Psychologia społeczna jako nauka bada cechy ludzkich zachowań wśród innych osób w różnych sytuacjach życiowych i w pewnych kontekstach historycznych.
Psychologia społeczna jako nauka obejmuje psychologię społeczną jednostki; psychologia społeczna komunikacji, poznania i interakcji ludzi; psychologia społeczna poszczególnych grup.
Aby zrozumieć specyfikę psychologii społecznej jako nauki, należy wziąć pod uwagę kompleks poziomów, na których rozwija się społeczne zachowanie ludzi jako całości.
Nauka bierze pod uwagę zachowania społeczne ludzinastępujące poziomy: społeczny, osobisty i interpersonalny. Poziom społeczny oznacza wpływ poszczególnych grup społecznych na osobę, która się na nie wkracza (np. W proces migracji, w atmosferze bezrobocia itp.) Ten poziom relacji badany jest przez socjologię. Poziom osobisty to wpływ indywidualnych i psychologicznych cech danej osoby na jego własne zachowanie. Jest to badane przez psychologię osobowości i psychologię różnicową. Poziom interpersonalny należy do badań i studiów nad psychologią społeczną. Na każdym poziomie znajduje się wyjaśnienie zjawisk zachodzących u człowieka.
Psychologia społeczna jako nauka może byćjest zdefiniowana jako nauka o podstawowych prawach ludzkich zachowań, które określa ich bycie w społeczeństwie (społeczeństwie). Studiuje postrzeganie przez jednostki działań i uczuć innych ludzi, a także wpływ grup ludzi na świadomość, a także zachowanie jednostek.
Do tej pory spory o comiejsce zajmuje się psychologią społeczną w systemie innych nauk. Niektórzy uważają, że jest to całkowicie nauka społeczna, inni uważają ją za całkowicie psychologiczną. Z drugiej strony badacze nie zgadzają się co do tego, czy psychologia społeczna zajmuje osobną niszę w systemie wiedzy lub ma wspólne obszary pokrywające się z socjologią i psychologią. Większość badaczy podziela powszechną opinię, że psychologia społeczna jest niezależną gałęzią psychologii.
Psychologia społeczna jako nauka wykorzystuje metodybadania empiryczne (ankiety, analiza dokumentów, obserwacja), specjalistyczne metody badań socjopsychologicznych (eksperymenty, testy), symulowane metody (laboratoryjne odtworzenie rzeczywistości) oraz metody zarządzania i edukacji (szkolenia).
Na temat dyscypliny nie ma powszechnie akceptowanychprzedłożenie. Można to wytłumaczyć złożonością zjawisk społeczno-psychologicznych, faktycznymi faktami i wzorcami, które bada. Istnieją dwa podejścia do tego problemu. Pierwszy rozumie temat masowych zjawisk psychiki, drugi - jednostki. Ostatnio pojawiło się trzecie podejście, łączące masowe i osobiste procesy umysłowe w jeden temat. Zatem podmiot można rozumieć jako fakty, wzorce zachowań i działań, a także komunikację między ludźmi i ich mechanizmami, które wynikają z włączenia jednostek do społeczeństwa.
Oddzielne gałęzie psychologii społecznejsą dziedzinami naukowymi związanymi z badaniem poszczególnych obszarów ludzkiej działalności. Na przykład dyscyplina socjologii i psychologii pracy bada relacje społeczno-psychologiczne i procesy społeczne w dziedzinie pracy. Wykorzystuje metody oddziaływania na psychologiczny i społeczny klimat zespołu, zbiera i przetwarza podstawowe informacje o socjologii w celu rozwiązywania i zapobiegania konfliktom pracowniczym w zespole.
Badania dyscyplinujące, diagnozują i przewidują sprawność zawodową osoby, badają rolę dyscypliny pracy i jej wartości, zachowania pracy, motywację i nastawienie ludzi do pracy.
