Niemiec Johannes Gutenberg, którego biografia jest opisana w tym artykule, wywarł ogromny wpływ na cały otaczający go świat. Jego wynalazek naprawdę zmienił bieg historii.
Od kiedy urodził się i mieszkał słynny wynalazcaw XV wieku informacje o nim zostały zachowane bardzo mało. W tamtych czasach tylko wybitne postacie polityczne i kościelne były zaszczycone, że znalazły się w źródłach dokumentalnych. Jednak Johann miał szczęście. Współcześni oceniali jego prace, informacje o nim można znaleźć w różnych historycznych opisach tamtych czasów.
Wiadomo na pewno, że Johannes Gutenberg urodził się w zamożnej rodzinie Friela Gensfleischa i Elsy Virich. Stało się to około 1400 roku.
Jego rodzice pobrali się w 1386 roku.Matka pochodziła z rodziny kupców odzieżowych, więc ich związek uznano za nierówny. Przez stulecia toczyła się walka między patrycjuszami (górne warstwy mieszczaństwa, rodzina ojca) a warsztatami (rzemieślnicy, rodzina matki). Kiedy eskalacja konfrontacji w Moguncji nasiliła się, rodzina musiała odejść, aby nie narażać dzieci.
W Moguncji rodzina miała majątek nazwany na cześć Gensfleischa ojca i dziedziniec Gutenberghof.
Być może wynalazca miał rycerstwo,chociaż pochodzenie jego matki i jego własna działalność przeczyły temu. Istnieje jednak zarządzenie podpisane przez króla francuskiego Karola VII, w którym pojawia się nazwisko Gutenberga.
Krótka biografia Johanna nie jest zawarta wjedno ze starożytnych źródeł. Można go przywrócić tylko z danych fragmentarycznych. Dlatego po prostu nie ma wiarygodnych informacji o pierwszych latach jego życia.
Nie ma zapisów o jego chrzcie.Jednak niektórzy badacze uważają, że jego urodziny to 24 czerwca 1400 (dzień Jana Chrzciciela). Nie ma też dokładnych informacji o miejscu jego urodzenia. Może to być Moguncja lub Strasburg.
Johann był najmłodszym dzieckiem w rodzinie. Najstarszy syn miał na imię Frile, były też dwie dziewczynki - Elsa i Patze.
Po ukończeniu szkoły młody człowiek uczył sięrękodzieła, decydując się pójść śladami przodków po stronie matki. Wiadomo, że osiągnął najwyższe umiejętności i otrzymał tytuł mistrza, ponieważ następnie szkolił uczniów.
Johannes Gutenberg mieszkał w Strasburgu od 1434 roku.Zajmował się biżuterią, polerował kamienie szlachetne i produkował lustra. To tam zrodził się w jego głowie pomysł stworzenia maszyny, która drukowałaby książki. W 1438 r. utworzył nawet organizację pod tajemniczą nazwą „Przedsiębiorstwo ze sztuką”. Okładką była produkcja luster. Partnerstwo to zostało zorganizowane wspólnie z jego uczniem Andreasem Dritzenem.
Mniej więcej w tym czasie Gutenberg i jego zespół byli bliscy genialnego odkrycia, ale śmierć towarzysza opóźniła publikację jego wynalazku.
Punkt wyjścia współczesnej typografiiza rok 1440, choć nie ma tam drukowanych dokumentów, ksiąg i źródeł. Istnieją tylko poszlakowe dowody na to, że pewien Waldvogel sprzedawał tajemnicę „sztucznego pisma” od 1444 roku. Uważa się, że był to sam Jan Gutenberg. Dlatego starał się znaleźć fundusze na dalszy rozwój swojej maszyny. Do tej pory były to tylko wypukłe litery, wykonane z metalu i wyrzeźbione w jego lustrzanym odbiciu. Aby napis pojawił się na papierze, konieczne było użycie specjalnej farby i prasy.
W 1448 r. Niemcy powrócili do Moguncji, gdziezawiera umowę z lichwiarzem I. Fustem, który płacił mu rocznie osiemset guldenów. Zyski z drukarni miały być podzielone procentowo. Ale w końcu ten układ zaczął działać przeciwko Gutenbergowi. Przestał otrzymywać obiecane pieniądze na wsparcie techniczne, ale nadal dzielił się zyskiem.
Mimo wszystkich kłopotów maszyna JohannaDo 1956 Gutenberg nabył kilka różnych czcionek (w sumie pięć). W tym samym czasie wydrukowano pierwszą gramatykę Elii Donata, kilka oficjalnych dokumentów i wreszcie dwie Biblie, które stały się zabytkami druku.
Za główne dzieło Johanna uważa się 42-wierszową Biblię Gutenberga, wydrukowaną nie później niż w 1455 roku. Przetrwał do dziś i jest przechowywany w Muzeum w Moguncji.
Dla tej książki wynalazca stworzył specjalnączcionka, rodzaj pisma gotyckiego. Okazał się on dość podobny do rękopisu i ze względu na wiele ligatur i skrótów, które były zwyczajowo używane wśród skrybów.
Ponieważ istniejące farby nie nadawały się dotypografię, Gutenberg musiał stworzyć własną. Dzięki dodatkowi miedzi, ołowiu i siarki tekst w księdze okazał się niebiesko-czarny, z niezwykłym połyskiem, do nagłówka użyto czerwonej farby. Aby dopasować dwa kolory, trzeba było dwukrotnie przepuścić jedną stronę przez maszynę.
