Słynny polityk, premier Izraela Benjamin Netanjahu urodził się 21 października 1949 r. W rodzinie historyka Benziona Netanjahu (Mileikovsky) i Cili.
Benjamin miał brata Jonathana Netanjahu, który zmarł w czasie uwolnienia zakładników w Entebbe. Jego drugi brat, Ido, który jest najmłodszy, jest radiologiem i pisarzem.
Benjamin Netanyahu ukończył MIT (Massachusetts) iHarvard (architektura I stopnia, ekonomia, administracja biznesowa). Binyamin służył w wojsku, w prestiżowej jednostce dywersyjno-wywiadowczej Sztabu Generalnego. Był kapitanem i dowódcą grupy bojowej. Występuje w niektórych tajnych kampaniach.
Polityk jest autorem prac nadtematy społeczno-polityczne, twórca rozwiązania problemów terroru (Yonathan Institute). Od 1982 do 1984 był konsulem generalnym Izraela w Stanach Zjednoczonych, od 1984 do 1988 - ambasadorem ONZ. W latach 1988-1990 był wiceministrem spraw zagranicznych, w latach 1990-1992 wiceministrem w rządzie, przywódcą partii Likud, aw 1993 szefem opozycji. W 1996 roku w wyborach na szefa rządu Netanjahu został wybrany na stanowisko premiera kraju. Netanjahu był trzykrotnie żonaty. Jego córka Noa urodziła się w pierwszym małżeństwie z Michałem, a dzieci Yair, Avner urodziły się z małżeństwa z Sarah Ben-Artsi.
Benjamin Netanyahu, którego biografia jest znanaco drugi mieszkaniec Izraela zbudował nową formę relacji z Palestyńczykami, polegającą na wzajemnym wypełnianiu zobowiązań i zerwaniu współpracy z naruszeniem tej zasady. Udało mu się zawrzeć porozumienie z Palestyńczykami w sprawie Hebronu w 1997 r., W wyniku którego przekazano im 80% miasta.
W 1998 roku z udziałem prezydenta USA BillaClinton, znalazł kompromis z Jaserem Arafatem, w wyniku którego Palestyńczycy byli w stanie zdobyć 13% Judei w Samarii. Były to obszary sąsiadujące z miastami palestyńskimi, a także obszary o dużej populacji palestyńskiej.
Benjamin Netanyahu obsługiwany bezpłatnieprzedsiębiorczość, w wyniku tej polityki, zaczął zmieniać system całego opodatkowania ludności i redystrybucji świadczeń państwowych. Kontynuował rozwój tego kierunku politycznego, będąc ministrem finansów.
Za jego panowania gospodarczyi oddziały międzygminne. W 1999 roku Benjamin Netanyahu, którego zdjęcie zostało zamieszczone w artykule, przegrywa wybory na rzecz Ehuda Baraka i ogłasza odejście z polityki. Następnie aktywnie wykłada na amerykańskich uniwersytetach, zabiera głos ze stanowiska zwykłego obywatela swojego kraju w sporach politycznych. W 2001 roku odmówił udziału w wyborach na stanowisko premiera z powodu odmowy rozwiązania się Knesetu. Zapowiada też powrót do polityki przed wyborami w 2003 roku, ale przegrywa z Sharonem w wyborach na lidera partii Likud. Następnie Sharon mianuje Binyamina ministrem stosunków zagranicznych, a po wyborach w 2003 r. Ministrem finansów.
Netanjahu na tym stanowisku nadal jest różnyreformy gospodarcze, które silnie dotknęły biednych w społeczeństwie. W 2005 roku, przed wdrożeniem planu wycofania się, Benjamin Netanjahu opuścił rząd w proteście i został liderem wewnętrznej partyjnej opozycji. W 2005 roku Sharon i jego zwolennicy opuścili Likudę i zaczęli tworzyć partię Kadima. W wyborach na szefa Likudu zwyciężył i został szefem partii Benjamin Netanjahu, kandydat na premiera.
W 2006 Likud otrzymał około 12 miejsc wwybory i odmówił przyłączenia się do bloku Ehuda Olmerta. Po utworzeniu rządu Netanjahu zostaje wybrany na lidera opozycji. Benjamin Netanjahu jest wysoko oceniany jako kandydat na stanowisko premiera w sondażu dotyczącym pozycji społecznej po wojnie w Libanie. Podczas swojej kadencji Netanjahu przemawiał we wszystkich ważnych kwestiach, które go interesują, a także na innych publicznych forach.
W wyborach parlamentarnych w 2009 r. BlokLikud, na czele którego stał Benjamin Netanjahu, zajął 2 miejsce i otrzymał 27 miejsce w parlamencie. Prezydent Szimon Peres polecił Benjaminowi Netanjahu ustanowienie nowego rządu. Następnie Netanjahu zaprasza Tzipi Livni do przyłączenia się do rządu jedności narodowej. Głównym powodem sprzeciwu Livni w przystąpieniu do rządu była odmowa Netanjahu włączenia programu „2 kraje na 2 narody” do głównych dokumentów rządu.
Nowy rząd, który został utworzonyNetanjahu, stał się jednym z największych w historii Izraela. Rząd składa się z trzydziestu ministrów, dziewięciu deputowanych z różnych partii. To naprawdę innowacja wprowadzona przez premiera.
W marcu 2009 podczas tworzenia nowegoHillary Clinton przybyła do Izraela jako sekretarz stanu w administracji Baracka Obamy. Podczas wizyty pani Clinton skrytykowała zniszczenie arabskich mieszkań w Jerozolimie, na które bezskutecznie dzwoniła. Pomimo różnic z Hillary Clinton, która opowiadała się za utworzeniem państwa palestyńskiego i koalicji, Benjamin Netanjahu był przeciwny przyznaniu niepodległości ZNP. W odpowiedzi Hillary Clinton powiedziała, że Stany Zjednoczone będą współpracować z każdym przywódcą, o ile reprezentują wolę ludu Izraela.
Netanjahu jest pierwszym premierem w Izraelu,który urodził się po ogłoszeniu niepodległości tego kraju. W 2013 roku przeszedł operację i usunął przepuklinę. Jednak Benjamin Netanyahu, którego choroba wyprowadziła go z porządku politycznego na kilka dni, szybko zrehabilitował się i wznowił pracę.
Obecnie premier aktywnie decyduje o staniesprawy zarówno wewnątrz kraju, jak i polityka zagraniczna. Ostatnio wypowiadał się na temat sytuacji na Ukrainie iw Syrii, odbywał spotkania i rozmowy telefoniczne z przywódcami innych państw i krajów, w tym z Władimirem Putinem.
