Mąż stanu Igor Shchegolev,którego życie osobiste jest tajnym, zamkniętym, jednym z najbardziej „zamkniętych” przedstawicieli władz. Dzieje się tak pomimo faktu, że był zaangażowany w public relations przez całe życie. Opowiemy wam o ścieżce, którą Szchegiew przywiózł na Kreml i jak rozwinęła się jego kariera.
10 listopada 1965 urodził się SzczegolewIgor Olegovich. Rodzina przyszłego urzędnika mieszkała w tym czasie w ukraińskim mieście Winnica. Brak informacji o rodzinie Szczegolewów. Igor Olegovich w ogóle nie mówi o swoim życiu prywatnym, w tym o dzieciństwie. Dziennikarzom nigdy nie udało się „odkryć” żadnych szczegółów dotyczących wczesnych lat Szczegolewa. Od dzieciństwa Igor wykazywał wytrwałość i poświęcenie, uprawiał sport, był aktywnym członkiem Komsomołu.
Wiadomo, że Igor Olegovich Shchegolev studiował wnajzwyklejsza szkoła średnia w Winnicy. Ale najwyraźniej dobrze się uczył, ponieważ natychmiast po otrzymaniu świadectwa dojrzałości wyjechał do Moskwy i wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Języków Obcych. M. Toreza na Wydziale Tłumaczy. Shchegolev uczył się bardzo dobrze, biegle władał językami, brał udział w życiu publicznym, demonstrując wszystkie niezbędne cechy do budowania kariery. Świetnie ukończył 2 kursy iw 1984 roku wyjechał na wymianę na studia do Niemiec na Uniwersytecie. K. Marksa w Lipsku na Wydziale Dziennikarstwa. Uczestnictwo w takich programach zakładało nie tylko dobre studia, ale także gwarantowało rzetelność. W 1988 roku miał w ręku dwa dyplomy wyższego wykształcenia: rosyjski (filolog, specjalista od niemieckiego) i niemiecki (dziennikarz), co otwierało przed młodym mężczyzną dobre perspektywy.
Po ukończeniu instytutu Igor Shchegolev,dystrybucja wchodzi do pracy w TASS, jako redaktor w redakcji krajów Ameryki. Po rozpadzie ZSRR agencja została przemianowana na ITAR-TASS, Shchegolev nadal w niej pracuje jako redaktor naczelny w departamencie krajów europejskich. Istnieją informacje, że w tym samym czasie młody dziennikarz pracował w zagranicznym wywiadzie. Okres ten był rodzajem okresu próbnego, który Igor przeszedł z powodzeniem. A w 1993 roku udał się w upragnioną i prestiżową podróż służbową do Paryża jako własny korespondent ITAR-TASS. Takie wyjazdy oferowano tylko pracownikom lojalnym wobec reżimu, którzy udowodnili swoją wiarygodność. Wielu kolegów powiedziało, że tylko współpraca z organami ścigania może pomóc Szczegolowowi tak szybko uzyskać takie spotkanie.
Pracując jako korespondent, Igor Olegovich dużopisze dla takich wydawnictw rosyjskich jak Izwiestija, organ wojskowy Krasnaja Zwiezda, Trud, dziennik Siegodnia, dla pisma Sowietnik i dla gazety ITAR-TASS Anomalia. Prawdziwą sławę przyniosły mu publikacje, które obejmowały konferencję na temat problemów przemocy wobec kobiet na świecie, przebieg mistrzostw świata w judo oraz przegląd wspomnień słynnego prezydenta Francji François Mitterranda. W ciągu czterech lat Szczegolew stał się autorytatywnym ekspertem od problemów europejskich.
W 1997 Igor Olegovich wrócił do Moskwy,awansować. Zostaje szefem sektora Europa w moskiewskim wydaniu ITAR-TASS. Później objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego serwisu informacyjnego czołowej rosyjskiej agencji informacyjnej. Młody dziennikarz, który dobrze pisze i zna kilka języków, szybko dołączył do zespołu korespondentów zajmujących się działalnością Prezydenta Federacji Rosyjskiej i Rządu tego kraju. Kilkakrotnie jeździł w podróże służbowe i relacjonował B.N. Jelcyn.
