Jeśli więc mity są świętą wiedzą, wówczasheroiczne epoki narodów świata to ważna i rzetelna informacja o rozwoju narodu, wyrażona w formie sztuki poetyckiej. I choć epos wywodzi się z mitów, ale nie zawsze jest tak święty, ponieważ na ścieżce przejścia zachodzą zmiany w treści i strukturze narracji. Przykładem tego jest heroiczna epopeja średniowiecza lub epopeja starożytnej Rosji, wyrażająca idee sprawiedliwości społecznej, wychwalająca rosyjskich rycerzy, broniąca ludu oraz wychwalająca wybitnych ludzi i wielkie wydarzenia z nimi związane.
W rzeczywistości stała się rosyjska epopeja heroicznanazywały się eposami dopiero w XIX wieku i do tego czasu były ludowymi „antykami” - pieśniami poetyckimi, śpiewającymi historię życia narodu rosyjskiego. Niektórzy badacze przypisują czas ich dodania X - XI wiekowi - okres Rusi Kijowskiej. Inni uważają, że jest to późniejszy gatunek sztuki ludowej i odnosi się do okresu państwa moskiewskiego.
Rosyjska heroiczna epopeja ucieleśnia ideałyodważni i lojalni bohaterowie, którzy walczą z wrogimi hordami. Źródła mitologiczne obejmują późniejsze epopeje opisujące takich bohaterów, jak Mag, Svyatogor i Dunaj. Później pojawiło się trzech bohaterów - sławni i ukochani obrońcy Ojczyzny.
Eposy ludowe nie mają jednego singlatekst Zostały one przekazane ustnie, więc były zróżnicowane. Każda epopeja ma kilka opcji, odzwierciedlających konkretne fabuły i motywy okolicy. Ale cuda, postacie i ich przemiany na różne sposoby są zachowane. Fantastyczne elementy, wilkołaki, wskrzeszeni bohaterowie są przekazywane na podstawie historycznej reprezentacji ludzi o świecie. Oczywiste jest, że wszystkie epopeje zostały napisane w czasach niepodległości i potęgi Rosji, dlatego epoka starożytności ma tutaj swój warunkowy czas.
