W literaturze okresu sowieckiegonie brakuje prac nad II wojną światową. I jest to całkiem naturalne, ponieważ wielu z ich autorów doświadczyło jego okropności i nie mogło nie poradzić sobie z dzieleniem się doświadczeniami. Jednak po drugiej stronie żelaznej kurtyny powstały powieści, opowiadania i powieści opowiadające o wyczynach ludzi walczących przeciwko faszyzmowi i japońskim militaryzmom. Ze względów ideologicznych były one mało publikowane w naszym kraju i dlatego są nieznane szerokiemu gronu rosyjskich czytelników. Wśród amerykańskich pisarzy, których dzieła warto poznać, jest Jones James Ramon.
Przyszły pisarz urodził się 6 listopada 1921 r. Wmałe miasteczko Robinson w stanie Illinois w rodzinie Ramona i Ady Jones (z domu Blessing). Dzieciństwo chłopca było w okresie Wielkiego Kryzysu, najtrudniejszego w historii USA i nie było szczególnie szczęśliwe.
Gdy tylko młody człowiek ukończył szkołę, wybuchłaDruga Wojna Światowa. W 1939 roku młody człowiek został powołany do wojska i wysłany do służby w 25. Dywizji Piechoty, 27 Pułku. Wkrótce został wysłany na hawajską wyspę Oahu w ramach drugiego batalionu kompanii F, gdzie Jones James wraz ze swoimi towarzyszami był wyczerpany bezczynnością w koszarach Scofield i znał wszystkie „uroki” amerykańskiego lęku i tyranii wyższych oficerów.
Rankiem 7 grudnia japońskie samoloty zaatakowałystatki zakotwiczone w Pearl Harbor i lotniska na Oahu, w których mieściła się jednostka wojskowa, w której służył James Jones. Był zszokowany stratami armii amerykańskiej, które wyniosły 2 403 osób zabitych i 1168 rannych. Potem przyszła jego kolej na wzięcie udziału w działaniach wojennych. W szczególności młody kapral Jones wraz ze swoją kompanią 7 sierpnia 1942 r. Wylądował na jednej z wysp Guadalcanal. Tam musieli wielokrotnie angażować się w bitwę z Japończykami. Dopiero w listopadzie wróg, przekonany o bezskuteczności swoich prób odzyskania kontroli nad dużym lotniskiem w Cape Lung, ewakuował swoich żołnierzy na 20 niszczycielach.
Podczas słynnej Bitwy o Górę Austin, któratrwał od połowy grudnia 1942 r. do 23 stycznia 1943 r. i był prowadzony w nieprzeniknionej dżungli. James Jones został ranny w kostkę i odznaczony medalem Purple Heart. Został wysłany na leczenie w Stanach Zjednoczonych, aw lipcu 1944 r. Został zdemobilizowany ze względów zdrowotnych.
Po powrocie do domu James Jones postanowił kontynuować naukę, aw 1945 r. Wstąpił na University of New York.
Pierwszym ważnym dziełem pisarza była powieść„Teraz i na wieki wieków”, który został opublikowany w 1951 r. Debiut był bardziej niż udany, aw 1952 roku Jones James otrzymał prestiżową nagrodę - National Book Award. Muszę powiedzieć, że chociaż jego rywalami byli J. D. Salinger ze słynnym dziełem „Łapacz w zbożu” i Herman Wauck z powieścią „Powstanie na Kane”, nagrodzonym już w 1951 r. Przez nagrodę Pulitzera, autorytatywne jury postanowiło zaznaczyć to dzieło nieznany pisarz.
W pracy „Teraz i na wieki wieków” Jonesopisał swoje wciąż świeże wrażenia z tego, co wydarzyło się na wyspie Oaha podczas bombardowania Pearl Harbor. Sukces książki był zrozumiały, ponieważ tysiące Amerykanów, którzy zostali powiadomieni, że ich syn, mąż lub brat zostali zabici na Hawajach, mogli dowiedzieć się z jego stron o tym, jak ich bliscy spędzili ostatnie dni życia. Ponadto wielu weteranów cieszyło się, że ich rodacy w końcu poznali prawdę o tym, przez co musieli przejść bez upiększenia.
