Współczesny światopogląd nie może istniećbez pojęć takich jak etyka i estetyka. Jednak, aby zrozumieć różnice między tymi terminami, ogólnie warto zrozumieć wiele niuansów. W szczególności z definicją słowa „estetyka”. Czym jest ta koncepcja i czym różnią się te dwie nauki?
Etyka to system wiedzy, który pozwala ludziomodróżniać dobro od zła, pięknego od brzydkiego. To jest nauka o pięknie. Ta wiedza jest wyjątkowa, ponieważ pomaga podejmować właściwe decyzje. System można sprowadzić do norm społecznych i pojęć moralnych, na których powinien opierać się całe życie. Etyka reprezentuje takie pojęcia, jak uczciwość, hojność, hojność, skąpstwo, zemsta i wiele innych.
Etyka i estetyka są ze sobą blisko powiązanefilozofia. Studia nad etyką rozpoczął słynny starożytny grecki filozof Arystoteles. Termin swój wygląd zawdzięcza greckiemu słowu ethos - „ethos”, co oznacza „zwyczaje”, „moralność”. Znany mówca i myśliciel Cycero, który jest wybitnym przedstawicielem epoki starożytnego Rzymu, przetłumaczył to słowo na łacinę, w wyniku czego odkryto, że etos jest korespondencją obyczajów, a także pochodnymi słów moralitas - „moralność”, moralis - „moralność”.
W języku rosyjskim istnieją również takie terminy,jak moralność, moralność. Obecnie powszechnie przyjmuje się, że słowa „etyka”, „moralność” i „moralność” są synonimami. Mimo to ludzie reprezentujący rosyjską filozofię wyróżniają trzy terminy, których znaczenia są bardzo podobne.
Jaka jest różnica?Przez etykę zwykle rozumie się naukę, która pozwala na zdobywanie wiedzy w celu odróżnienia zła od szlachetnego dobra, oślepiającego i pięknego od przygnębiająco brzydkiego oraz badanej moralności, świadomości i zachowania. Etyka, która jest nauką o moralności, jest do pewnego stopnia elementem samej moralności. Jaką różnicę można zauważyć? Etyka obejmuje uniwersalne zasady, które pozostają niezmienione, oraz zasady specyficzne dla moralności (postulaty), dzięki którym ogólne zasady jednostki i społeczeństwa są w pełni wdrażane, ale z możliwością ich zmiany.
XXI wiek dał społeczeństwu taką koncepcję jakbioetyka, która jest organicznie związana z etyką rodziny i płci. W końcu pełnoprawne społeczeństwo zależy bezpośrednio od zdrowego, pięknego związku między mężczyzną i kobietą. Dobrze prosperująca rodzina inwestuje w kruche umysły i dusze dzieci te wartości, które następnie stają się kluczem do moralnego, fizycznego i psychicznego zdrowia całego społeczeństwa. Każdy powinien otrzymać wiedzę na temat etyki i opanować ją od wczesnego dzieciństwa. Tylko w tym przypadku w społeczeństwie można zachować zgodę, porządek. Ponadto każde dziecko musi zrozumieć, jakie normy i koncepcje moralne należy pamiętać w każdej sytuacji.
Etyka osoby moralnej jest czysto indywidualna,absolutne i nieuregulowane. Wręcz przeciwnie, etyka społeczeństwa została stworzona dla dobrobytu społeczeństwa, jest relacyjna i jasno uregulowana. Dlatego osoba moralna nie jest w stanie potulnie i ulegle podporządkować się dominującej etyce społeczeństwa, jest z nią nieubłagana polemika. Ciągle protestuje przeciwko niej, wierząc w znacznie niższy poziom. I w rezultacie nieuchronnie powstaje między nimi antagonizm z powodu różnych podejść do koncepcji ludzkości. Etyka społeczeństwa nie jest w stanie uszanować ludzkości, a etyka osobowości moralnej jest odwrotnie. W końcu ludzkość jest uważana za poświęcenie siebie, aby osiągnąć wspólny cel. Osoba dążąca do prawidłowego życia musi etycznie oceniać zarówno swoje zachowanie, jak i działania wszystkich innych ludzi. Reprezentacje dobra i zła, piękne i brzydkie, przyzwoite i nieprzyzwoite powinny pomóc w ocenie wieloaspektowego świata wewnętrznego i zewnętrznego. Takie podejście pozwoli ci zrozumieć, jakiego rodzaju zachowania i styl należy stosować przez całe życie. Angielski filozof George Edward Moore jest przekonany, że etyka pozwala podejmować decyzje, dokonywać wyborów. Opierając się na zasadach etyki i moralności, możesz żyć w zgodzie ze sobą.
Estetyka - co to jest?Reprezentuje naukę zmysłowej wiedzy o świecie, rozumienia i tworzenia piękna, potrafi wyrażać się w różnych obrazach sztuki. Kategorie „estetyczne” i „piękne” są sobie bliskie. To dlatego, że piękno jest ideałem, zgodnie z którym można rozważyć inne zjawiska estetyczne. Tak więc piękno staje się specjalnym środkiem.
Należy zauważyć, że we współczesnej teorii zwykle wyróżnia się zarówno kategorie pozytywne, jak i ich antypody, na przykład:
Ten aspekt badań naukowych opiera się na fakcie, że nadanie pozytywnej wartości jakości zawsze zakłada istnienie czegoś przeciwnego.
W środku pojawiło się określenie „przedmiot estetyki”XVIII wiek. Koncepcję wprowadził do użytku naukowego filozof Aleksander Gottlieb Baumgarten z Niemiec. Należy zauważyć, że termin ten zawdzięcza swoje pochodzenie greckiemu słowu aisthetikos, które można przetłumaczyć jako „czujący”. Baumgartenowi udało się znaleźć szczególne miejsce w świecie nauki, w wyniku czego pojawiła się nowa niezależna dyscyplina, bliska filozofii - estetyka. Nie sposób zaprzeczyć, że był to prawdziwy przełom.
