Terytorium, na którym nowoczesneAnglia, w 55 pne, kiedy najechały ją wojska Juliusza Cezara, była zamieszkana przez celtyckie plemiona, nazywające się Brytyjczykami. W wyniku inwazji cała południowa część wyspy stała się częścią Cesarstwa Rzymskiego. Całe terytorium, na którym obecnie znajduje się nowoczesna Anglia i Walia, nazywało się Rzymem Brytyjską. Co więcej, historia Anglii jest już związana z plemionami germańskimi. W V wieku naszej ery upadło Cesarstwo Rzymskie, a następnie Brytyjczycy zwrócili się do barbarzyńców niemieckich, aby uchronić ich przed najazdami plemion celtyckich z północy - Scott i Piktów.
Przybyły plemiona germańskie składały się z trzechgrupy: Saksoni, Kąty i Ute. Niemcy szybko opanowali terytorium Brytyjczyków i stopniowo zaczęli je zmuszać na terytorium Walii i Kornwalii. Na ziemiach okupowanych przez niemieckich kosmitów stopniowo powstawały oddzielne królestwa. Następnie królestwa te utworzyły unię siedmiu królestw, którą nazwano „heptarchią anglosaską”. Jeden z tych siedmiu anglosaskich królów od czasu do czasu przejął kontrolę nad większością Anglii. Król ten nazywał się „Razvald”, co w tłumaczeniu jest bliskie znaczeniu „Władca Wielkiej Brytanii”.
Trwało to dość długo, więc historiaAnglia nie może wskazać daty ostatecznego zjednoczenia państwa. Niektórzy historycy uważają, że zjednoczenie nastąpiło w czasie, gdy duńscy Wikingowie najechali wschodnią część Anglii podczas inwazji, która zmusiła wszystkie królestwa Anglii do połączenia sił w celu ochrony. Pierwszy król całej Anglii jest często nazywany królem Wessex Egbert, który zmarł w 839 roku. Historia Anglii sugeruje jednak, że tytuł „króla Anglii” powstał dopiero dwa pokolenia później - w czasach, gdy na wyspach panował Alfred Wielki (871–899).
Niektórzy historycy dokonują obliczeń przez odwrócenieuwaga na ważne wydarzenia historyczne i wojny Anglii. Na przykład liczą władców państwa z podboju Normanów w 1066 r. Ta data jest zwykle używana przy numerowaniu angielskich monarchów jako punkt zerowy. Na przykład Edward I, koronowany w XIII wieku, nie był tak naprawdę pierwszym królem noszącym to imię, ale był pierwszym Edwardem, jeśli liczono go od 1066 roku. W tym roku książę Normandii Wilhelm Zdobywca zdobył Anglię i został królem Wilhelmem I, ustanawiając w ten sposób dynastię anglo-normańską. Jednak Wilhelm Zdobywca nie jest założycielem Anglii i nie zjednoczył kraju, zdobył tylko istniejącą Anglię, wprowadzając w niej panowanie francusko-normańskie.
Następnie doszedł do władzy dynastia o nazwiePlantagenety (1154-1485 lat). W tej chwili historia Anglii jest znacząca dla najdłuższej wojny stuletniej z Francją (1337-1453). Od 1485 do 1603 r. Dynastia Tudorów rządziła w Anglii. Był to okres scentralizowanej władzy i umocnienia absolutyzmu angielskiego, okres reformacji. Dynastia Tudorów zakończyła się za panowania Elżbiety I, która ustanowiła Kościół Anglii. W 1603 r. Dynastia Stuartów doszła do władzy w Anglii, która była dynastią królów szkockich i angielskich. Król James I zastąpił na tronie Elżbietę I. Ten okres panowania upłynął pod znakiem wojny domowej, która wybuchła w wyniku kryzysu rewolucyjnego prowadzonego przez Olivera Cromwella.
Pomimo tego, co stało się późniejprzywrócenie dynastii Stuartów Hanower doszedł do władzy w 1714 r. Podczas swoich rządów armia brytyjska pokonała 18 czerwca 1815 r. W bitwie pod Waterloo nad wojskami Napoleona. Od 1837 do 1901 r. Panowanie przeszło na królową Wiktorię. Ten okres słusznie uważany jest za szczyt świetności Wielkiej Brytanii. Od 1917 r. Dynastia Windsor stała się dynastią rządzącą w królestwie.
