Pierre de Fermat jest jednym z najwybitniejszych naukowców na świeciehistoria Francji. W swoim dorobku ma m.in. tworzenie takich prac jak teoria prawdopodobieństwa i liczb, jest autorem wybitnych twierdzeń i odkrywcą szeregu własności matematycznych. Od najmłodszych lat jego rodzice przywiązywali dużą wagę do edukacji syna i najprawdopodobniej to właśnie wpłynęło na ukształtowanie się wspaniałego umysłu. Zawsze spokojny i aktywny, dociekliwy i surowy, poszukujący i odnajdujący - to wszystko Pierre Fermat. Krótka biografia pomoże czytelnikowi wybrać dla siebie wszystko, co najciekawsze w tej kolosalnej osobowości matematyka.
Pierre urodził się we Francji. Jest jednym z pionierów i twórców teorii liczb i geometrii analitycznej.
Przez długi czas mówiono, że Pierre Fermat był…urodził się w 1595 r. w Tuluzie, ale już w połowie XIX wieku w mieście Beaumont w archiwach odnaleziono zapis, w którym mówiono, że latem 1601 r. radny miejski Dominique Fermat i jego żona syn, Pierre. Wiadomo, że Dominic Fermat był w mieście bardzo szanowaną osobą. Był handlarzem skór. Pierre spędził dzieciństwo z rodzicami, a gdy przyszedł czas na zdobycie wykształcenia, wyjechał do Tuluzy – najbliższego miasta z uniwersytetami. Dobrze przestudiowane prawo na ławie uniwersyteckiej dało Pierre'owi możliwość pracy jako prawnik, ale młody człowiek postanowił pójść na służbę państwa. W 1631 Pierre został wpisany na stanowisko radcy skarbowego w parlamencie Tuluzy. W tym czasie Fermat był już żonaty z córką radnego sejmu, w którym pracował. Jego życie było bardzo ciche i spokojne. Ale dzięki niemu dzisiaj osoby studiujące matematykę mogą nauczyć się dla siebie wielu ciekawych informacji, co jest naprawdę bezcenne. Nawet w szkolnym programie nauczania aktywnie zwraca się uwagę na temat „Pierre Fermat i jego odkrycia”.
W młodości przyszły matematyk słynął z bycia najlepszymkoneser historii (zwłaszcza starożytności), poprosili go o pomoc przy wydawaniu klasyków greckich. Pozostawiał komentarze do dzieł Sinezuga, Ateneusza, Polyunusa, Frontinusa, Teona ze Smyrnsky'ego oraz dokonywał poprawek w tekstach Sekstusa Empirykusa. Wielu uważa, że z łatwością mógł się wyróżnić jako wybitny grecki filolog.
Jednak ze względu na to, że wybrał inną drogę, jego wspaniałe studia ujrzały światło dzienne. I dlatego większość ludzi wie, że Pierre Fermat jest matematykiem.
Za jego życia jego praca stała się głównieznany z obszernej korespondencji, jaką Fermat prowadził z innymi naukowcami. Dzieła zebrane, które niejednokrotnie próbował skomponować, nigdy nie doczekały się realizacji. Właściwie jest to logiczny wynik, biorąc pod uwagę takie obciążenie pracą na głównym stanowisku w sądzie. Za życia Pierre'a żadna z jego prac nie została opublikowana.
Jedna z pierwszych prac z dziedziny matematyki autorstwa PierreGospodarstwo jest wskrzeszeniem dwóch zaginionych książek Apoloniusza zatytułowanych „Na płaskich miejscach”. Większość dostrzega kolosalne zasługi Pierre'a dla nauki we wstępie do geometrii analitycznej o nieskończenie małych ilościach. Ten kluczowy krok podjął w 1629 roku. Również pod koniec lat dwudziestych Pierre Fermat znalazł sposoby na znalezienie stycznych i ekstremów. A już w 1636 r. Mersenne przekazał w pełni kompletny opis metody odnalezienia i każdy mógł zapoznać się z tym dziełem.
W latach 1637-38 francuski matematyk Pierre Fermatenergicznie polemizował z równie wybitnym matematykiem René Descartesem. Kontrowersje pojawiły się wokół „Metody znajdowania upadków i wzlotów”. Kartezjusz nie do końca rozumiał metodę i nie rozumiał jej, dlatego poddał ją niesprawiedliwej krytyce. Latem 1638 roku Pierre Fermat wysłał zaktualizowane i bardziej szczegółowe sprawozdanie o swojej metodzie do Mersenne'a w celu przekazania go Kartezjuszowi. Jego list oddaje jego powściągliwy charakter, bo jest napisany niezwykle sucho i spokojnie, ale jednocześnie jest w nim pewna doza ironii. Jego list zawiera nawet bezpośrednią kpinę z nieporozumienia Kartezjusza. Fermat ani razu nie wdawał się w bezsensowne i niepohamowane polemiki, stale trzymał się spokojnego i zimnego tonu. To nie była kłótnia, a raczej rozmowa była jak rozmowa między nauczycielem a uczniem, który czegoś nie rozumie.