Książka została wydana w nakładzie 180 egzemplarzy, ale wcześniejnasze dni trochę przetrwały. Największa liczba jest w Niemczech (dwanaście sztuk). W Rosji istniał jeden egzemplarz pierwszej drukowanej Biblii, ale po rewolucji rząd sowiecki sprzedał ją na aukcji w Londynie.
W XV wieku Biblię tę sprzedawano za 30 florenów (3 gramy złota w jednej monecie). Dziś jedna strona książki szacowana jest na 80 tysięcy dolarów. W Biblii jest 1272 stron.
Johannes Gutenberg został dwukrotnie wezwany na dwórodpowiedzialność. Po raz pierwszy stało się to w 1439 roku, po śmierci jego przyjaciela i towarzysza A. Dritzena. Jego dzieci twierdziły, że maszyna była w rzeczywistości wynalazkiem ich ojca.
Gutenberg wygrał sprawę bez trudności.A dzięki jego materiałom naukowcy dowiedzieli się, na jakim etapie przygotowań był wynalazek. W dokumentach znalazły się takie słowa jak „tłoczenie”, „drukowanie”, „prasa”, „to dzieło”. To wyraźnie wskazywało na gotowość maszyny.
Wiadomo na pewno, że proces zatrzymał się z powodu braku niektórych szczegółów, które zostawił Andreas. Johann musiał je samodzielnie odrestaurować.
Drugi proces odbył się w 1455 r., kiedywynalazca został pozwany przez I. Fust za niepłacenie odsetek. Sąd orzekł, że drukarnia i wszystkie jej elementy zostały przeniesione na powoda. Johannes Gutenberg wynalazł typografię w 1440 roku, a piętnaście lat później musiał zacząć od zera.
Ledwo przetrwawszy konsekwencje procesu, Gutenberg postanowił się nie poddawać. Wstąpił do firmy K. Gumeriego iw 1460 wydał kompozycję Johanna Balby oraz gramatykę łacińską ze słownikiem.
W 1465 przeszedł do służby elektora Adolfa.
W wieku 68 lat zmarł drukarz książek. Został pochowany w Moguncji, ale aktualna lokalizacja jego grobu nie jest znana.
Sława Jana Gutenberga przyciągnęła wielu. Każdy chciał łatwych pieniędzy. Dlatego pojawiło się wiele osób, które udawały wynalazców druku książek w Europie.
Nazwisko Gutenberga zapisane w jednym z jegodokumentuje Petera Schaeffera, jego ucznia. Po zniszczeniu pierwszej drukarni jej pracownicy rozproszyli się po całej Europie, wprowadzając nowe technologie w innych krajach. Ich nauczycielem był Johannes Gutenberg. Typografia szybko rozprzestrzeniła się na Węgrzech (A. Hess), Włoszech (Sweikhneim), Hiszpanii. Jak na ironię, żaden z uczniów Gutenberga nie wyjechał do Francji. Paryżanie niezależnie zaprosili niemieckich drukarzy do pracy w swoim kraju.
Ostatni punkt w historii powstania druku książkowego umieścił w swojej pracy Anthony van der Lind w 1878 roku.
Osobowość pierwszego europejskiego drukarza zawsze byłapopularny. Badacze z wielu krajów nie przegapili okazji napisania jakiejkolwiek pracy na temat jego biografii czy działalności. Jeszcze za jego życia zaczęły się spory o autorstwo wynalazku i miejsce (Moguncja czy Strasburg).
Niektórzy koneserzy nazywali Gutenberga uczniem Fusta i Schaeffera. I pomimo tego, że sam Schaeffer nazwał Johanna wynalazcą druku, plotki te długo nie ucichły.
Współcześni badacze nazywają główneproblem w tym, że w pierwszych drukowanych książkach nie ma kolofonu, czyli znaku autorstwa. W ten sposób Gutenberg mógł uniknąć wielu problemów i nie pozwolić, by jego dziedzictwo wegetowało.
Niewiele więcej wiadomo o osobowości wynalazcy również dlatego, że nie ma osobistej korespondencji ani wiarygodnego jego wizerunku. Ilość dokumentów dowodowych jest niewystarczająca.
Johannes Gutenberg wynalazł unikalne kroje pisma, dzięki którym możliwe było ustalenie i potwierdzenie jego spuścizny.
W Rosji zainteresowanie badaniem życia pierwszego drukarzapojawił się dopiero w połowie XX wieku. Następnie obchodzono pięćsetną rocznicę wynalezienia druku. Pierwszym badaczem był Vladimir Lyublinsky, przedstawiciel społeczności naukowej Leningradu.
W sumie na świecie napisano i opublikowano ponad 3000 prac naukowych (w tym krótką biografię Gutenberga).
Niestety nie zachowały się żadne życiowe portrety Johanna. Pierwsza rycina, datowana na 1584 r., powstała w Paryżu, opisująca wygląd wynalazcy.
Moguncja jest uważana nie tylko za rodzinne miasto Johanna, ale także za miejsce wynalezienia prasy drukarskiej. Dlatego znajduje się tam pomnik Gutenberga, jego muzeum (otwarte w 1901 r.).
Jego imieniem nazwano asteroidę i krater na Księżycu.
