С середины 90-х годов, с момента образования W suwerennych państwach byłego ZSRR powstaje coraz więcej pytań związanych z samostanowieniem narodowym. W tym względzie doniesienia medialne są przytłoczone pojęciami „naród”, „tytularny naród”, „narodowość”, „narodowość”, „ludność tubylcza”, „grupa etniczna” i „grupa etniczna”. Jak zwykły człowiek bez specjalnej wiedzy socjologicznej i etnicznej może to wszystko zrozumieć? I główne pytanie, tytułowy naród - czy to narodowość, narodowość czy obywatelstwo?
Socjologia traktuje pojęcie „narodu” jak każdeetnos, który rozwinął się historycznie, rozwijając się i rozmnażając się na określonym terytorium. Naród to podmiot społeczny i gospodarczy, który obejmuje wspólny język, tradycje kulturowe, stosunki ekonomiczne, cechy psychologiczne i cechy etniczne populacji.
Nie należy go mylić z pojęciem „narodowości”, które obejmuje przedstawicieli grup etnicznych na całej planecie.
W socjologii pojawiło się pojęcie „tytularnego narodu”stosunkowo niedawno - pod koniec XIX wieku. Francuski polityk Morris Barrens ukuł termin „naród tytularny” w odniesieniu do dominującej grupy etnicznej w państwie, gdzie to język tego narodu decyduje o systemie edukacji, a tradycje kulturowe stają się podstawą państwowości.
Pojęcie „narodu tubylczego” oznaczazjednoczone ludy tubylcze żyjące na określonym obszarze. Jednocześnie konieczne jest zrozumienie, że grupa etniczna lub etniczna to zrzeszenie osób blisko spokrewnionych przez długie wspólne miejsce zamieszkania i pochodzenie filogenetyczne. Naród to pojęcie naturalne i społeczne.
Tylko ten naród, ten etnos, nazywa się tytułemktóry jako etnonim zawarty jest w nazwie formacji państwowej, staje się podstawą państwowości obywatelskiej. Warto zauważyć, że naród tytularny nie jest normą prawną, ale często koncepcją społeczno-społeczną.
We współczesnym uogólnionym rozumieniu naród tytularny jest niedokończonym wynikiem projektu naukowego i teoretycznego.
Często przychodzą do nich socjolodzy i etnografowiesprzeczności podczas omawiania tych pojęć. Powstała gałąź socjologii zwana „socjologią etniczną”, której zadaniem jest badanie złożonych i często sprzecznych relacji etniczno-etnicznych. Zrozumienie treści tych relacji, historycznych ścieżek rozwoju, kształtowania się samoświadomości etnicznej, powstawania kwestii narodowościowej i sposobów jej rozwiązania - to skromna lista zadań młodej nauki.
Różne szkoły enosocjologii, zachodnie iporadzieckich, często używają i stosują te pojęcia nie zawsze w ten sam sposób. Najczęściej terminy „naród tubylczy” i „ludność tubylcza” są używane synonimicznie.
Za rdzennych uważa się naród, który historycznie długo żył na danym terytorium, np. Ormianie w Armenii, Ukraińcy na Ukrainie, Tatarzy w Tatarstanie.
Ale naród tubylczy stanie się narodem tytułowym z dominacją jego języka w ogólnej strukturze edukacyjnej edukacji państwowej. Niezależnie od tego, czy jest to republika autonomiczna, stan czy dystrykt.
Rozróżnij monoetniczne i wieloetnicznestan. Chociaż podział ten jest warunkowy i ani ONZ, ani UNESCO nie opublikowały żadnych oficjalnych dokumentów normatywnych. Na świecie jest kilka państw monoetnicznych - takich, w których 95% przypada na jedną grupę etniczną, a granice polityczne pokrywają się z etnicznymi. Przykładami takich krajów są Japonia, Norwegia, Madagaskar, Bangladesz, Egipt, Korea Południowa, Somalia, Armenia, Albania, Grecja, Włochy, Dania, Korea Północna, Malta, Polska i Portugalia. Lista nie twierdzi, że jest całkowicie wiarygodna, ponieważ różne źródła podają różne wskaźniki procentu monoetniczności.
W obecnej sytuacji o wieloetnicznościskład przytłaczającej większości krajów, podział obywateli kraju na tytularne, a nie, przy zapewnieniu jednemu z nich preferencji i przywilejów w porównaniu z innymi, problemy narodów tytularnych stały się ostrą w wielu państwach. Mianowicie w krajach obszaru poradzieckiego, a także w Wielkiej Brytanii, Jugosławii, Hiszpanii, Czechosłowacji. Konflikty zbrojne generowane przez szowinizm i nacjonalizm są przykładem sytuacji konfliktowych w rozwiązywaniu różnic narodowych.
Rosja jest państwem wielonarodowym. Obecnie na jego terytorium żyje 180 grup etnicznych mówiących 170 różnymi językami. Obywatelstwo „rosyjskie” ma 81% ogółu ludności. Wydaje się, że definicja narodu tytułowego nie budzi wątpliwości - to Rosjanie. Ale kategoria narodu tytularnego nie jest prawnie zapisana w żadnym dokumencie, politolodzy i ustawodawcy nie zakończyli jeszcze sporów i negocjacji.
W jednym ze swoich przemówień prezydent Rosji W. Putin wymienił listę narodów tytularnych: Rosjan, Tatarów, Czeczenów, Baszkirów, Dagestańczyków, Żydów i tak dalej.
W Rosji tylko w autonomicznych republikach CzuwaszjiW Dagestanie, Kabardyno-Bałkarii i Tuwie odsetek przedstawicieli narodu tytularnego stanowi ponad połowę ogółu ludności. Ale w Czeczenii jest tylko 2% Rosjan, a 98% to ludność tubylcza.
Ignorowanie narodowościowe i religijneosobliwości, brak szacunku dla tradycji ludów tubylczych jako narodu tytułowego niektórych terytoriów, szowinistyczne wnioski „większości Rosjan” w ostatnich latach w Rosji doprowadziły do pewnego napięcia w kwestii, że naród tytułowy to Rosjanie. Obrońcy praw człowieka i ustawodawcy proponują różne regulacje w celu zabezpieczenia tytularnego narodu Federacji Rosyjskiej.
Wieloetniczna kompozycja najnowocześniejszychpaństwa reprezentują wieloaspektowy system narodowo-etniczny. Międzynarodowy Instytut Sztokholmski opublikował badanie dotyczące problemów globalnych, z którego wynika, że 78% konfliktów związanych z bronią, które miały miejsce od połowy lat 90., miało podłoże międzyetniczne. Dzisiaj na pierwszy plan wysuwają się kwestie narodowego samostanowienia i samoświadomości. Tolerancja i szacunek dla ludzi różniących się od nas na jakiejkolwiek podstawie są gwarancją pokoju i dobrobytu ludzkości na naszej planecie.
