Hans Selye jest znany na całym świecie jako twórcateoria stresu. Jego książki są nadal bardzo popularne. Odwołuje się do nich wielu szanowanych naukowców i popularne czasopisma. Zapraszamy do podążania życiową drogą tego wybitnego badacza.
Hans Selye urodził się w Wiedniu 26 stycznia 1907 roku.Jego ojciec był Węgrem, lekarzem wojskowym, który miał własną prywatną klinikę chirurgiczną w Komarnie (Słowacja). Jako dziecko nasz bohater był nawiedzany przez matkę, wykształconą i dość ekscentryczną kobietę. Maria Felicita (tak miała na imię) kazała synowi mówić z rodziną czterema językami. Z łatwością nauczył się niemieckiego i węgierskiego. Pierwsza pochodziła od matki, a druga do ojca. Guwernantka została zatrudniona do nauczania języka angielskiego i francuskiego.
Przyszły profesor Selye oczywiście nie jestwątpił, czy jego matka, mając najlepsze intencje, rano badała syna z gramatyki francuskiej. Jednak badania te doprowadziły do tego, że za życia Hans nigdy nie był w stanie dowiedzieć się, który z czterech języków powinien być uważany za jego ojczysty. Czasami rano doświadczał silnego stresu, ponieważ nie mógł od razu zrozumieć, do kogo należy mówić. Nawiasem mówiąc, stres mógł odczuwać dopiero po tym, jak go opisał. A wcześniej (prawdopodobnie z niewiedzy) Hansowi udało się dwukrotnie ożenić.
Jego pierwsza żona była córką magnata węglowego.Najwyraźniej ona również cierpiała na złe samopoczucie odkryte przez Hansa, ponieważ jej mąż często znikał w laboratoriach uniwersytetu. Z tego powodu zawsze była niezadowolona z Hansa Selye. Po urodzeniu dziecka żona złożyła pozew o rozwód. Udało jej się nawet anulować nazwisko ojca dla jej córki Katherine. Z tego powodu Hans bardzo się martwił. Nigdy nie poradził sobie z chorobą, z powodu której córka unikała go w każdy możliwy sposób. Ale z jakiegoś powodu Katherine nie odziedziczyła choroby ojca. Dużo podróżowała po świecie i wysyłała pełne zadowolenia listy z różnych części świata.
Urodziła go Gabrielle, druga żona naukowcaczworo dzieci. Jednak w tym przypadku potrzeba edukacji wszystkich doprowadziła Selye do stanu przerażenia. Po 28 latach życia z żoną i oczywiście ciągłym stresie, Hans postanowił z nią zerwać.
Ponadto Hans Selye był opętany przez innychźródła napięcia. Na przykład nie mógł dokładnie określić swojej narodowości. Hans spędził dzieciństwo i młodość w miejscowości Komarno, położonej w Austro-Węgrzech. Po upadku państwa miasto to trafiło do Czechosłowacji. Selye otrzymał paszport tego konkretnego kraju. Biorąc pod uwagę zamieszanie językowe, które było w głowie Hansa, nietrudno sobie wyobrazić, jak dużym źródłem stresu była dla niego ta okoliczność. Jednak najstraszniejszą rzeczą dla naszego bohatera był być może fakt, że przez całe życie nie mógł znaleźć miejsca, w którym mógłby żyć i pracować w spokoju.
Hans Selye wstąpił na Uniwersytet Praski, wWydział Lekarski, gdzie studiował od 1924 roku. Klinika uniwersytecka nie miała jednak warunków do prowadzenia badań nad tym, jak organizm reaguje na różne infekcje. Mianowicie student był wówczas zainteresowany tym obszarem medycyny. Po 2 latach Hans zdecydował się przenieść na Uniwersytet Paryski. Tutaj były niezbędne warunki do pracy, ale naukowiec nie miał relacji z miejscowymi profesorami - musiał wrócić do Pragi.
