Genialny artysta, który gloryfikuje epicką Rosję -własność narodu. Jego prace są kompletne i harmonijne. W młodości, eksperymentując ze stylami, Konstantin Wasiliew wciąż odnajduje swój własny - autentyczny, niepowtarzalny.
Urodził się przyszły artysta Wasiliew Konstantinbardzo trudny okres dla kraju. 3 września 1942 r. Rodowity Majkop został zajęty przez nazistów. Ojciec artysty był aktywnym uczestnikiem ruchu partyzanckiego. Matka została sama z dzieckiem w ramionach. W czasie wojny trafiła nawet do Niemców, ale na szczęście udało im się uniknąć rozstrzelania. Pierwsze lata życia małego Kostyi były głodne i zimne. Po powrocie ojca z wojny rodzina przeniosła się do małej wioski niedaleko Kazania. Przyszły artysta spędza tu swoją młodość i tu po raz pierwszy poważnie interesuje się rysunkiem.
Kostya, żyjąc w trudnych warunkach, często chorował -złapał zapalenie płuc na zapalenie płuc. Więc podczas kolejnej choroby mama dała mu pudełko ołówków. Mały Wasiliew Konstantin bardzo je cenił i porwany przez tworzenie rysunków, szybko odzyskał zdrowie. Uderzająco różnił się od większości chłopców w jego wieku - nie grał w piłkę nożną ani nie grał w chowanego, ale cały swój czas poświęcił rysowaniu w samotności i spokoju.
Rodzina sympatyzowała z hobby Kostyimalując, a już w wieku jedenastu lat wstąpił do Moskiewskiej Szkoły Artystycznej. Nauczyciele od razu dostrzegają talent utalentowanego dziecka iw każdy możliwy sposób przyczyniają się do jego rozwoju. Jednak Konstantin nie był skazany na ukończenie moskiewskiej szkoły. W 1957 roku ojciec Wasiliewa ciężko zachorował i został przeniesiony do Kazańskiej Szkoły Artystycznej. Według innej wersji przejście do szkoły kazańskiej było spowodowane oburzeniem nauczycieli pracą Konstantina. Podczas odwilży Chruszczowa Wasiliew zainteresował się nowoczesnością i surrealizmem. Dyrektor szkoły poprosił rodziców, aby zabrali faceta, aby nie zepsuł młodszego pokolenia swoimi zainteresowaniami i dyscypliną.
W tym okresie artysta przeżywa nieodwzajemnioną miłość i coraz bardziej zamyka się w sobie, staje się samotnikiem, dużo czasu poświęca muzyce klasycznej i malarstwu.
Po ukończeniu edukacji Wasiliew Konstantinpracuje jako nauczyciel w szkole średniej. Uczy malarstwa i szkicowania. Równocześnie pracuje jako grafik. Życie artysty zakończyło się wcześnie i tragicznie. Jesienią 1976 roku w tajemniczych okolicznościach Konstantin Wasiliew wpada pod pociąg.
Po przejściu do ruchów awangardowych artystazatrzymuje się na klasycznym realizmie. Z biegiem czasu Konstantin Wasiliew, którego obrazy pełne są heroicznych eposów i bajecznych motywów, stał się prawdziwym poetą kultury słowiańskiej. Ale zwraca się nie tylko do epickiej Rosji, ale także do eposu skandynawskiego, wątków mitologicznych, irlandzkich sag. Ponadto artysta Konstantin Vasiliev przedstawił heroiczne tematy z życia narodów, a także często zwracał się do wątków Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Wielu krytyków sztuki dzwoni do Wasiliewanastępca dzieła Wasniecowa o motywach pierwotnie rosyjskich. Ale są też sceptycy, którzy uważają geniusz artysty za nadmuchany od podstaw i umiejętnie promowany przez miłośników rosyjskiej idei narodowej. Krytycy mówią o przesadnej idealności, „lizaniu” obrazów.
Ale artysta zwraca się także ku malarstwuportrety. Wyraźna gama kolorów, wyważona kompozycja, zgrabne kreski charakteryzują prace Wasiliewa. Każdy fragment obrazu to samodzielna gotowa praca. Prace artysty są proste, statyczne, dostępne do odbioru nawet przez osoby mało wyrafinowane w sztuce. Wyróżnia je wewnętrzna równowaga i pewna powaga.
Wasiliew ostatnie lata życia spędza przy uldacza w miejscowości Lianozovo pod Moskwą. Tutaj w 1998 roku otwarto Muzeum Konstantyna Wasiliewa. A po 11 latach został nieoczekiwanie zamknięty. Taki obrót wydarzeń wynikał z faktu, że dawna dacza artysty położona jest w bliskim sąsiedztwie tutejszego parku kultury i rekreacji oraz pasa leśnego. Na tak prestiżowej krainie patrzyli najeźdźcy, którzy chcieli tu budować budynki mieszkalne. Aby usunąć z drogi muzeum, które przeszkadzało w realizacji pomysłu, rozpalono nawet pożar. Muzeum i niektóre prace Wasiliewa ucierpiały od płomieni, a obrazy zostały przekazane siostrze Konstantina na przechowanie.
Jednak dzięki staraniom i staraniom organizacji publicznej „Klub Miłośników Sztuki Wasiljewa” w 2012 roku zostało ponownie otwarte dla zwiedzających muzeum, które nosi dumny tytuł kultury słowiańskiej.
Obecnie Muzeum im. Konstantyna Wasiliewa prezentuje ekspozycje etnograficzne i wystawy współczesnych artystów gloryfikujących pierwotną Rosję.
