Od dzieciństwa pozornie dużo wiemyproste, długie, dwuznaczne kategorie etyczne. Pojęcie „dobrego” jest jednym z nich. Jaka jest istota tej kategorii i czy osoba może zawsze z nią korespondować? Zrozumienie tego nie jest takie łatwe.
Trudno jest znaleźć pojęcie o tylu różnych znaczeniach, z których każde jest pozytywne. Warto zacząć od najbardziej rozbudowanego.
Z filozoficznego punktu widzenia dobro jest jednym znajważniejsze kategorie etyczne stosowane do scharakteryzowania pozytywnych wartości moralnych. Istnieje w opozycji do pojęcia zła i wyraża bezinteresowną i szczerą chęć dokonania dobrego uczynku dla dobra drugiej osoby.
Słownik wyjaśniający języka rosyjskiego mówi dobrzeto, co „przynosi szczęście, korzyść i dobre samopoczucie”. Możesz również znaleźć definicję „dobrego uczynku”. Ponadto dobra osobiste i rzeczy nazywamy dobrem. W starożytnym alfabecie słowiańskim jedną z liter nazywano również tak.
Należy zauważyć, że prawdziwe dobro możerozważ tylko to, co zostało zrobione celowo. Szczęśliwy zbieg okoliczności czy proste myśli bez czynu, jak twierdzą filozofowie, nie należą do tej kategorii.
Można spojrzeć na każdą z kategorii etycznychdwojaki. Tak więc w filozofii hedonizmu uważa się, że dobro to przyjemność i wszystkie drogi prowadzące do jej otrzymania. Przedstawiciele szkoły utylitaryzmu klasyfikują w tej kategorii wszystko, co jest przydatne dla osoby. Etyka relatywistyczna, w przeciwieństwie do wszystkich innych nauk, nazywa dobro pojęciem głęboko subiektywnym, które istnieje tylko w naszych umysłach. Ich zdaniem to, co my sami uważamy za dobre, jest dobre.
Najbliżej zrozumienia można uznać pojęcie dobra, które zakorzenione było w nas od dzieciństwa – siłami rodziców, społeczeństwa i religii.
Warto zastanowić się, co zawiera ta koncepcja:dobre myśli i działania na rzecz otaczających nas ludzi, szczerość i bezinteresowność, to, co zmienia świat na lepsze i powoduje pozytywną ocenę społeczeństwa.
Dlaczego dobrze?Przede wszystkim dla siebie: dla spokoju ducha, radości, poczucia przyjemności z działań. Zasługując na charakterystyczny „rodzaj”, osoba wyraża swoje wysokie cechy moralne i wrażliwe serce na problemy otaczających go osób. Każdy z nas powinien do tego dążyć.
Religia interpretuje tę koncepcję w ten sam sposóbsamolot jako filozofia. Biblia zachęca nas do czynienia dobra, wzywając do tego nie tylko wszelkie twórcze uczynki, ale także myśli i słowa. W przeciwieństwie do zła tworzy, kocha, pomaga, cieszy i przebacza. Dobro triumfuje z dobrem, jest spokojne i święte. Oddawać się dobrym uczynkom oznacza działać zgodnie z wolą Bożą. To jest główna odpowiedź na pytanie, dlaczego czynić dobro. Nie bez powodu ta kategoria w religii prawosławnej wznosi się do ideału, za którym powinien podążać każdy człowiek.
Również ta koncepcja jest uważana za zbyt abstrakcyjną.Znając jedynie definicję dobra, trudno zrozumieć, jak ją zastosować w każdej indywidualnej sytuacji życiowej. Dlatego księża namawiają, nawet ze szkoły, aby wyjaśnić dzieciom istotę tej kategorii na prostych i zrozumiałych przykładach.
Dlaczego dobrze? Prawosławie daje odpowiedź: dać swoją miłość otaczającemu światu i oświetlić drogę życia uczynkami, które podobają się Bogu.
Czy ludzie myślą o tym pytaniu? Najczęściej, robiąc coś dobrego, człowiek chce po prostu doświadczyć przyjemności i zobaczyć uśmiechy na twarzach tych, którym pomógł.
Psychologowie twierdzą, że bardziej nam się podobaotrzymuj dobroć, a nie rozdawaj. Chcemy szacunku, miłości, pomocy, zrozumienia. Jak to dostać? Sekret jest prosty: człowiek musi sam czynić dobro. A na miłość odpowie miłość, zrozumienie - zrozumienie. To podstawowa zasada szczęśliwego życia w naszym świecie.
Wielu nie rozumie, dlaczego robić dobrze, jeślicały ten sam fałsz i oszustwo. Ale nie możesz niczego zmienić inaczej. Tylko mocą bezinteresownych, dobrych dążeń i czystego serca możesz przełamać lodowy mur obojętności i powszechnego ślepego dążenia do zysku. Wszystko w naszych rękach!
Dobro jest centralną kategorią nie tylko etyki, alei całe nasze życie. Wybór właściwej drogi, dokonanie właściwego wyboru, a jednocześnie podążanie za głosem serca to cała sztuka, którą trzeba rozumieć przez wiele, wiele lat. Świadomość przychodzi z mądrością, a mądrość przychodzi z doświadczeniem i na tym polega cała trudność. Rodzice, starsi przyjaciele, nauczyciele i religia pomogą ułatwić proces poszukiwania dobra w sobie. Przestrzeganie przykazań biblijnych jest właściwą drogą do życia miłego Bogu, pełnego dobrych uczynków i pokory.
Dlaczego dobrze?Żyć pełnią życia, otaczać się pozytywną energią, pomagać ludziom. A co najważniejsze, aby w zamian otrzymać aprobatę. To wcale nie jest samolubne pragnienie oparte na osobistych korzyściach. Taka jest normalność rzeczy, prawo bytu, podstawa istnienia naszego świata.