Hans Selye ostatecznie otrzymał w 1931 r.stopień medyczny. Został doktorem nauk chemicznych. Ponadto Hans otrzymał stypendium Rockefellera. Teraz mógł prowadzić badania w najlepszych instytucjach edukacyjnych w Stanach Zjednoczonych i nie martwić się o pieniądze. Selye poszła uczyć na Uniwersytecie Baltimore. Tu nawiązał dobre relacje ze studentami i kolegami. Lekarz nie był jednak w stanie poradzić sobie z szokiem kulturowym.
Profesor wspominał później, że był zdenerwowanyprzede wszystkim przyjęcia wydawane przez żony profesorów dla „biednych studentów zagranicznych”. Hans nigdy nie był w stanie pozbyć się zaproszeń na te wydarzenia, a także stresu, jaki one wywołały. Po 3 latach rozpoczął pracę na Uniwersytecie w Montrealu.
Wydawałoby się, że były wszystkie warunki do takiegonerwowy profesor, w tym własne laboratorium. Jednak Selye ponownie doświadczyła drażliwości i niepokoju, co wydawało się nierozsądne. W czasie bezsenności przeglądał swoją przeszłość i próbował zrozumieć, dlaczego jego znajomi, którzy znaleźli się w podobnych do niego okolicznościach, zachowują się spokojnie, a Hans nieustannie wpada w panikę. Selye postanowił rozwiązać to na poziomie chemicznym. Po 5 latach wybitny naukowiec Hans Selye znalazł pierwszy dowód teorii stresu.
W 1936 naukowiec opublikował pierwszy artykuł:poświęcony interesującemu go zjawisku. W kręgach naukowych wynalazek Hansa Selye został przyjęty z hukiem. Najwyraźniej byli inni badacze, którzy próbowali wyjaśnić wrażenia, których czasami musieli doświadczyć. Ale nikt nie odważył się poświęcić im tyle uwagi, nie mówiąc już o monitorowaniu konsekwencji wszelkiego rodzaju kłopotów życiowych na poziomie hormonalnym. To Hans Selye jako pierwszy dostrzegł związek między uczuciem niepokoju a tym, co dzieje się w danym momencie w ludzkim ciele. Jak już wiecie, biegle władał językiem angielskim, więc nie było mu trudno znaleźć niezbędną definicję stresu (w tłumaczeniu z tego języka - "stres"). To słowo rozsławiło Hansa na całym świecie.
Eksperymenty przeprowadzone przez Hansa Selye wUniwersytet w Montrealu, zostały przez niego umieszczone nie tylko nad sobą, ale także nad szczurami. Stworzono dla nich trudne warunki życia. Nieświadomie zwierzęta te dostarczyły ludziom niezbitych dowodów na istnienie stresu. W tym czasie we krwi szczurów wytwarzała się adrenalina - „hormon stresu” (tak nazwał go Selye Hans). Naukowiec zasugerował, że na siłę doświadczeń wpływają następujące główne czynniki - doświadczenie życiowe, stabilność emocjonalna danej osoby, a także dziedziczność, czyli zachowanie przodków danej osoby w trudnych sytuacjach.
Dalsze eksperymenty Selye Hansa,udowodnili, że stres jest przyczyną wielu chorób, takich jak zapalenie stawów, astma i choroby serca. Towarzyszy mu uwalnianie hormonów w dużych ilościach, w szczególności adrenaliny. Do tych i innych ciekawych wniosków doszedł Hans Selye. Jednak życiowy stres bardzo często doświadczał na sobie.
Uznanie naukowe, jakie otrzymał naukowiec,zrekompensował mu nieudane życie osobiste. Jednak teraz w jego życiu ponownie pojawiła się kobieta. Louise sprawiała, że Hans czuł się trudny. Selye był nawet z tego zadowolony, ponieważ było to potwierdzenie, że stres może wywoływać nie tylko negatywne, ale i pozytywne emocje. Louise sprawiła, że profesor znów poczuł się jak porażka. Ciągle zadawała pytanie, czy wynalazcy stresu udało się go przezwyciężyć samodzielnie? Ta kobieta sprawiła nawet, że naukowiec zwątpił w jego odkrycie. Teoria stresu Hansa Selye'a wydawała się nie mieć nic wspólnego z Louise. Na przykład mogła spokojnie jeść śniadanie przez 3-4 godziny z rzędu lub długo obyć się bez pieniędzy. Kłopoty domowe praktycznie jej nie przeszkadzały. Naukowiec zaczął nawet myśleć: „Może szczury mnie oszukały?”
