczająco znacząca. W sumie w powieści widzimy pięć głównych obrazów: Fenechka, Odintsova, jej siostra, matka Bazarova Arina Vlasyevna i Kukshina.
Występują żeńskie obrazy w powieści „Ojcowie i synowie”różne funkcje. Eudoxia Kukshin na pierwszy rzut oka nie może wywoływać niczego oprócz antypatii. Po pierwsze, jest zwyczajnie ubrana, nieporządna, z rozczochranymi włosami. Po drugie, zachowuje się wyzywająco. Wydaje się, że nic nie wie o przyzwoitości. Ale przede wszystkim jej pragnienie wydawania się zaawansowanym i zaawansowanym jest oburzone. Udaje, że zna się na wszystkich obszarach współczesnej nauki i filozofii. W rzeczywistości jej wiedza jest powierzchowna. Bazarov widzi to natychmiast. Jej przyjaciółka Sitnikov jest tak samo nieszczęśliwa jak ona. Ci dwaj bohaterowie są pseudo-nihilistami. Turgieniew przyciąga wizerunek Kuksziny, aby zmniejszyć poziom postrzegania nihilizmu jako kierunku. Jeśli tacy są jego przedstawiciele, to jak daleko posuną się? Nawet sam Bazarow zaczyna wątpić w słuszność swoich przekonań. Ludzie tacy jak Kukshina i Sitnikov mogą podważyć autorytet każdego nauczania. Jak mocno kontrastuje obraz wszechobecnej, paplającej Kukshiny ze szlachetną postacią Odincowej.
С ней Евгений Базаров познакомился на балу в miasto. Jeśli sklasyfikujemy wizerunki kobiet w powieści „Ojcowie i synowie” według ważności, to obraz Odincowej powinien zająć pierwsze miejsce. Zachwyca swoją gracją, spokojem, królewską postawą. Jej spojrzenie jest pełne inteligencji. Dlatego Bazarov natychmiast zwraca na nią uwagę. Jednak później czytelniczka jest przekonana, że chłód Odintsovej jest nie tylko zewnętrzny, ale jest też zbyt racjonalna. Bazarov, cynik, który zaprzecza wszelkim uczuciom między ludźmi, zakochuje się. Długo rozmawia z Odintsovą, w jej przemowach odnajduje sprytne myśli, naprawdę interesuje się tą kobietą. Odintsova pozwala zidentyfikować wewnętrzny konflikt w duszy bohaterki, z tego punktu widzenia jej wizerunek jest bardzo znaczący. Umysł Bazarowa jest sprzeczny z jego uczuciami. Nihilizm nie usprawiedliwia się, idee są błędne.
Почему не сложились их отношения?Wszystkie wizerunki kobiet w powieści I.S. „Ojcowie i synowie” Turgieniewa są interesujące i tajemnicze. Ogólnie Turgieniew zwracał szczególną uwagę na przedstawienie psychologii i kobiecej duszy. W odpowiedzi na spowiedź Bazarowa Odincowa twierdzi, że ją źle zrozumiał. A potem myśli sobie: „Bóg wie, do czego to może prowadzić”. Jej spokój jest jej bliski. Była zbyt rozsądna, bała się uczuć. A Bazarow z kolei bał się uczuć.
Widoczna jest również sielanka rodziców Bazarowa.pokazuje niespójność jego pomysłu. Matka nadmiernie kocha swoją „Enyushę”, stara się w każdy możliwy sposób otoczyć go miłością. Wizerunek tej starszej kobiety wydaje się bardzo wzruszający. Boi się, że jej syn będzie urażony jej ciepłem, nie wie, jak się z nim zachowywać, jest ostrożna z każdym słowem, ale czasami serce matki nie może być uspokojone, a Arina Vlasyevna zaczyna lamentować przy swoim mądrym i utalentowanym synu , z którego jest szczerze dumna. Być może Eugene nie może długo pozostać w domu właśnie z powodu miłości Ariny Vlasyevny. Zawsze bezkompromisowy i twardy, boi się, że rozpłynie się w matczynych pieszczotach, wpadnie w romantyzm, którego nikt nie potrzebuje.
Kobiece obrazy w powieści „Ojcowie i synowie”są przeciwne do siebie. Nie mogę uwierzyć, że Fenechka może być w tej samej przestrzeni z Kukshiną i Odintsovą. Jest nieśmiała, cicha i bojaźliwa. Jest troskliwą matką. Nieświadomie Fenechka staje się ziarnem niezgody między Pawłem Pietrowiczem a Bazarowem, ostatnią kroplą cierpliwości. Scena w altanie powoduje, że Paweł Pietrowicz wyzywa Eugene'a na pojedynek. A pojedynek świadczy o ocenie autora: bohaterowie są podobni, bo przez podobieństwo się nienawidzą. Dlatego ich pojedynek jest komiczny i wygląda jak farsa.
To młodsza siostra Odintsova.Na tle Anny wydaje się mniej interesująca, przesadnie skromna i niepozorna. Jednak z biegiem czasu w tej słodkiej dziewczynie odnajduje się duchową siłę. Daje Arkademu energię życiową, może wreszcie wyrazić swoją opinię i zrobić to, co podpowiada mu serce. Arkady i Katia tworzą razem rodzinę, związek, o którym oboje marzyli. W końcu Arkady był początkowo zbyt różny od Eugeniusza, po prostu uwiódł go umysł, wiedza, siła charakteru. Katya to kobiecy wizerunek, który potwierdza oryginalną ideę autora.
Autor angażuje kilka bohaterek, abywyrazić swoje uznanie. Na przykład Kukszina pokazuje, co Turgieniew myślał o nihilizmie. Jego zdaniem w tym kierunku unosili się na ogół bezużyteczni i pustkowi ludzie. Kobiece wizerunki w Ojcach i synach Turgieniewa również komplikują konflikt, dodając działania. Tutaj przede wszystkim należy wspomnieć o Fenichce. Jeśli chodzi o Irinę Vlasyevnę i Annę Odintsovą, są one wezwane do odzwierciedlenia wewnętrznego konfliktu w duszy Bazarowa. Katia, wraz z innymi bohaterkami Turgieniewa, jest ucieleśnieniem piękna i prostoty. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie postacie kobiece w powieści nadają jej artystyczną kompletność i integralność.
