We współczesnej ekonomii intensywne i rozległe typy są sztywno rozróżniane wzrost gospodarczy. Spróbujmy zrozumieć funkcje tych opcji.
Intensywny wzrost produkcji
Intensywny wzrost zazwyczaj charakteryzuje sięznaczny wzrost skali produktów. Ponadto ważne jest, aby wzrost ten opierał się na powszechnym wprowadzaniu jakościowo nowych, bardziej wydajnych czynników produkcji w produkcji. Wzrost skali produkcji jest zwykle zapewniony poprzez zastosowanie różnych zaawansowanych technologii, postępów naukowych, bardziej nowoczesnych technologii, zmniejszenia części wydatków związanych z produkcją, planowanego zaawansowanego szkolenia pracowników i tak dalej. W rzeczywistości, dzięki dokładnie tym czynnikom, wydajność pracy, ochrona zasobów i jakość produktu są oczekiwane i obiektywnie zwiększone.
Szeroki wzrost produkcji
Ten typ jest historycznie bardziej starożytny niż poprzedni. W szczególności intensywny wzrost jest charakterystyczny dla człowieka prymitywnego. Jest to związane przede wszystkim z
ekspansja produkcji, wzrost wielkościzasoby wykorzystywane w produkcji materialnej: poprzez przyciąganie dodatkowej siły roboczej, zasobów naturalnych i powiększanie gruntów ornych. Co jednak ważne, nie w przypadku optymalizacji pracy, w przeciwieństwie do poprzedniej. Ponadto ten typ powinien obejmować wzrost inwestycji. Baza technologiczna nie zmienia się znacząco. Szeroki wzrost na niektórych etapach rozwoju jest bardzo progresywny. Na przykład w towarzystwach hodujących bydło. Jednak wcześniej czy później prowadzi to do poważnych kryzysów gospodarczych.
Dzisiejsze społeczeństwa i intensywny wzrost
W dzisiejszym świecie wiele społeczeństw pomimowystarczająco rozwinięta baza technologiczna, idź intensywnie. Na przykład obszerna ścieżka często pozwala szybko rozwiązać niektóre problemy. Na przykład przyciągnięcie większej siły roboczej do produkcji prowadzi do niższych poziomów
bezrobocie i zatrudnienie.Jednak nie zawsze towarzyszy temu wzrost realnej wielkości produkcji, co prowadzi do zmniejszenia dochodów ludności i wzrostu napięcia społecznego. Rozbudowany typ pozwala szybko rozwijać zasoby naturalne. Jednak z uwagi na fakt, że takie wykorzystanie zasobów jest nieracjonalne, następuje bardzo szybkie wyczerpywanie się źródeł: kopalni, minerałów, gruntów ornych i tak dalej. Ostatecznie problem rozwoju surowców prowadzi do pytania o ulepszenie technologii i podejść produkcyjnych w zakresie stosowania niezastąpionych surowców. Ważnym problemem ekstensywnego wzrostu jest także stagnacja, w której nawet znacznemu wzrostowi ilościowemu produkcji nie towarzyszy postęp techniczny i gospodarczy. Czynnik ten doprowadził do wielkiego kryzysu w Stanach Zjednoczonych w latach 1929–1932, a także przyczynił się do „stagnacji” tendencji w państwie sowieckim.