W czerwcu 1998 dziennikarz Igor Shchegolevniespodziewanie dla obserwatorów zewnętrznych dostaje pracę w rządzie Federacji Rosyjskiej. Zostaje zastępcą szefa departamentu informacji rządowej. A po 2 miesiącach został sekretarzem prasowym ówczesnego premiera Jewgienija Primakowa. Jednocześnie sam Szczegolew mówi, że wcześniej znał tylko Jewgienija Maksimowicza biegle. Eksperci twierdzą, że taka nominacja to znak, że Szczegolew ma bardzo dobre koneksje na samej górze rządu, dziennikarze chcą wierzyć, że ta stara znajomość z Putinem przyniosła owoce. Istnieje również wersja, w której sekretarz prasowy prezydenta Dmitrija Jakuszkina pomógł mu dostać się na Kreml, z którym Szczegolew skrzyżował drogi w pracy dziennikarskiej w Paryżu. Tak czy inaczej, sam Igor Olegovich nigdy nie zaprzeczył ani nie potwierdził tych faktów. Ale w wieku 33 lat został rzecznikiem drugiej osoby w kraju, a to jest przykład błyskotliwej kariery. A po 2 miesiącach zasiada w fotelu szefa Departamentu Informacji Rządu, jest członkiem rady przedstawicieli państwa w Telewizji Publicznej OJSC (dziś Kanał Pierwszy). W sierpniu 1999 r. Szczegolew został doradcą ówczesnego premiera S. Stiepasszyna, a później doradcą W.W. Putina. Od 2000 roku Igor Olegovich jest szefem służby prasowej Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Na tym stanowisku był członkiem grupy kreatywnej ds. rozwoju osobistej strony internetowej W. Putina. Pod koniec 2001 roku został szefem protokołu prezydenta, jednocześnie angażując się w organizację wyjazdów głowy państwa za granicę i nieznacznie nadzorował służbę prasową prezydenta.
W 2008 r. w kraju odbyły się wybory, w wyniku którychktórego prezydentem został D. Miedwiediew, a premierem W. Putin. A w nowym rządzie Igor Olegovich Shchegolev (zdjęcie w załączeniu) otrzymał nowe wysokie stanowisko - został ministrem komunikacji i środków masowego przekazu. Nowy minister nie tylko kontrolował całą komunikację w kraju, ale także zaczął kontrolować media. Dziennikarze i politolodzy byli zakłopotani tą nominacją i zaczęli szukać sił, które „awansowały” Szczegolewa na to stanowisko, zakładano, że stoją za nim jakieś struktury biznesowe, zainteresowane redystrybucją rynku informacyjnego. Jednak dalsze działania ministra nie ujawniły żadnych osób, które skorzystały z tej nominacji. Jako minister Szczegolew doprowadził do końca reformę środowiska informacyjnego kraju, przeniósł telewizję na nadawanie cyfrowe, przeprowadził fuzję Rostelekomu i Światinwestu, a także wdrożył istniejący mechanizm „elektronicznego rządu”.
W 2012 roku nowy skład rosyjskiegorząd ma nowego ministra komunikacji i środków masowego przekazu. A doradca prezydenta Szczegolew Igor Olegowicz podąża za swoim patronem W. Putinem. Media przez długi czas próbowały dowiedzieć się o zakresie jego obowiązków na nowym stanowisku, ale nic konkretnego nie udało im się dowiedzieć. Przez lata swojej pracy w rządzie Igor Szczegolew otrzymał kilka nagród, w tym Order Zasługi dla Ojczyzny i Order Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Wielu dziennikarzy i PR-owców starannie i umiejętniechronić swoją prywatność przed wzrokiem ciekawskich, a jednym z nich jest Igor Olegovich Shchegolev. Żona urzędnika pracuje w Wyższej Szkole Handlu Zagranicznego i uczy języka niemieckiego. Jest dobrą germanistką, wielokrotnie jeździła na staże do Niemiec. Media nie donoszą nic o obecności kilkorga dzieci.
Shchegolev Igor Olegovich, ciekawe fakty zktórego biografii pilnie szukają dziennikarze, umiejętnie broni jego prywatności. Ale media podają, że w latach studenckich spotkał się w Lipsku z ówczesnym przyszłym prezydentem Federacji Rosyjskiej V. Putinem. Studiował tam Szczegolew, a Putin był w podróży służbowej z KGB ZSRR i kierował Domem Przyjaźni Radziecko-Niemieckiej. Według przypuszczeń dziennikarzy właśnie wtedy Szczegolew został zwerbowany do KGB, co przyczyniło się do jego szybkiego awansu zawodowego. Igor Olegovich został niezależnym pracownikiem KGB i dzięki temu mógł wyjechać w podróż służbową do jednego z najbardziej pożądanych przez sowieckich dziennikarzy miast, do Paryża. Biegle posługuje się trzema językami: niemieckim, francuskim i angielskim.
