W składni języka rosyjskiego istnieją różne rodzaje komunikacji między słowami w zdaniach.
Komunikacja syntaktyczna to narzędzie językowe, które wyraża relacje syntaktyczne. Oznacza to, że postawa jest stroną treści, a komunikacja jest formalna.
Nie ma związku między relacją a formą jej wyrażeniaścisła korespondencja, to znaczy ten sam typ relacji może odpowiadać kilku typom związków syntaktycznych, a ich liczba może się różnić w zależności od cech morfologicznych języka. Na przykład relacje składniowe, które wyrażenie podrzędne może wyrazić za pomocą połączenia sąsiedniego, są poszlakowe, ostateczne i złożone.
Może to być cała różnorodność związków składniowychbyć podzielone na skład i poddanie. Łącze komponujące jest łączem opartym na równych prawach jego składowych składników, łącznikiem między jednostkami, które są jednofunkcyjne w swojej pozycji składniowej. To połączenie istnieje tylko w zdaniu, to znaczy słowa z nim związane nie tworzą wyrażeń.
Kolokacja z łączem przylegania odnosi się zatem do podrzędnych zwrotówjest taki, w którym jeden element działa jako główny względem drugiego. Z kolei podporządkowanie dzieli się na koordynację i zarządzanie oraz sąsiedztwo. Wybór tego rodzaju komunikacji oparty jest na kryterium formalnym, które jest zorientowane na gramatyczną formę słów głównych i zależnych. Fraza podrzędna z relacją przylegania jest frazą, w której słowo zależne odnosi się do niezmiennych.
W składniowym połączeniu tego typu jako elementu zależnego wpisz przede wszystkim przysłówki, imiesłowy i bezokoliczniki: jazda konna, biegnij szybko, chęć skakania.
Kolokacja podrzędna z dopasowaniem wyróżnia się silnym połączeniem między elementami,które są ze sobą zgodne pod względem płci, liczby i wielkości liter, a w przypadku sąsiedztwa zależność elementów od siebie jest minimalna. Nie wpływa na gramatykę i jest wyrażany tylko na poziomie leksykalnym.
Niektórzy filologowie również identyfikująsąsiedztwo, czyli rzeczownik działa jako słowo zależne w wyrażeniu. Jeśli rozumiemy zarządzanie jako związek podyktowany głównym słowem, wówczas wszystkie przyimki, które wchodzą w ostateczne lub poszlakowe relacje z głównym słowem, są usuwane z równania i kwalifikowane jako sąsiedztwo: zgodnie z gramatyką akademicką mieszkaj pod górą lub polaną w lesie - podrzędna fraza z linkiem sąsiadującym. W tym przypadku te formy słów nie są postrzegane jako znaczenie podmiotowe, ale jako przysłówkowe. Jeśli kontrola jest rozumiana szeroko, to kwestia nominalnego sąsiedztwa znika.
Fraza podrzędna z przyległym linkiem charakteryzuje się tym, że zależność sąsiedniego składnika od słowa głównego nie jest wyrażona gramatycznie. Podaje się go tylko za pomocą środków leksykalnych.
