Klasycyzm w literaturze rosyjskiej

Klasycyzm - styl literacki, który byłrozwinięty we Francji w XVII wieku. Otrzymał swoją dystrybucję w Europie w 17-19 wieku. Kierunek, który zmienił się w starożytność jako model idealny, jest ściśle związany z wiekiem oświecenia. Opierając się na ideach racjonalizmu i racjonalności, starał się wyrazić treść społeczną, stworzyć hierarchię gatunków literackich. Mówiąc o światowych przedstawicielach klasycyzmu, nie sposób nie wspomnieć o Racine, Moliere, Corneille, Larochefuco, Boileau, Labruire, Goethe. W sztuce teatralnej idee klasycyzmu przeniknęły Mondori, Leken, Rachel, Talma, Dmitrievsky.

Стремление отобразить идеальное в реальном, wieczny w doczesności jest charakterystyczną cechą klasycyzmu. W literaturze nie tworzy się konkretnego charakteru, lecz zbiorowy obraz bohatera lub złoczyńcy, idealnej osoby lub osoby podstawowej. W klasycyzmie niedopuszczalne jest pomieszanie gatunków, obrazów i postaci. Istnieją granice, które nikomu nie wolno zrujnować.

Klasycyzm w literaturze rosyjskiej - pewnyzwrot w sztuce, który przywiązywał szczególne znaczenie do takich gatunków, jak poemat epicki, oda, tragedia. Założyciel gatunku oda słusznie uważa się za Łomonosowa, tragedię - Sumarokowa. Oda połączyła dziennikarstwo i teksty. Komedie były bezpośrednio związane z czasami starożytnymi, a tragedie opowiadały o postaciach z historii narodowej. Mówiąc o wielkich rosyjskich postaciach z okresu klasycyzmu, warto wspomnieć o Derzhavinie, Knyazhninie, Sumarokovie, Volkovie, Fonvizinie itp.

Klasycyzm w literaturze rosyjskiej XVIII wieku, podobnie jak w języku francuskim, polegał na stanowisku władzy carskiej. Jak powiedzieli sami przedstawiciele klasycyzmu, sztuka musi strzec interesów społeczeństwa, dawać ludziom pewne pojęcie o zachowaniu obywatelskim i moralności. Idee służenia państwu i społeczeństwu są zgodne z interesami monarchii, więc klasycyzm rozprzestrzenił się w całej Europie i Rosji. Ale nie powinieneś kojarzyć tego tylko z ideami gloryfikowania potęgi monarchów, rosyjscy pisarze odzwierciedlali w swoich pracach interesy warstwy „środkowej”.

Klasycyzm w literaturze rosyjskiej. Główne znaki

Podstawowe obejmują:

• odwołanie się do starożytności, jej różnych form i obrazów;
• zasada jedności czasu, akcji i miejsca (dominuje jedna fabuła, akcja trwa do 1 dnia);
• w komediach klasycyzmu dobrzy triumfują nad złem, wady są karane, w sercu linii miłosnej jest trójkąt;
• bohaterowie mają „mówiące” imiona i nazwiska, sami mają wyraźny podział na pozytywne i negatywne.

Zagłębiając się w historię, warto o tym pamiętaćera klasycyzmu w Rosji wywodzi się od pisarza Antiocha Cantemira, który jako pierwszy napisał prace w tym gatunku (epigramy, satyra itp.). Każdy pisarz i poeta tej epoki był pionierem w swojej dziedzinie. W reformie literackiego rosyjskiego ważną rolę odegrał Łomonosow. W tym samym czasie miała miejsce reforma wersyfikacji.

Jak mówi Fiodorow V.I., pierwsze przesłanki powstania klasycyzmu w Rosji pojawiły się w czasach Piotra 1 (w latach 1689-1725). Jako gatunek literacki styl klasycyzmu ukształtował się w połowie lat 1730. W drugiej połowie lat 60. nastąpił szybki rozwój. Powstanie gatunków dziennikarskich w czasopismach. Rozwinął się już w 1770 r., A kryzys rozpoczął się w ostatnim ćwierćwieczu. W tym czasie ukształtował się sentymentalizm, nasilały się tendencje realizmu. Ostateczny upadek klasycyzmu nastąpił po publikacji „Rozmowy miłośników rosyjskiego słowa”.

Klasycyzm w literaturze rosyjskiej lat 30-50wpłynęło na rozwój nauk Oświecenia. W tym czasie nastąpiło przejście od kościoła do świeckiej ideologii. Rosja potrzebowała wiedzy i nowych umysłów. Wszystko to dało jej klasycyzm.