Wieloletnia roślina góralska serpentyna, tzwludzie lubią szyje wężowe lub rakowe, rosną w europejskiej części Rosji, wschodniej i zachodniej Syberii. Najkorzystniejsze warunki dla jego wzrostu to wilgotność i wysoka kwasowość gleby, dlatego zarośla serpentyny często występują na podmokłych łąkach zielnych. Ta piękna roślina świetnie czuje się wśród krzewów alpejskich łąk. Często trawa węża alpinisty zdobi brzegi lasu.
Opis i skład chemiczny
Roślina zielna, osiągająca wysokość 100centymetrów, ma gęsty zdrewniały kłącze, różowiejący na złamaniach i czarno-brązowy na zewnątrz. Ostro zakrzywiony korzeń, pokryty licznymi korzeniami przybyszowymi, przypomina kształtem węża. Na dość wysokiej, sękatej łodydze rośliny liście są ułożone naprzemiennie
Jako surowiec do sporządzania lekówwykorzystaj kłącza alpinisty wygięte w postaci węża, które zbiera się najczęściej we wrześniu-październiku, kiedy wymierają części nadziemne rośliny lub wraz z nadejściem wiosny. W tych okresach kłącza zawierają najwięcej użytecznych związków chemicznych: garbników i skrobi, a także katechin, kwasu askorbinowego, kwasu elagowego i galusowego, szczawianu wapnia i innych. Roślina zawiera glikozydy flawonoidowe - hiperozyd, awikulinę, kwercetynę i rutynę. W łodydze i liściach stwierdzono kwasy oksycynamonowe (chlorogenowy, protokatechowy, kawowy, askorbinowy, galusowy).
Preparaty alpinisty węża: właściwości farmakologiczne i zastosowanie
Serpentyna góralska to roślina, z której pochodziwytwarzać leki o właściwościach przeciwzapalnych, hemostatycznych, ściągających, przeciwbakteryjnych i łagodzących. W medycynie preparaty cewki o niskiej toksyczności stosuje się w leczeniu chorób jelit, biegunki, krwawień wewnętrznych i chorób pęcherza. Wąż góralski wchodzi w skład preparatów stosowanych w praktyce stomatologicznej. Za pomocą tej rośliny leczy się zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł i inne choroby jamy ustnej.
Wąż góralski: zastosowanie w medycynie tradycyjnej
W arsenale medycyny alternatywnej specjalnymiejsce zajmują napary, wywary, płynny ekstrakt na bazie spirali, a także proszek z kłącza. Np. Kłącze alpinisty naparowane na wytrawnym białym winie (20 g kłączy na 1 litr wina) przyjmuje się w małych dawkach w przypadku zatrucia.
W przypadku zapalenia okrężnicy zaleca się 2-3przez tygodnie codziennie pić w czterech dawkach szklankę bulionu, do przygotowania którego używa się proszku kłącza (50 g) i 5 litrów wytrawnego czerwonego wina. Wino i proszek gotuje się przez 10 minut w emaliowanym rondlu i schładza.
Wąż góralski jest skutecznym lekarstwem nakrwawienie. Aby w pełni zamanifestować właściwości hemostatyczne rośliny, trzy razy dziennie przyjmuje się około 1 gram proszku z kłącza węża alpinisty.