Louise była zdolną kobietą.Świetnie ukończyła Sorbonę (Wydział Lekarski), ale bez najmniejszego wahania zrezygnowała z kariery naukowej, ponieważ trzymiesięczne wakacje w lecie jej nie zadowoliły. Jednak szczęśliwie została osobistą sekretarką Selye na jego prośbę. Louise uwielbiała porządek, ale czuła się komfortowo nawet w miejscach, gdzie sprzątanie odbywało się bardzo rzadko.
Najbardziej paradoksalne było to, że dalejHans Selye szerzył jej spokój. Czuł się z nią tak dobrze, że zapomniał o stresie. 3 lata po tym, jak się poznali, Hans Selye postanowił poślubić kobietę, która miała na niego tak korzystny wpływ.
W 1950 roku nasz bohater otworzył własny instytut,stres, oczywiście. Jednak teraz był zainteresowany tym, jak sobie z tym poradzić, a nie reakcją organizmu na wpływy zewnętrzne. Hans wierzył, że jego żona pomoże mu znaleźć odpowiedź na to ważne pytanie. Jednak Louise wolała jeździć z Hansem na rowerze lub starą Toyotą. Opierając się na krześle z nogami na stoliku do kawy, śmiała się z naukowca, mówiąc, że jest to prawdopodobnie najlepsza pozycja do łagodzenia stresu.
Podczas gdy Hans i Louise opalali się na dachuJego książki, nazwane na cześć Instytutu Stresu, zostały przetłumaczone na 17 różnych języków. Selye jest autorem ponad 1700 artykułów naukowych. Ponadto napisał 39 książek o naturze stresu. Ulubionym pomysłem Hansa Selye jest Stress Without Distress. Ta książka jest nadal bardzo popularna. Zapewne jesteście ciekawi, jakiego rodzaju tajemnicze pojęcie wprowadził w tej pracy Hans Selye („niepokój”). Jest to stres, który szkodzi ciału (w przeciwieństwie do korzystnego eustresu). Spowodowane jest to długotrwałymi i silnymi efektami. Z drugiej strony Eustress jest spowodowany ekspozycją na umiarkowaną siłę. Jest nawet niezbędny dla zachowania zdrowia, ponieważ wzmacnia i trenuje systemy adaptacyjne ludzkiego ciała.
Między innymi „Eseje o generale”syndrom adaptacji "," Od snu do odkrycia "," Na poziomie całego organizmu " itd. Prawdopodobnie interesuje Cię inny termin, którego Hans Selye użył w tytule jednej ze swoich książek (" ogólny syndrom adaptacyjny "). Jest to schemat fizjologicznej reakcji naszego organizmu na sytuacje stresowe. Podzielony jest na 3 fazy: niepokój, sprzeciw i wyczerpanie. Kiedy stres jest przedłużający się lub intensywny, organizm znajduje się pod silnym stresem. Objawy charakterystyczne dla pierwszego "Ludzkie ciało nie może już sobie z nimi poradzić i rozwija się takie lub inne fizyczne zaburzenie (na przykład wrzód żołądka). Tak objawia się syndrom adaptacyjny Hansa Selye. Tak więc stres może powodować poważne choroby. Hans Selye napisał Jednym z jego tematów była na przykład miażdżyca, Hans Selye zaproponował swój model neurogenny (stresowy).
Naukowiec zmarł w 1982 roku.Po jego śmierci teoria Hansa Selye była dalej rozwijana. Wyniki jego badań były cytowane w niezliczonych popularnych czasopismach, a także w 362 000 artykułów naukowych. Ale Hans nadal nie zdołał znaleźć lekarstwa na stres. Czy to dziwne, bo nasze życie to jeden ciągły stres (stres).
