Tradycja umieszczenia flagi na dachu podbitych osad pojawiła się w Armii Czerwonej podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
6 października 1944 r. Rozmawiał z Józefem Stalinemraport, w którym główną ideą było uwolnienie rosyjskiej ziemi od faszystowskich najeźdźców. Teraz zadaniem Armii Czerwonej jest całkowity atak armii wroga wraz z siłami sprzymierzonymi. Cel został ustalony - podnieść flagę zwycięstwa nad Berlinem.
W 1945 r. Dla każdej armii, która miała to zrobićwziąć udział w oblężeniu Berlina, zrobić czerwoną flagę - sztandar zwycięstwa, w rezultacie jeden z nich prawdopodobnie dostałby się na szczyt Reichstagu. Na czerwonym płótnie namalowano gwiazdę, sierp i młot. Artysta V. Buntov zastosował je za pomocą szablonów. W nocy 22 kwietnia flagi zostały przekazane przedstawicielom dywizji.
Jak wiecie, flaga zwycięstwa, która znalazła się na kopule Reichstagu, to sztandar numer 5.
SOL.Golikov, który w tym czasie był szefem domu wojskowego Armii Czerwonej, powiedział, że to wielki zaszczyt wykonać przyszłe sztandary Zwycięstwa. To prawda, musieliśmy obejść się bez żadnych specjalnych dodatków: jako materiał wybrano najprostszy kumach, jednak rozmiar i kształt były dokładnie takie same jak w przypadku flagi państwowej.
Przyszyli własną flagę Zwycięstwa kobietyz troskliwymi rękami. Łzy płynęły prawie cały czas, ponieważ wszyscy już w podświadomości zdawali sobie sprawę, że już niedługo ta straszna wojna powinna się skończyć. Projektator Gabow wykonał wiele szybów, do których używano głównie kurtyn kurtynowych.
Początkowo nie było wiadomo, którą flagę i na jakim budynku trzeba będzie zawiesić. Nieco później sam Stalin powiedział, że należy zawiesić flagę na budynku Reichstagu.
29 kwietnia 1945 roku najokrutniejszybitwy pod Reichstagiem. To, co najważniejsze dla nazistów, broniło około tysiąca osób. Atak rozpoczął się 30 kwietnia. Obejmuje 150. i 171. dywizję strzelecką pod dowództwem V.M. Shatilova i A.I. Oburzenie. Pierwsza próba ataku spotkała się z potężną niemiecką obroną. Po południu tego samego dnia Armia Czerwona podejmuje drugą próbę.
Dziś po południu o 13:30 w alianckim radiu pojawiła się wiadomość, że Armia Czerwona zawiesiła już flagę Zwycięstwa nad Reichstagiem. Oczywiście nie była to prawda. Korespondenci polegali na raporcie jednego z dowódców jednostki. W rzeczywistości do tego czasu wojska radzieckie nie zdobyły jeszcze całkowicie Reichstagu, tylko pojedyncze grupy zdołały dostać się do budynku. Dowództwo popełniło błąd, trochę przyspieszając. Najprawdopodobniej chcieli po prostu uwierzyć, że ich wojownikom udało się już schwytać kluczowy obiekt.
Trzecia próba schwytaniaReichstagu, ale walki trwały prawie do nocy. W efekcie wojskom radzieckim udało się zdobyć część budowli, w różnych miejscach ustawiono sztandary Armii Czerwonej i wykorzystano nie tylko te przygotowane dla dywizji, ale także wykonane przez samych żołnierzy. W tym momencie stało się możliwe zainstalowanie flagi Zwycięstwa na dachu Reichstagu.
1 maja wczesnym rankiem zainstalowano Sztandar Zwycięstwana dachu budynku. Nawiasem mówiąc, wcześniej wojska radzieckie zainstalowały już trzy flagi, ale wszystkie zostały zniszczone, gdy naziści zainscenizowali ostrzał dachu Reichstagu. Z kopuły budynku pozostała tylko rama, ale sztandaru, który zainstalowali Jegorow, Berest i Kantaria, nie mógł zostać zniszczony. W rezultacie flaga Zwycięstwa pojawiła się na dachu Reichstagu, zdjęcie przeszło do historii. Początkowo sztandar ustawiono na kolumnie przed wejściem do zdobytego budynku, ale później Kantaria i Jegorow przenieśli go na dach. Wspinaczka tam stała się bardzo ryzykowna, gdyż schody zostały praktycznie zniszczone, a wszędzie leżały ostre fragmenty szkła. Egorov nawet się zerwał, ale uratowała go pikowana kurtka, która o coś zaczepiła. Żołnierze Kantarii i Jegorowa podnieśli sztandar Zwycięstwa, a Berest otrzymał rozkaz osłaniania towarzyszy przed ogniem.
Na mocy porozumienia z aliantami stał się Berlinokupowane terytorium Wielkiej Brytanii, dlatego sztandar Zwycięstwa został usunięty z dachu Reichstagu i zastąpiony większą flagą. Konieczne było dostarczenie go do Moskwy, aby przekazać go wielkiemu przywódcy Stalinowi.
Przed odesłaniem do domu zachowano sztandar Zwycięstwana przemian w siedzibie kilku dywizji, po czym wydano rozkaz dostarczenia go do Moskwy na paradę zwycięstwa. Widzenie sztandaru Zwycięstwa, któremu towarzyszyli uczestnicy rozwieszania flagi na dachu Reichstagu, odbyło się 20 czerwca 1945 roku na lotnisku w Berlinie.
Założono, że będzie nosić sztandar Zwycięstwachorąży Neustroev i Kantaria, Egorov i Berest będą towarzyszyć, jednak przyszły chorąży miał już pięć ciężkich ran, łącznie z nogami. Oczywiście szkolenie bojowe żołnierzy było na bardzo niskim poziomie, dlatego marszałek Żukow zdecydował się nie używać sztandaru z kopuły Reichstagu w pierwszej Paradzie Zwycięstwa.
