Ludwig Wittgenstein jest jednym z najjaśniejszychparadoksalni i charyzmatyczni filozofowie XX wieku. Pomimo tego, że nie był rozpoznawany przez współczesnych i był oderwany od społeczeństwa, miał wielki wpływ na kształtowanie się nowoczesnych zasad i praw myśli. Wittgenstein stał się prekursorem co najmniej trzech intelektualnych ruchów filozoficznych - pozytywizmu logicznego, filozofii językowej i analizy językowej.
Austria i Wielka Brytania miały duży wpływo życiu i filozofii takiego myśliciela jak Ludwig Wittgenstein. Życiorys wyraźnie to wskazuje. Przyszły filozof urodził się w Wiedniu w jednej z najsłynniejszych i najbogatszych rodzin Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Jego ojciec był słynnym inżynierem i potentatem, a matka pochodziła ze starożytnej żydowskiej rodziny.
Podobnie jak jego ojciec, Ludwig Wittgenstein zaczął się uczyćinżynierski, w szczególności zainteresowany projektowaniem samolotów. Z czasem doprowadziło to go do problemu filozoficznych podstaw matematyki. Poza tym Ludwig Wittgenstein był zainteresowany innymi rzeczami. Biografia wskazuje, że lubił muzykę, rzeźbę, architekturę, literaturę i sztukę. Na początku XX wieku Wittgenstein wyjechał do Cambridge, gdzie został studentem, a później asystentem i przyjacielem słynnego filozofa Bertranda Russella.
Podczas I wojny światowej Wittgensteinzgłosił się na ochotnika na front, gdzie został schwytany. Podczas pobytu w obozie jenieckim praktycznie ukończył jedno ze swoich najsłynniejszych dzieł - "Traktat logiczny i filozoficzny" - które miało ogromny wpływ na rozwój filozofii europejskiej i światowej. Następnie pracował jako nauczyciel w zwykłej wiejskiej szkole. Z biegiem czasu Wittgenstein zdaje sobie sprawę, że jego filozofia jest w dużej mierze błędna i wymaga korekty, więc ponownie wraca do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuuje pracę nad swoim traktatem, będąc profesorem na Uniwersytecie w Cambridge.
W czasie II wojny światowej pracujeordynansa, a także zaangażowanego w swój nowy kierunek - filozofię języka. Zmarł Wittgenstein w 1953 roku na raka prostaty. Wszystkie jego poglądy na filozofię języka zostały opublikowane pośmiertnie.
W młodości Ludwig Wittgenstein aktywnieupodobał sobie literacko-krytyczną awangardę w Wiedniu, interesowały go także idee K. Krausa - redaktora pisma „Fakel”, który zajmował się podziałem wartości i faktów w sztuce. Wittgenstein pozostawał także pod silnym wpływem idei G. Frege i B. Russella, pod którymi pracował przez długi czas. Od pierwszego przyjął ideę funkcji zdaniowej, prawdziwego znaczenia, a także semantycznej różnicy znaczenia i znaczenia wyrażeń w języku, od drugiego metodę analizy języka w sposób logiczny, która obejmuje poszukiwanie „atomowych” faktów, a także poszczególnych elementów logicznego opisu matematyki.
Pierwszymi logicznymi pomysłami Wittgensteina były:sformułował w swoich „Dziennikach”, gdzie mówi o możliwościach nowej logiki i składni logicznej. Refleksje te stały się podstawą jego kluczowego dzieła tego okresu - "Traktatu logiczno-filozoficznego".
Praca została opublikowana w 1921 r., po raz pierwszypo niemiecku, a następnie po angielsku. Książka napisana jest w formie oddzielnych aforyzmów, których Ludwig Wittgenstein używał do interpretacji swoich pomysłów. Cytaty umieszczane są obok odpowiednich liczb wskazujących na poziom ważności danego aforyzmu.
Pomimo podobieństw z ideami Russella i Frege,książka była wyjątkowa pod wieloma względami. W traktacie pojawia się pytanie o możliwości i granice myślenia, przy czym autor łączy pojęcia myślenia i języka, a filozofia jest rodzajem analitycznej krytyki języka. W koncepcji Wittgensteina język pełni funkcję oznaczania faktów, co jest możliwe dzięki wewnętrznej logicznej strukturze języka. Doktryna ta nadal odgrywa ważną rolę we współczesnych zachodnich ruchach intelektualnych.
Z biegiem czasu Ludwig Wittgenstein przemyślał swojepozycji i porzucił a priori strukturę języka. Wskazuje na różnorodność słów i wyrażeń używanych w języku naturalnym. Zgodnie z tym słowo nie działa jako mentalny obraz przedmiotu, jedynie użycie słów w kontekście zgodnie z regułami językowymi nadaje temu słowu określone znaczenie.
Wittgenstein działa z taką koncepcją, jakgry językowe, w których każde słowo nabiera znaczenia tylko wtedy, gdy spełnione są określone warunki gry. Wittgenstein wskazuje również na potrzebę zadawania właściwych pytań. Późniejsze stanowisko filozoficzne Wittgensteina zostało opisane w jego pracy „Dochodzenia filozoficzne”.
Ostatnia ważna książka, nad którą pracowałemLudwiga Wittgensteina. Filozofia jest pokrótce opisana we wstępnej części książki, w której autor wskazuje, że pracę tę należy rozpatrywać w porównaniu z „Traktatem logiczno-filozoficznym”.
W przeciwieństwie do wcześniejszej pracy, Dociekania filozoficzne nie mają stylu proroczego i są podzielone na dwie części. Pierwsza część ma następującą strukturę:
Druga część książki jest mniej ustrukturyzowana i niedokończona. Tutaj autor mówi o słowach, ich znaczeniu i funkcjach filozofii w tych sprawach.
Ludwig Wittgenstein – jeden z najbardziej tajemniczychfilozofowie XX wieku. W przeciwieństwie do współczesnych nie tylko rozmyślał, ale i żył zgodnie ze swoimi poglądami. To dzięki niemu filozofia stała się filozofią języka - nauką badającą, jak ludzie widzą i opisują świat.
