Виргинский (белохвостый) олень – наиболее часто występujące podgatunki w Ameryce Północnej. Wśród innych przedstawicieli gatunków jeleni jest to największy. Zwierzę jest bardzo interesujące, warte bliższej znajomości.
Zimą dziewica nosi jejasnoszary płaszcz, który latem staje się czerwonawy, ciemniejszy na plecach. Gatunek ma swoją główną nazwę ze względu na jasną biel w dolnej części ogona. Zauważywszy niebezpieczeństwo, jeleń bielik rzuca się z uniesionym ogonem. Spokrewnieni, zauważając wyścigową białą plamę, również pędzą po piętach.
Zmiana rogów, które noszą tylko samce, następuje po okresie godowym. Piękne rogi w kształcie półksiężyca mają kilka procesów - średnio 6-7.
Wielkość jelenia jest inna - zależy od podgatunku.
Самцы, пасущиеся на самом севере, вырастают до 1-1,1 metra w kłębie i waży do 150 kg. Kobiety są nieco mniejsze i nieco lżejsze. Zwierzęta pozostające w południowej części kontynentu są zauważalnie mniejsze. Jeleń, nie przekraczający 60 cm w kłębie, żyje na niektórych wyspach. Ich waga to tylko około 35 kg. Tak niewielki wzrost spowodowany jest karłowatością wysp. Jeleń z Ameryki Północnej żyje średnio około 10 lat.
Jeleń bielik występuje na kontynencie ijeszcze trochę dalej: od południowych granic Kanady na północy Brazylii i Peru. Gatunek ten jest uważany za jeden z najczęstszych z tych, które były w stanie dostosować się do różnych warunków. Stada tych zwierząt można zobaczyć w lasach Nowej Anglii, w nieprzeniknionych bagnach Everglades, na preriach, na półpustynach Arizony i Meksyku, niedostępnych dla ludzi.
W Brazylii jeleń wirginijski zamieszkiwał tugailasy, północne zbocza Andów i przybrzeżne sawanny krzewiaste. Ciekawe, że lasy deszczowe nie lubiły zwierząt - w ogóle ich tam nie ma. Jednak w całej Ameryce Południowej i Środkowej whitetail jest znacznie mniej powszechny niż na północy.
Wysoka zdolność adaptacyjna gatunku sprawiła, żemile widziany gość w wielu regionach. Tak więc w połowie ubiegłego wieku jeleń wirginijski w Finlandii znalazł się właśnie w programie wprowadzenia. Później, po rozmnożeniu, zwierzęta naturalnie osiedliły się w całej Skandynawii. Sprowadzono też jelenie do Czech i Rosji. Gatunek ten jest jednym z siedmiu sprowadzonych do Nowej Zelandii w celu rozwoju łowiectwa.
Ogólnie rzecz biorąc, to zwierzę woli jeden obrazżycie. Jednak nawet poza okresem godowym osobniki różnej płci mogą tworzyć grupy, choć kruche. Do krycia samiec ma dość rozproszonych samic - nie musi tworzyć haremu.
200 dni po okresie godowympojawiają się jelenie. Najczęściej rodzi się 1-2 dzieci, ale czasami mogą pojawić się trzy. Sierść jelenia wirginijskiego, podobnie jak wielu innych gatunków, pokryta jest białymi plamami.
To, co jeleń tego gatunku w żaden sposób nie odróżnia go od innych kopytnych: liści, pąków, ziół, jagód, kory.
W naturalnych warunkach jest wielu, którzy chcą jeść mięso z Whitetail: kuguary, kojoty, wilki, jaguary, niedźwiedzie. Ponadto osoba uważa, że jeleń wirginijski jest doskonałą zdobyczą.
Eksperci uważają, że przed osiedleniem się EuropejczykówW Ameryce Północnej żyło tam około 40 milionów jeleni wirginijskich. Indianie zawsze polowali na te zwierzęta, ale nie wpłynęło to na populację. Koloniści zaczęli zabijać jelenie nie tylko dla mięsa, ale także dla pięknej skóry, a często dla zabawy.
Takie wykorzystanie „zasobu” doprowadziło do:W 1900 r. pozostało ich około 500 tys. Od tego momentu wprowadzono ograniczenie polowań, jednak do dziś sytuacja różni się w różnych regionach kontynentu. Na niektórych obszarach liczebność jest prawie przywrócona, podczas gdy na innych gatunek jest na skraju wyginięcia. Ogólnie w Stanach Zjednoczonych jest obecnie około 14 milionów osób.
Niektóre podgatunki, które wcześniej zamieszkiwały kontynent, uważane są za prawie całkowicie zniszczone i wymarły lub prawie wymarły. Czerwona Lista IUCN obejmuje:
• Jeleń rafowy. Mieszkaniec Florida Keys.Najmniejszy podgatunek whitetails. Strzelanina w 1945 r. doprowadziła do tego, że pozostało tylko 26 jednostek. Działania na rzecz ochrony i odrodzenia populacji doprowadziły do tego, że dziś ich liczba wzrosła do 300 osobników. Ale napływ turystów na wyspy sprawia, że martwisz się o populację.
• Kolumbijski jeleń wirginijski.Otrzymał nazwę na cześć siedliska - w pobliżu rzeki Columbia (Oregon i Waszyngton). Siedlisko tego podgatunku jest prawie niszczone przez człowieka, więc liczebność jeleni spadła do 300. Do tej pory najmniej zagrożone jest białoogon kolumbijski, jego liczebność wzrosła do 3000.
W większości regionów Stanów Zjednoczonych polowania na jeleniedozwolony. Jednak jeden myśliwy ma prawo zabić tylko jednego osobnika na sezon. Mimo to liczba ludności z roku na rok spada, co poważnie niepokoi ekspertów.
Dziś w naszym kraju istnieje kilka grupjelenie na ogrodzonych terenach obwodów Smoleńska, Niżnego Nowogrodu, Woroneża i Tweru. Być może istnieją grupy w Karelii i Republice Udmurckiej.
Ponadto jelenie przywiezione do Finlandii napływają w rejon Leningradu od ponad 8 lat. Od 2013 roku gatunek uzyskał status łowiecki.
Ta sytuacja sprawia, że pytanie o badanie gatunku jest wszystkimBardziej trafne. Zgrupowanie jelenia bielika powiększa się, a status gatunku w kraju nie został określony. Należy jak najszybciej dowiedzieć się, czy jest to niebezpieczne dla lokalnej fauny, czy kraj potrzebuje tego rodzaju zasobów łowieckich.
Dla naszego kraju coraz bardziej istotne są:kwestie związane z gatunkiem, ponieważ coraz więcej tych zwierząt pojawia się na terytorium Rosji. Co jeleń je, jakie preferuje siedliska, jakie choroby są charakterystyczne dla gatunku. Wszystko to jest ważne, aby wiedzieć, czy potrzebujemy tego importowanego zwierzęcia.