Muszę powiedzieć, że tak jest w literaturze amerykańskiejkoncepcja, podobnie jak romans wojskowy lub wojskowy, pojawiła się dopiero w 1895 r., po publikacji dzieła Stephena Crane'a „Szkarłatny znak męstwa”. Po długiej przerwie nowe dzieła literackie poświęcone ludziom zmuszonym do zabicia własnego rodzaju, na skutek obowiązku, stały się własnością amerykańskich czytelników podczas pierwszej wojny światowej i po niej. Większość z nich była wyraźnie anty-wojskowa, odzwierciedlając poglądy ich autorów J. Dos Passos, W. Faulkner, E. Hemingway i innych.
Pierwsza praca Jonesa jest zasadniczo innaz tych prac. W powieści „Od teraz, na wieki wieków” opisał życie „armii ananasów”, która oddaje się wszelkim możliwym i nie do pomyślenia występkom na Hawajach. Jego główny bohater, szeregowiec Robert Lee Pruitt, który odniósł sukces w boksie przed dołączeniem do służby, wyznaje pacyfizm w całej historii. Jednak dowiedziawszy się o ataku na swój pułk, nawet po zranieniu żołnierz stara się tam powrócić, aby wziąć udział w bitwie z wrogiem.
Druga powieść Jonesa - And They Came Running - inw zawoalowanej formie opowiadał czytelnikom o życiu autora po powrocie do rodzinnego Robinsona. W 1958 roku na ekranach Stanów Zjednoczonych ukazała się filmowa adaptacja tego dzieła w reżyserii Vincenta Minnelli, a główne role zagrali Frank Sinatra, Dean Martin i Shirley McLain. Film otrzymał 4 nominacje do Oscara i jedną nominację do Złotego Globu. Sama książka została jednak dosłownie rozerwana na strzępy przez krytyków, którzy znaleźli w niej wiele błędów ortograficznych i interpunkcyjnych, ponieważ nie rozumieli, że w ten sposób autor chciał podkreślić prowincjonalność miejscowości, w której toczą się wydarzenia.
W 1962 roku James Jones, którego książki do tegoczas był już wielokrotnie przedrukowywany w dużych nakładach, prezentując czytelnikom nową pracę zatytułowaną „Cienka czerwona linia”. Stało się w pewnym sensie kontynuacją obrazu pierwszej powieści autora i skłoniło krytyków do nazwania go pisarzem zdolnym zastąpić Faulknera i Hemingwaya.
Niestety życie pisarza również zostało przerwanewcześnie, w 1972 roku. Już w trakcie pracy nad książką „Just Call” wiedział, że jest ciężko chory. Nie chcąc, aby jego ostatnia praca pozostała niedokończona, przekazał instrukcje swojemu przyjacielowi Williemu Morrisowi, który ukończył ostatnie rozdziały powieści, kończące trylogię wojskową, która zawierała również Od teraz i na zawsze oraz Cienka czerwona linia.
Wracając do Robinsona po kontuzji, Jones stał siępij często. Jego ciotka postanowiła uratować swojego siostrzeńca i przedstawiła go pracownikowi socjalnemu Loney Handy, która była żoną miejscowego kierownika rafinerii ropy naftowej. Miała pomóc Jamesowi uporać się z uzależnieniem od alkoholu, ale wkrótce zostali kochankami. Związek Loney i Jonesa trwał kilka lat. Kiedy w 1957 roku wracający z Nowego Jorku pisarz przywiózł do rodzinnego miasta swoją żonę Glorię, były kochanek wywołał skandal. W rezultacie James i jego żona zostali zmuszeni do pośpiesznego wyjazdu. Żonaty z Jonesem i Glorią w 1960 roku, urodziła się córka Kylie.
Teraz wiesz, że Jones James Ramon -pisarza, który najwierniej opisał życie amerykańskich żołnierzy walczących na froncie Pacyfiku podczas II wojny światowej. Jego powieści, podobnie jak powstałe na ich podstawie filmy, znajdują się w rankingach najważniejszych dzieł literackich i filmowych XX wieku powstałych w Stanach Zjednoczonych, więc koniecznie warto się z nimi zapoznać.
