Mówiący styl

Wszyscy mówią tym samym językiem, ale go używająna różne sposoby. W zależności od tego, co należy wyrazić, co jest zagrożone, to znaczy w zależności od celu komunikacji zmienia się. Okazuje się, że każdy z nas używa nie jednego, ale kilku różnych języków. Konstrukcja naszej wypowiedzi wynika z obecnej sytuacji komunikacyjnej. Może być ich nieskończona liczba, ale zwykle biorą pod uwagę typowe sytuacje komunikacyjne badane przez naukę stylów mowy - stylistykę. Identyfikuje pięć podstawowych stylów funkcjonalnych: konwersacyjny, formalny biznes, dziennikarski, naukowy i artystyczny. Każda z nich ma swoje charakterystyczne cechy, które przejawiają się w treści wypowiedzi, a także w projektowaniu języka.

Так, разговорный стиль речи употребляется в rozmowa między osobami, zwykle osobami znanymi, w miłej, nieformalnej atmosferze i najczęściej słownie. Celem mowy jest komunikacja. Łatwość i niejasność to cechy tego stylu.

Cechy językowe konwersacyjnego stylu wypowiedzi:

• Proste, potoczne słowa: minibus (minibus), bros i inne.
• Słowa są oceniające emocjonalnie: typowy jest niewielki przyrostek: króliczek, mały biały, słodki; lub sufiks niekompletnej jakości (-evat-, -ovat-): szeroki, niebieskawy itp.
• Czasowniki w doskonałej formie, mające prefiks - i wskazujące początek akcji (płaczą zamiast płakać).
• Komunia i imiesłow są niezwykle rzadkie.
• Powszechnie stosowane są wtrącenia w formie czasownika (skok, bach).
• Bardzo zróżnicowana kolejność słów w zdaniu.
• Typowe jest stosowanie standardowych zwrotów. Na przykład: „Cześć! Cóż, ty i błąd!”
• Zdania mogą być różne w celu wypowiedzenia: często stosuje się zachęty i pytania.
• Charakterystyczne jest użycie słów o różnych kolorach stylistycznych, co wywołuje ironiczny efekt.
• Zastosowanie wykrzykników.
• Używane odwołania, a także bezpośrednie przemówienie.

Charakterystyczny jest także styl konwersacji mowycodzienne, bezpretensjonalne tematy, niska treść wypowiedzi, użycie w tekście nie tyle pojęć, ile reprezentacji. Częste używanie zaimków jest dla niego naturalne, na przykład: „Nie chcieliśmy mówić czegoś takiego”, „Jest taki smutny”, „Zrób to, zrób to!” Ponadto używane są słowa „wszechobecne”, a także słowa używane w przenośni, na przykład: „Dobrą rzeczą jest młodość”, „Zabierz dokumenty do sądu”.

Styl konwersacji mowy wyróżnia się również tym, że wjego podstawą jest dialog - łańcuch replik. W komunikacji bezpośredniej (ustnej), mimika, intonacja, gesty i inne dodatkowe sposoby przekazywania informacji mają ogromne znaczenie. Wchodzi w życie prawo ekonomii mowy - stąd mnóstwo zdań niepełnych. Podczas używania stylu potocznego na piśmie wszystkie jego cechy i cechy są zachowane.

Konwersacyjny styl wypowiedzi (w formie ustnejmowa dialogowa) jest jedynym spośród wszystkich stylów funkcjonalnych, z którymi człowiek komunikuje się od dzieciństwa, z którego korzysta od wieku przedszkolnego. To jedyny funkcjonalny styl, którego nie trzeba uczyć.

Przykłady konwersacyjnego stylu wypowiedzi:

- Dzisiaj jest ciepło? - zapytała mama, szykując się do pracy.

- Nie, nie bardzo. Noś płaszcz przeciwdeszczowy - wygląda na to, że będzie padać. Nagle zmoknąć!

- Dzięki za pracę!

„Cześć, Zheka! Igor pisze do ciebie.Powiedziałeś, że wyślesz nam pocztówki. Powiedziałem, że wyślesz mi pierwszą pocztówkę, a Sevka mówi, że wyślesz mu pierwszą pocztówkę, a ja wyślę drugą. Najpierw wysłałeś mi pocztówkę, a do niego drugi. Nie pytajmy. Czekam na odpowiedź, twój najlepszy przyjaciel, Igor. ”