Vladimir Tkachenko to legendarny koszykarz. Był uważany za jeden z najsilniejszych ośrodków epoki radzieckiej i wyróżniał się wysokim wzrostem.
Vladimir urodził się jesienią 1957 r. Wmiejscowość wypoczynkowa w Soczi. Od dzieciństwa był aktywnym dzieckiem i czasami jego rodzice nie mogli go śledzić. Marzył o zostaniu piłkarzem, całkiem nieźle strzelił gola, ale jego przeznaczeniem było stać się sławnym w zupełnie innym sporcie. Zdarzy się, że jeden z trenerów koszykówki go zauważy i zaprosi faceta do nauki w szkole sportowej. Młody człowiek zgodzi się i po chwili pokaże, że jest jednym z najbardziej obiecujących sportowców swojego pokolenia.
W wieku piętnastu lat Tkachenko weźmie udziałturniej szkolny, w którym zostanie zauważony przez selekcjonerów wiodących drużyn Związku Radzieckiego. Młody człowiek otrzymuje oferty od moskiewskiej CSKA, kijowskiego „budowniczego” i leningradzkiego „Spartaka”. Rodzice będą mieli bezpośredni wpływ na wybór, a utalentowany nastolatek pojedzie do stolicy ukraińskiej SRR. Jak wkrótce stanie się jasne, będzie to właściwy wybór. Tak rozpoczęła się kariera zawodowa takiego sportowca jak Vladimir Tkachenko. Od tego czasu recenzuje zdjęcie ze szczególnym ciepłem.
Już w wieku szesnastu lat Vladimir zadebiutował wnajwyższa liga Związku Radzieckiego. Był jednym z najmłodszych graczy w historii. Przez osiem lat bronił barw Kijowczyków. W tym czasie z obiecującego gracza stał się jednym z najsilniejszych koszykarzy w lokalnych mistrzostwach. W pierwszym sezonie wraz z drużyną zdobędzie brązowy medal. Ale w 1975 roku „Builder” nie będzie w stanie wygrać w żadnym z turniejów, w których weźmie udział Vladimir. W przyszłym roku Tkachenko również pozostanie bez trofeów. Ale począwszy od 1977 r. Koszykarz przez pięć lat z rzędu będzie zdobywał srebrne medale mistrzostw kraju.
Przez cały czas notowany był Vladimir Tkachenkoskład klubu kijowskiego, CSKA był nim aktywnie zainteresowany. Jak wiadomo, moskiewskie ekipy nie odmówiły, w 1982 roku dołączył do „drużyny wojskowej”, w której spędzi najbardziej udane lata swojej kariery zawodowej. Niezmiennie będzie grał w bazie i wygrywał wiele różnych trofeów. Wśród głównych nagród zwyczajowo wyróżnia się cztery tytuły mistrza Związku Radzieckiego w latach 1983, 1984, 1988 i 1990. Zostaje jednym z najlepszych graczy na kontynencie. W prasie pojawiają się informacje, że Vladimir Tkachenko wzbudził zainteresowanie zagranicznych klubów. Koszykarz nie miał nic przeciwko próbowaniu swoich sił za granicą, ale wtedy było to niemożliwe. Faktem jest, że radzieccy sportowcy mogli grać tylko w lokalnych klubach. Wynikało to z polityki państwa, a także z faktu, że ZSRR znajdował się w tym czasie w napiętych stosunkach z państwami bloku NATO.
Koszykarz nadal opuści Związek, ale zrobi to pod koniec swojej kariery. Wyjeżdża do hiszpańskiej Gwadelajary w 1989 roku i spędza tam tylko jeden sezon, po którym ostatecznie wycofa się ze sportu.
Po raz pierwszy Vladimir został uwzględniony we wniosku narodowymzespół w 1976 roku i od razu pojechał na Igrzyska Olimpijskie do Kanady. Do domu wróci z brązowym medalem, aw 1978 roku pomoże drużynie zająć drugie miejsce na światowym forum. Po dwóch sezonach ponownie zostaje uczestnikiem Igrzysk Olimpijskich, które odbyły się w Moskwie. Po Rosjanach oczekiwano zwycięstwa, ale oni ponownie stali się dopiero trzecią.
W 1982 roku Vladimir Tkachenko zostaje w końcu mistrzem świata. Za cztery lata ZSRR nie będzie w stanie obronić tytułu i zatrzyma się o krok przed wygraną, przegrywając w finałowym meczu.
Sportowiec pięciokrotnie wyjeżdżał na mistrzostwa kontynentu. Przywiózł srebrne medale z Belgii i Grecji. We Włoszech, Czechosłowacji i Niemczech drużyna Unii stała się najlepsza.
Vladimir Tkachenko był doskonałym sportowcem.Koszykarz znany jest również jako wzorowy człowiek rodzinny. Żona ma na imię Nelya. Pochodzący z Soczi poznał ją podczas pobytu w szpitalu CSKA. Mają dwóch synów. Najstarszy ma na imię Oleg, a najmłodszy to Igor. Najmłodszy syn grał zawodowo w BC Dynamo.
„Radziecki gigant” bardzo przyjaźni się z Arvydasem Sabonisem. Istnieją nawet żarty na temat ich przyjaźni, które są bezpośrednio związane z wysokim wzrostem sportowców.
W rzeczywistości jest to wyjątkowa osobaVladimir Tkachenko. Jego biografię można uznać za kompletną dopiero po wyszczególnieniu w niej nagród otrzymanych na poziomie państwowym. W 1985 roku, po trzecim z rzędu zdobyciu mistrzostwa Europy, koszykarz otrzymał Order of the Badge of Honor, jest także Honorowym Mistrzem Sportu.
Warto dodać, że w 1979 roku Tkachenko został uznany za najlepszego zawodnika na kontynencie, aw 2015 roku znalazł się w galerii sław Międzynarodowej Federacji Koszykówki.
Władimir Tkaczenko cały czas grał na tej pozycjiCentrum. Mimo niezwykle wysokiego wzrostu wyróżniał się przyzwoitą szybkością, oddał dobry skok i dobrze zdefiniowany rzut. Jedyny mankament to miękka gra pod tarczą. Gdyby nie ten minus, mógłby zostać najlepszym graczem w historii.
Taki jest, Vladimir Tkachenko.Koszykówka dała mu wszystko, co ma dzisiaj. Ma już 58 lat, ale nadal regularnie bierze udział w turniejach wśród weteranów i nadal demonstruje swój najwyższy poziom. Były sportowiec promuje zdrowy tryb życia i jest przekonany, że będąc silnym moralnie i fizycznie, człowiek będzie w stanie wszystko osiągnąć.
