Pojęcie filozofii pochodzi z czasów starożytnych izawierał teoretyczną i uogólnioną wizję świata przez starożytnych greckich naukowców. W przeciwieństwie do myślenia religijnego, charakterystyczne dla okresu starożytności i średniowieczu, do tej nauki charakteryzuje racjonalnej wiedzy, opierając się na wiedzy praktycznej i wystarczająco precyzyjne oceny naukowej. Perspektywy filozoficznej, która w starożytności jako objęte matematyki, astronomii i astrologii, pojęcia fizyki i chemii, jest widok jednej osoby lub nauczyciela i jego zwolenników do otaczającej rzeczywistości.
Dlatego koncepcja filozofii byłazbiór różnych podstawowych pojęć na temat świata i człowieka, a także relacji między społeczeństwem a naturą. Takie poglądy pozwalają ludziom być dobrze zorientowanymi w otaczającej rzeczywistości, motywować własne działania, dostrzegać rzeczywiste wydarzenia, a jednocześnie kierować się kamieniem węgielnym charakterystycznym dla konkretnej cywilizacji.
Społeczeństwo: Najważniejsza jest koncepcja społeczeństwa w filozofiiczęść tej nauki, ponieważ życia każdej osoby nie można rozpatrywać w oderwaniu od społeczeństwa. Starożytni naukowcy w tym zakresie uważali "społeczność" za związek i współpracę ludzi, którzy są świadomie i dobrowolnie zgrupowani. W ten sposób Arystoteles nazwał poszczególne "zwierzęta polityczne", zmuszone do interakcji z państwem, gdzie relacje budowane są na zasadzie dominacji i podporządkowania. Platon był pierwszym filozofem, który określił tendencję do totalitarnej interpretacji jakiegokolwiek systemu społecznego, w którym rola pojedynczej osoby pozostaje minimalna.
Inne koncepcje: Podstawowe pojęcia filozofii obejmują kategorię„Obraz świata”, granice i możliwości ludzkiego poznania oraz inne zagadnienia. Już w starożytności starożytni naukowcy zwracali szczególną uwagę na ontologię, którą można uznać za odrębną doktrynę bytu. Ta koncepcja filozofii w różnych szkołach miała swoją własną interpretację, w niektórych naukach jej zapisy opierały się na boskiej interwencji, podczas gdy inni naukowcy wysuwali idee materialistyczne. Problemy bytu, obrazu istnienia i sensu istnienia świata omawiali starożytni Grecy, a każdy z nich starał się znaleźć podstawę dowodową dla własnego punktu widzenia.
Arystoteles zajął się problemem wygląduczłowiek, szukał przejawu boskiego rozumu i dowodów na interwencję sił wyższych w istniejącą rzeczywistość, wiązał stworzenie świata z metafizyką. Aspekt ontologiczny filozofii był badany także przez współczesnych filozofów, jednak kwestię sensu bytu rozpatrywano w oderwaniu od starożytnych nauk, a przedstawiciele większości szkół w XVIII-XIX wieku wykluczali możliwość ingerencji sił pozaziemskich w wydarzenia zachodzące na Ziemi.
W XIX wieku pojęcie filozofii jest coraz bardziej popularneskoncentrował się na antropologii, gdyż kategoria ta nie była jeszcze wówczas odrębną nauką. Ten aspekt został ukształtowany przez badanie szczególnych cech bytu osoby z własnymi potrzebami, które należy zaspokoić. Aby dostać to, czego chce, jednostka jest zmuszona rozwinąć własne umiejętności, które pozwalają mu pewnie podążać w kierunku zamierzonego celu.
A niemiecki naukowiec R.Lotze, który żył w XIX wieku, wyróżnia ludzkie skłonności w odrębnej kategorii wśród zastanej rzeczywistości. Na pierwszym planie stawia stosunek wartości moralnych, religijnych i materialnych, wiedzy naukowej i bogactwa. Od tych kryteriów zależą przekonania i zachowanie każdej osoby, która szuka swoich celów życiowych i sam skłania się ku duchowemu lub materialnemu światu.