Jak to się stało? Temat estetyki został wzbogacony od samego początku.W starożytności filozofowie rozważali ogólne pytania dotyczące natury piękna i sztuki. W średniowieczu ludzie próbowali poznać Boga. W okresie renesansu myśl estetyczna zaczęła aktywnie rozwijać się na polu praktyki artystycznej, ale jednocześnie zauważalny był ścisły związek z naturą. Na początku New Age nauka stała się podstawą norm sztuki, w tym rozwoju estetyki literatury. Estetyka w okresie Oświecenia umożliwiła ocenę różnych dzieł sztuki pod kątem ich społecznej roli. W tym czasie autorzy starali się zaprezentować prace, które miały szczególne znaczenie poznawcze i moralne, pozwalając ludziom doskonalić się.
Immanuel Kant, który jest jednym z najbardziejznani filozofowie uważali, że filozofia estetyki pozwala badać piękno w sztuce, która jest jej przedmiotem. Jednak badanie pięknych przedmiotów nie jest przeprowadzane. Zgodnie z poglądami Immanuela Kanta estetyka (jakiego rodzaju nauka została opisana powyżej) rozważa różne sądy na temat piękna, a zatem stanowi podstawę do krytykowania różnych dzieł sztuki w celu ustalenia ich zgodności z tymi kategoriami i określenia poziomu poznawczego, moralnego znaczenia. Filozof Georg Hegel zauważył, że estetyka jest częścią filozofii, ale została stworzona do badania różnych dziedzin sztuki, w wyniku czego nauka pozwala określić, jakie miejsce zajmuje każde dzieło w systemie minionych, obecnych i przyszłych pokoleń ludzi.
Następnie temat został zawężony do teoriiuzasadnienie, pozwalające określić kierunek w sztuce, przeanalizować cechy stylu artystycznego dzieła. To wszystko to estetyka. Nikt by nie pomyślał, że to w przyszłości stanie się jednym z przedmiotów szkolnych.
Marksiści określili to jako specjalną naukęcharakter, co pozwala ocenić wzorce jej rozwoju. Jednocześnie estetyka w sztuce była postrzegana jako kultura artystyczna społeczeństwa światowego.
Rosyjski filozof Alexey Fedorovich Losevtraktował przedmiot nauki jako szczególny świat form ekspresyjnych, który jest tworzony zarówno przez człowieka, jak i przez naturę. Był przekonany, że należy studiować nie tylko piękne, ale i inne kategorie estetyczne, wśród których należy zwrócić uwagę na brzydkie, komiczne, wzniosłe, bazowe, straszne, czyli nie tylko estetykę i sztukę, ale i zupełne przeciwieństwa. Losev uzasadniał ten pogląd faktem, że estetyka jest nauką, która pozwala badać specyfikę percepcji różnych form wyrazu otaczającego świata i znajdować możliwości manifestacji twórczych talentów. Opierając się na tym znaczeniu, możemy uznać pojęcie formy sztuki za synonim dzieła sztuki.
Obecnie temat estetyki wciąż trwajest mobilny i zmienny, dlatego wielu naukowców będzie nadal szukać odpowiedzi. Jednak ta koncepcja jest bardzo popularna, ponieważ jest stosowana w prawie wszystkich dziedzinach życia. Na przykład dość często słyszy się „estetykę ciała” lub „estetykę biznesową” itp.
Z takimi należy patrzeć na naukękategoria podstawowa jako „estetyczna”. Należy zauważyć, że reprezentuje on wszechogarniającą uniwersalną koncepcję w odniesieniu do wielu rzeczy.
Etyczna eksploracja świata na to pozwalapoprawić moralność każdego człowieka, lepiej zrozumieć prawdziwy stan rzeczy i aktywnie dążyć do stworzenia idealnego świata. Każdy człowiek zaczyna rozumieć ideały, rozwijać swój gust, dostrzegać zasady moralne i normy moralne różnych narodów, oceniać działania swoich przyjaciół. Wiedza etyczna umożliwia zrozumienie wszystkich norm moralnych i zasad moralności, których wyznaje społeczeństwo, a także uświadomienie sobie specyfiki światopoglądu każdego narodu.
Estetyczne opanowanie świata jest możliwe tylko wtedy, gdyczy istnieje zainteresowanie tematem wiedzy lub nastawienie na całościową percepcję. Sztuka umożliwia kształtowanie, a następnie regulowanie mechanizmu zawłaszczania doświadczenia społecznego i historycznego. Postrzeganie dzieła sztuki przyczynia się do samodoskonalenia i zmiany poglądów na świat w oparciu o osobiste odczucia i społeczno-kulturowy charakter wiedzy estetycznej. Zrozumienie estetycznego bogactwa świata pozwala poznać wszystkie cechy metody artystycznej, która jest analogią dzieła.
Etyczna i estetyczna wiedza o świecie jest najlepszasposób na samodoskonalenie. Slogan słynnego brytyjskiego pisarza Oscara Wilde'a brzmi: „Estetyka to coś więcej niż etyka!” Okazuje się, że twórca twierdzi, że to piękno jest wyższe, czyli ważniejsze niż dobro. Czy on ma rację? A może nie? Tylko indywidualnie i szczerze odpowiadając na postawione pytania, każdy będzie mógł głębiej wyobrazić sobie kierunki działania: zgodnie z postulatami dobroci czy prawami piękna. Wybór należy do Ciebie: etyka czy estetyka. Co to jest dla ciebie osobiście?
