W czasie problemów na tronie Rosjidynastia Romanowów była zakorzeniona. W ciągu następnych trzystu lat, aż do obalenia autokracji, to drzewo genealogiczne rosło, w tym najbardziej znane nazwiska władców Rosji. Car Piotr Wielki, który nadał potężny impuls rozwojowi naszego kraju, nie był wyjątkiem.
Dynastia Piotra 1 początkowo należała doklan bojarów. Udokumentowano, że przodkiem tego rodzaju był Andriej Iwanowicz Kobyla, który żył w połowie XIV wieku. Przodkiem Romanowów jest Nikita Zakharyin-Yuriev, który został ojcem Fedora Nikiticha. Klan był kontynuowany przez Michaiła Fiodorowicza Romanowa, który jako pierwszy został wybrany na tron w Zemsky Sobor w 1613 roku, stając się założycielem nowej dynastii królewskiej. Aleksiej Michajłowicz Romanow zaznaczył swoje panowanie w latach 1645–1676. znaczące przemiany, które wpłynęły na dziedziny społeczne i polityczne. Dynastia Piotra 1 była kontynuowana przez Fiodora Aleksiejewicza Romanowa, który nie pozostawał długo na tronie: od 1676 do 1682 roku. Po śmierci cara jego bracia zostali współwładcami kraju: Iwanem Aleksiejewiczem i Piotrem Aleksiejewiczem. Pierwszy okazał się niezdolny do rządzenia państwem, a drugi brat był za mały na to kluczowe zadanie. W związku z tym stery rządu do 1689 r. Przejęły kontrolę nad ich siostrą Sofią Aleksiejewną. Po śmierci jego starszego brata w 1696 r. Jedynym królem został Piotr 1. Dynastia Romanowów nabyła osobiście decydującego reformatora, który dosłownie podniósł Rosję.
Ogólnie rzecz biorąc, Piotr Aleksiejewicz kontynuował strategię ojca.Stare instytucje załamały się i upadły, a na ich ruinach powstały nowe. Okres jego panowania przez wszystkich historyków jest jednogłośnie oceniany jako udany czas dla Rosji. To właśnie ten król przeprowadził ogromną liczbę poważnych reform, które pozytywnie wpłynęły na rozwój naszego kraju. Dynastia Piotra 1 do 1721 roku była określana jako królewska. Jednak przemyślana polityka zagraniczna i wewnętrzna Piotra Aleksiejewicza przekształciła Rosję w najsilniejszy kraj wśród Europejczyków, czyniąc z niego imperium. Dynastia władcy w 1721 roku stała się znana jako imperialna.
Piotr 1 zostawił tylko jedno dziecko, któreprzeżył mały wiek. Był synem cesarza - Carewiczem Aleksiejem Pietrowiczem. Jednak jedyny spadkobierca tronu w 1718 r. Został oskarżony o stawienie czoła reformie swojego ojca. 26 czerwca Aleksiej Pietrowicz został stracony. Rodzina Piotra 1 nie miała męskiego spadkobiercy, co zmusiło cesarza do wydania dekretu o sukcesji na tronie. Zgodnie z tym dokumentem Piotr 1 miał prawo, według własnego uznania, wyznaczyć następcę, który miał być nosicielem rodziny cesarskiej. Ale plany suwerena nie miały czasu się urzeczywistnić: zmarł, nie wyznaczając nigdy nowego rozdziału. Po jego śmierci żona wstąpiła na tron - Ekaterina Aleksiejewna, która rządziła od 1725 do 1727 roku. Synem Aleksieja Pietrowicza - Piotra II Aleksiejewicza został nowym władcą, ale zmarł w 1730 roku. W tym czasie dynastia Piotra 1 w męskim pokoleniu została przerwana.
Po śmierci Piotra II Aleksiejewicz zaczął rządzićcórka Iwana V, o imieniu Anna Iwanowna. W 1740 r. Zmarła, a dynastia Braunschweig tymczasowo wstąpiła na tron, który rządził w imieniu Iwana VI Antonowicza, siostrzeńca zmarłej księżnej.
W 1741 r. Reguła przeszła na córkę Piotra I -Elizaveta Petrovna Romanova, która zasiadała na tronie do 1761 r. Wraz z jej śmiercią (1761) dynastia Piotra 1 została stłumiona wzdłuż linii żeńskiej. Jego kolejnymi przedstawicielami byli potomkowie klanu Holstein-Gottorpsky, który przyjął głośne i słynne nazwisko Romanowów.