Przed Pierre'em Fermatem metody znajdowania obszarów były:zaprojektowany przez włoskiego Cavalieri. Jednak w 1642 Fermat odkrył sposób na znalezienie obszarów, które są ograniczone przez jakiekolwiek „parabole” i „hiperbole”. Udało mu się udowodnić, że obszar niemal każdej nieograniczonej figury może nadal mieć skończoną wartość.
Był jednym z pierwszych, którzy zaczęli studiować ten problemobliczanie długości łuków krzywych. Udało mu się doprowadzić rozwiązanie problemu do znalezienia niektórych obszarów. Wszystkie problemy na krzywych zostały zredukowane do obliczenia powierzchni. Została tylko jedna kropla, aby wprowadzić nową i bardziej abstrakcyjną koncepcję „integralności”.
W przyszłości cały pozytywny wynik metod dladefinicja „obszarów” szukała związku z „metodą ekstremów i stycznych”. Istnieją dowody na to, że Fermat widział już wyraźny związek, ale żadne z jego pism nie odzwierciedla tego punktu widzenia.
W przeciwieństwie do większości jego kolegówbiznes, Pierre de Fermat był czystym matematykiem i nigdy nie próbował zgłębiać innych dziedzin nauki. Prawdopodobnie z tego powodu jego najpotężniejszy wkład w całą matematykę jest tak głęboki i wielki.
Najważniejszy wkład Fermata do matematyki po dziś dzieńdzień jest uważany za stworzenie zupełnie nowej dyscypliny - teorii liczb. Przez całą swoją karierę naukowiec interesował się problemami arytmetycznymi, które czasami sam wymyślał i myślał. W procesie znajdowania odpowiedzi na pytania postawione w problemach Fermat często odkrywał coś zupełnie nowego i niepowtarzalnego. Nowe algorytmy i prawa, twierdzenia i własności - wszystko to kiedyś stanowiło podstawę teorii liczb, którą zna teraz każdy uczeń.
W ten sposób Pierre Fermat odkrył:wzorce liczb naturalnych i ustalały je na wieki. Prace o liczbach naturalnych nazywane są „twierdzeniami arytmetycznymi”. Jednym z nich jest na przykład słynne „małe twierdzenie”. Później służyło Eulerowi jako specjalna okazja do jego pracy. Wiadomo też, że to dzieło Pierre'a Fermata położyło podwaliny pod twierdzenie Lagrange'a o sumie 4 kwadratów.
Oczywiście przede wszystkim prace Pierre'ajego wielkie i potężne twierdzenie wyróżnia się. Przez wiele lat, a nawet dziesięcioleci sprawiał, że najwięksi matematycy „zagadywali”, a nawet po jego opublikowaniu w 1995 roku, nowe i bardzo różnorodne metody jego dowodu wciąż wchodzą na wydziały z matematycznym nastawieniem na wielu uniwersytetach na całym świecie.
Chociaż Fermat pozostawił tylko streszczenia swoichdzieła i fragmentaryczne informacje, to jego odkrycia dały impuls wielu innym wybitnym geniuszom matematyki. Na jego cześć nazwano jedno z najbardziej prestiżowych i najstarszych liceów we Francji, Pierre Fermat Lyceum w Tuluzie.
Podczas aktywnej pracy w tereniematematycy Fermat idzie w górę w sprawie sądowej w dość szybkim tempie. W 1648 Pierre zostaje członkiem Izby Edyktów. Tak wysoka pozycja świadczyła o najwyższej pozycji naukowca.
W Castres, gdzie Fermat został edyktem, umiera wwyjazd na następne posiedzenie sądu. Śmierć przyszła do matematyka w wieku zaledwie 64 lat. Najstarszy syn naukowca zobowiązał się do przekazania ludziom dzieł swojego ojca i wydał szereg swoich badań.
Taki był Pierre Fermat. Jego biografia była bogata, a jego życie pozostawiło ślad na zawsze.
Dzieła tego giganta matematyki są niemożliweprzeceniać i niedoceniać, ponieważ położyły solidne podstawy dla wielu badaczy. Pierre Fermat, którego zdjęcia (portrety) są podane w artykule, miał silny charakter, który pomagał mu przez całe życie osiągać swoje cele.
