Czasownik „odwołanie” to słowo zapożyczone z języka obcego. Zapewne dlatego jego stosowanie wiąże się z częstym błędem mowy.
Słowo „odwołanie” pochodzi z łacinyappellare, co oznacza „dzwonić, mówić”. Rdzeń słowa to rzeczownik „odwołanie”. W języku łacińskim appellatio oznacza „konwersję”. Przez wieki termin ten był powiązany z czynnościami prawnymi. Zastanówmy się krótko, co to znaczy. Być może to najlepiej wyjaśni, jak poprawnie używać czasownika „odwołanie” w mowie z jednym rdzeniem. Znaczenie tego terminu jest zapisane w dokumentach legislacyjnych.
Powiedzmy, że sąd wydał decyzję w sprawiekonkretnej sprawie karnej lub cywilnej. Skazany i jego adwokat nie zgadzają się z decyzją sądu. Przysługuje im prawo do odwołania się do sądu wyższej instancji w celu zbadania pracy sądu pierwszej instancji i ewentualnego ponownego rozpatrzenia decyzji. Apelacja jest kompletna, gdy sprawa zostaje ponownie rozpatrzona, a niekompletna, gdy wyższy organ sądowy weryfikuje prawidłowość pracy niższego organu sądowego.
Okazuje się, że apel to apel do więcejwysoki poziom mocy. Tak więc odwołanie się to odwołanie się do wyższych władz. Oczywiście pojęcie to stopniowo wyszło z wąskiego kręgu terminologii prawniczej i zaczęło być stosowane w szerszym znaczeniu. Co mówią o nim słowniki?
W Słowniku wyjaśniającym Dahla znaczenie słowa„Odwołanie” nie wykracza poza jurysdykcję. Tutaj wyjaśniono to jako apelację w sprawie sądowej, „apelację o sprawiedliwość”. Synonimami czasownika w tym przypadku są słowa „narzekać”, „wyślij prośbę”. W bardziej nowoczesnym Słowniku wyjaśniającym Ożegowa czasownik może oznaczać nie tylko procedurę sądową, ale także przyciągnąć uwagę publiczną. Apelować oznacza szukać wsparcia i porady opinii publicznej. Oba znaczenia są ustalone w Big Explanatory Dictionary of the Russian Language, pod redakcją SA Kuzniecowa. W takim przypadku możesz apelować do rzesz ludzi o zrozumienie i pomoc. Synonimem tego słowa jest „krzyczeć”, „prosić”. W dawnych czasach czasownik ten był używany w znaczeniu: odnosić się do autorytetu. Dopuszcza się używanie tego semantycznego odcienia nawet teraz. Na przykład, aby odwołać się do opinii profesora Lichaczowa; odwołać się do historii.
Teraz staje się jasne, dlaczego słowneformuła „odwołaj się słowami” jest rażącym błędem mowy. Być może jest to spowodowane tym, że fraza przypomina podobną w budowie, ale zupełnie inną w znaczeniu, wyrażenie „operować słowami, terminami”. Rzeczywiście można z czymś operować, ale można odwoływać się tylko do kogoś lub czegoś. Na przykład: „Zespół zaapelował do kierownictwa o przywrócenie byłego brygadzisty do pracy”; „Apeluję do twego sumienia”. W dawnych czasach można było użyć formy, w której miało się od czegoś odwołać: „Postanowił odwołać się od orzeczenia sądu, które wydawało mu się bezpodstawne”.
Z punktu widzenia gramatyki języka rosyjskiego słowoapelować jest czasownikiem bezokolicznikowym, nieodwołalnym, w głosie czynnym. Może być używany w czasie przeszłym, teraźniejszym i przyszłym. Odnosi się do pierwszej koniugacji. Może to zmienić osoby: apeluję (-ty, -yut); według liczb: odwołujesz się (-e), w czasie przeszłym - według płci: odwołujesz się (-a, -o).
Czasownik może tworzyć formy doskonałego iforma niedoskonała, imiesłowy i imiesłowy formy czasu teraźniejszego i przeszłego. Czasownik może być używany w trybie oznajmującym, warunkowym i rozkazującym. Akcent w bezokoliczniku i we wszystkich innych formach czasownika pada na trzecią sylabę: apel.
Istnienie nowych słów z innych języków jest zjawiskiem obiektywnym. Ale niestety wiążą się z tym również błędy w ich użyciu. Komiks takich słownych incydentów jest w znanej anegdocie.
Widać więc, że Anka miała na myśli słowo „sensacja”, więcjest głośny sukces publiczny, a Wasilij Iwanowicz chciał powiedzieć, że nie jest kompetentny w tych sprawach, to znaczy nie jest specjalistą. Niestety, takie fragmenty znajdują się nie tylko w anegdotach.
W zdaniu „Dziewczyna miała pierwszeństwo doliteratura ”wyraźnie implikuje słowo uzależnienie. Priorytet, czyli prymat, może nie dotyczyć czegoś, ale czegoś: priorytetu w gospodarce. Inny przykład: „Reżyser przeczytał mi adnotację, abym mógł dobrze się uczyć”. Zamiast słowa „notacja”, co oznacza „moralizacja”, użyto słowa, którego znaczeniem jest krótki opis artykułu, książki, monografii. Więcej przykładów: „Dostarczył swoją reputację wraz z dokumentami”. Słowo „reputacja” jest niewłaściwie używane w znaczeniu „autobiografia”, podczas gdy prawdziwe znaczenie tego słowa jest ugruntowaną opinią kogoś.
Często błędy w koordynacji i zarządzaniu słowamizdarzają się w użyciu rodzimych rosyjskich leksemów. Na przykład: „Sprzedawca jest wymagany w przypadku artykułów spożywczych”. Słowo „sprzedawca” jest używane z rzeczownikami w dopełniaczu: sprzedawca (co?) Produktów spożywczych. Inny przykład: „Pomogę ci w edukacji”. Możesz w czymś pomóc, ale nie czymś. Dlatego poprawna wersja wyrażenia może brzmieć: „Pomogę w nauce” lub „Pomogę opanować wiedzę w takiej a takiej dyscyplinie”.
