Minister sportu Witalij Mutko jest jednym znajbardziej zamknięci przedstawiciele prasy. Mąż stanu pojawia się przed publicznością albo podczas wielkich sukcesów sportowych rosyjskich sportowców, albo jako osoba zamieszana w skandale. O Witaliju Mutko mówi się na różne sposoby. Nazywany jest twardym biznesmenem, uprzejmym urzędnikiem i osobą z bliskiego otoczenia Putina. Spróbujmy pokrótce zrozumieć biografię funkcjonariusza państwa.
8 grudnia 1958 r. W rodzinie ładowacza i operatora maszynyniedaleko Tuapse urodził się syn Witalija. Chłopiec od dzieciństwa marzył o połączeniu swojego życia z morzem. Po ósmej klasie liceum postanawia wstąpić do szkoły rzecznej w Rostowie nad Donem. Witalij, który nie zdał egzaminów wstępnych, chce spróbować szczęścia w Leningradzie. Tam rozpoczyna naukę w szkole zawodowej, a następnie w Szkole Marynarki Wojennej w Petrokrepost (obecnie Shlisselburg). Po ukończeniu studiów Witalij Leontyjewicz przez 2 lata pracował na wycieczkowym statku motorowym „Władimir Iljicz”, który obsługiwał trasy wycieczkowe z północnej stolicy do Walaam i Kizhi. Rok 1978 był fatalny dla przyszłego ministra. Następnie zdecydował się wstąpić do Leningrad River School, gdzie zaczął angażować się w pracę związkową, która następnie zapewniła mu znajomość odpowiednich ludzi.
W 1979 roku do szeregów dołączył Witalij Leontiewiczpartia komunistyczna. W szkole kierował wydziałem komitetu związkowego, aw 1983 r. Został przydzielony do komitetu okręgu Kirowskiego w Leningradzie. Równolegle z pracą na tym stanowisku Mutko kontynuował studia w Leningradzkim Instytucie Transportu Wodnego. W 1990 roku o Witaliju Mutce można było mówić jako o uznanym mężu stanu. Kieruje działem do spraw społecznych okręgowego komitetu wykonawczego i jest jednym z inicjatorów powołania Rady Przewodniczących. Podczas zamachu stanu to właśnie ta organizacja będzie wspierać nominację Anatolija Sobczaka na burmistrza Petersburga. Prawdopodobnie to właśnie znajomość z Anatolijem Aleksandrowiczem zapewniła Mutce szybki rozwój zawodowy.
Od 1992 roku Mutko kieruje wychowaniem fizycznym, medycynąi sport w rządzie pierwszego burmistrza północnej stolicy. Wtedy poznał Władimira Putina, który również pracował w zespole Sobczak. Służba publiczna Witalija Leontyjewicza została przerwana w 1996 r., Gdy gubernatorem Petersburga został Władimir Jakowlew, który zwolnił zarówno Mutkę, jak i Putina, a także prawie całą drużynę pierwszego burmistrza.
W 1992 roku zaczął Witalij Leontiewicznadzoruje petersburski „Zenith” w imieniu władz miasta. W 1995 roku został formalnym prezesem zespołu. Następnie o Witaliju Mutko powiedzieli, że co roku przeznacza ze skarbu państwa około pół miliona rubli na funkcjonowanie klubu. Później podpisał kontrakt z firmą piwowarską Baltika, która została pierwszym sponsorem Zenitu. Po zwolnieniu ze stanowisk rządowych w 1996 roku Witalij całkowicie skoncentrował się na pracy w piłce nożnej. W 1999 roku podpisał kontrakt z Gazpromem, który do dziś jest głównym akcjonariuszem Zenitu. Mutko pozostał prezesem klubu do 2005 roku. W tym czasie zespół znacznie się poprawił, docierając do pierwszej piątki liderów mistrzostw kraju.
W latach 2001-2003 istniało stanowisko równoległe,który był zajęty przez Witalija Mutkę. Zgodnie z regulaminem prezes RFU nie może być jednocześnie szefem jednego z mistrzowskich klubów, ale z jakiegoś powodu nie przeszkadzało to działaczom piłkarskim. W 2005 roku Mutko ponownie stanął na czele organizacji, aw 2009 roku został nawet jednym z autoryzowanych członków FIFA. Za jego panowania doszło do szeregu skandali. Ostatnim była porażka reprezentacji Rosji w Hidding i dalsza wypłata trenerowi ogromnej odprawy.
W 2008 roku Putin zostaje premierem i zaczynastworzyć wokół siebie gabinet ministrów. Portfolio otrzymał również jego stary kolega Witalij Mutko. Minister sportu objął urząd 12 maja. Rok wcześniej o Mutko mówiono jako o jednej z osób odpowiedzialnych za przygotowania do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w Soczi. Minister Sportu Federacji Rosyjskiej Witalij Mutko w jednym z głównych obszarów swojej pracy skupił się na zorganizowaniu kolejnego dużego projektu - Mistrzostw Świata FIFA 2018. Pomimo szeregu niepowodzeń udało mu się utrzymać tekę ministra w 2012 roku, kiedy to Dmitrij Miedwiediew został jego bezpośrednim szefem. Pod wodzą Witalija Mutki rosyjska drużyna olimpijska po raz pierwszy od wielu lat nie znalazła się w pierwszej trójce igrzysk olimpijskich w 2012 roku. Jednak ministrowi przypisuje się szereg zasług. To pod jego kierownictwem udało im się wywalczyć prawo do organizacji mistrzostw świata, odbyła się Uniwersjada w Kazaniu i Igrzyska Olimpijskie w Soczi. Pomimo wszystkich niedociągnięć, nawet negatywnie nastawieni obywatele nazywają urzędnika silnym dyrektorem biznesowym.
W 2010 roku w sieci zasłynął Witalij MutkoInternet. Na spotkaniu FIFA reprezentował Rosję jako pretendent do tytułu gospodarza piłkarskich mistrzostw 2018. Próbując zaimponować publiczności, postanowił wygłosić przemówienie w języku angielskim. Wyrażenie „pozwól mi mówić z głębi serca”, wypowiedziane przez urzędnika z okropnym akcentem, już następnego dnia stało się popularnym memem w sieci. Wideo z przemówieniem w serwisie Youtube zyskało kilka milionów wyświetleń w ciągu kilku dni.
