Pojęcie „piękna”, jak wiadomo, jest abstrakcyjne.O tym, czy piękno ma swoje własne prawa, ludzie długo myśleli. Dyskutują na ten temat do dziś. Czy jednak istnieją jakieś naturalne, niewzruszone prawa piękna, które można by uznać za ogólnie przyjęte? Czy ta koncepcja jest indywidualna? Czym jest harmonia? Symetria i asymetria? Postaramy się porozmawiać o tym i wiele więcej w tym materiale.
Na początku czasu, u zarania ludzkiego społeczeństwa,zarówno Egipcjanie, jak i Chińczycy, matematycznie uzasadniona harmonia za pomocą podziału i stosunku segmentów zgodnie ze wzorem a / b = b / (a + b), gdzie a jest mniejsze niż b. Grecy kojarzyli harmonię z pojęciami „miary” i „harmonii”, wydedukując z tego „zgodę nieporozumienia” oraz zasady organizacji muzyki i dźwięków. W zaokrąglonej formie - podział dowolnej wartości w stosunku 62% i 38% - liczba jest ograniczona do 1,62.
Czy piękno ma swoje własne prawa, możemy się uczyćna przykładzie globalnej historii sztuki. Proporcje wielu piramid w starożytnym Egipcie odpowiadają regule „złotej części”. Zasada ta została również zastosowana w produkcji artykułów gospodarstwa domowego, biżuterii, płaskorzeźb (przy okazji, mimo sondaży opinii publicznej, wielu współczesnych ludzi uważa takie proporcje za zbyt długie).
Leonardo da Vinci i wielu innych artystówświadomie wykorzystał te „boskie proporcje” i relacje. Obecni naukowcy odkryli, że cały wszechświat, od mikrokosmosu po galaktyki, ogólnie odpowiada temu prawu piękna. Żywe organizmy również mają złoty współczynnik. To prawo jest uniwersalne. Proporcja jest rodzajem standardu, matrycy. Odstępstwa od niego są raczej wyjątkiem od zasad potwierdzających prawo (spowodowane na przykład przez dostosowanie do środowiska).
Czy piękno ma swoje własne prawa, możemy to zaobserwowaćtakże poprzez badanie zjawiska symetrii. Ta koncepcja znajduje się w wielu obszarach działalności człowieka. W szczególności w sztuce i architekturze. Co to jest
Tłumaczenie greckie - proporcjonalność lubniezmienność. A także - porządek, proporcjonalność. Są to główne cechy tej koncepcji. W ożywionej i nieożywionej naturze zjawisko to jest dość rozwinięte i często można je zaobserwować. Uderzającym przykładem są skrzydła motyla lub wizerunek ludzkiej twarzy. Jednak w naturze symetria nigdy nie jest pełna, absolutna. Podobne części nie pokrywają się ze stuprocentową dokładnością.
В математике и геометрии, напротив, это понятие osiąga wartości bezwzględne. Tak więc w geometrii symetria to zdolność postaci do wyświetlania, która zachowuje ich kształt i właściwości. Z grubsza mówiąc, figura jest uważana za symetryczną, a transformacja liniowa zamienia się w siebie.
Idea liniowości absolutnejprzenika sztukę starożytnej Grecji. Pamiętaj o ściśle symetrycznych formach starożytnych zabytków, przedmiotów gospodarstwa domowego (na przykład waz greckich). Najwyraźniej zjawisko to znajduje odzwierciedlenie w ozdobach wielu narodów świata. W różnych epokach idea symetrii obrazów - świadomie lub nieświadomie - była wykorzystywana przez wielu artystów i rzeźbiarzy. Jednorodność powtórzeń jest charakterystyczna nawet dla mówienia i pisania piosenek od czasów starożytnych. Zatem na pytanie: „Czy piękno ma swoje własne prawa?” możemy odpowiedzieć, że jedną z nich jest symetria. Nawiasem mówiąc, asymetria w pracach niektórych artystów (Picasso, Dali i niektórych innych), jako wyjątek od reguły, tylko podkreśla efekt prawa podstawowego.
