Każdy, kto zdecydował się studiować urządzenie elektronicznekomputer, z konieczności koliduje z terminem "architektura komputera". Nie można podać pełnej definicji tego pojęcia, ponieważ pojęcie to jest zbyt ogólne i każdy rozważa je z punktu widzenia rozwiązywanych zadań. Na przykład, w jednym przypadku, opisując szczególną uwagę na komponencie (poleceń, rejestry, pamięć), a z drugiej - sprzętu zawierającego składniki urządzenia i sposobu ich współpracy. Ponieważ przeciętny właściciel komputera jest bardziej zainteresowany komponentami, a nie zespołami, rozpatrzymy to pytanie z tej strony.
Architektura komputera jest sposobem organizowania interakcji składników, które składają się na komputer. Aby ułatwić zrozumienie, często podaje się opisy kluczowych cech kluczowych komponentów.
Wszystkie nowoczesne komputery są oparte naZasady przetwarzania danych zaproponowane przez Johna von Neumanna w 1946 r. Charakterystyczną cechą jest cykliczny sposób wykonywania procesu, w którym operandy i dane są umieszczane w tym samym bloku pamięci. Nawiasem mówiąc, to właśnie ten fakt wyjaśnia, dlaczego architektura komputerowa von Neumanna (Neumann) jest używana we wszystkich nowoczesnych komputerach. Jednak próby odejścia od niego podejmowane są od dawna.
Ale wracając do urządzeń, które określają sposóbwygląda na architekturę komputera osobistego. Chociaż wiele źródeł nazywa się centralną jednostką procesora (CPU), jest to jednak wysoce kontrowersyjne w stosunku do klasycznych systemów komputerowych.
Główny element pośrednio zezwalającyokreślenie, która architektura komputera jest używana, jest płytą główną. Są to linie komunikacyjne (szyny) pomiędzy wszystkimi komponentami, które łączą się z płytą główną (i każdą inną) za pośrednictwem złączy i portów. Nie ma uniwersalnych płyt głównych, ponieważ każda z nich jest zaprojektowana do pracy z bardzo specyficzną klasą procesorów.
Centralna jednostka przetwarzająca jest rdzeniem obliczeniowym wszystkiegokomputer. Jest reprezentowany przez duży mikroukład z miliardami tranzystorów w środku, tworzących bloki funkcjonalne. Każdy program uruchomiony w celu wykonania jest niepostrzeżenie przekształcany (interpretowany) na kod maszynowy i wykonywany na centralnym procesorze. Architektura komputera jest w dużej mierze zdeterminowana przez typ procesora.
Jak już wspomniano, magistrala interfejsu jest fizycznie reprezentowana przez linie komunikacyjne. Zgodnie z kierunkiem transmisji sygnału zapewnia interakcję:
RAM jest niezbędną częściądowolne urządzenie komputerowe, nawet najprostszy kalkulator. W komputerach tranzystory pamięci są zaimplementowane w mikroukładach przylutowanych do paska PCB z wieloma miedzianymi stykami ślizgowymi. Każdy wspornik jest wkładany do odpowiedniego złącza na płycie głównej. Klasa CPU definiuje obsługiwaną generację modułów RAM. Na przykład, jeśli procesor Intel Core2Duo jest zaprojektowany do pracy z pamięcią DDR2, to kolejny rdzeń zakłada użycie tylko DDR3.
Oprócz operacji istnieje zasadniczo inny rodzaj pamięci. Jest reprezentowany przede wszystkim przez urządzenia na dyskach magnetycznych (dyskach twardych).
Oprócz elementów wewnętrznych istniejeogromna liczba urządzeń zewnętrznych. Tylko dzięki nim możliwe jest zapewnienie interakcji człowieka i maszyny. Na przykład monitor, mysz, klawiatura, ekran dotykowy, a także skaner, drukarka itp. - to wszystko to urządzenia zewnętrzne, bez których komputer pozostałby prostym metalowym pudełkiem, rzeczą samą w sobie.
Ta praca daje jedynie ogólne pojęcie o architekturze komputera. Bardziej szczegółowe informacje na temat komponentów można znaleźć w Internecie.
