Pole to właściciel pól, jeden ze znakówSłowiańska mitologia. Wiąże się z tym wiele zwyczajów i wierzeń, które towarzyszyły siewowi, uprawie i zbiorom. Próbowali uspokoić polnego lub polnego, choroby pasącego się bydła i dojrzewające kłosy zboża były tłumaczone jego niełaską.
Jak mitologia słowiańska przedstawiała ducha?Polak był najczęściej przedstawiany jako mężczyzna w białym ubraniu. W zależności od obszaru uzyskał nowe funkcje. Być może najciekawszy obraz pola powstał w regionie Oryol. Tutaj właściciel pól pojawia się jako nagi mężczyzna o czarnym ciele i wielokolorowych oczach. Czasami w legendach był rysowany jako starzec z uszami i trawą zamiast włosów i brody.
Podobnie jak inne słowiańskie postaciemitologii, pole często było wyposażone w cechy zwierzęce. Były to rogi, wyłupiaste oczy lub ogon od miotły, którym wznosił chmurę kurzu, aby ukryć się przed ciekawskimi.
Czasami opisywano, że pole jest pokryte wełną.ogień. Kiedy pojawił się na polu, osobie może się wydawać, że błysnęła iskra. A w księżycową noc lub w południowe upały pojawił się pod postacią wysokiego młodzieńca.
Jak opisuje mitologia, dziedzina ta jest bardzo szybkabiegnie. Należy do niższych duchów, w większości wrogich człowiekowi. Jeśli nie zostanie uspokojony, robotnik polowy będzie dręczył bydło na pastwisku lub wysuszy uszy.
Właściciel pól w umysłach naszych przodków był podobny dodiabeł i inne wrogie człowiekowi postacie pełne mitologii słowiańskiej. Pole może sprowadzić wędrowca na manowce, sprawić, że zgubi drogę. Czasami straszy gwizdami i klaśnięciami. I zdarza się, że wabi dzieci kwiatami, a potem szukają dalekiej drogi wstecz. Może również wywołać udar słoneczny lub gorączkę, zwłaszcza jeśli zasypia na polu w upalne popołudnie.
Pole (mitologia naszych przodków jest pełna wskazówekdo tego) reprezentował siłę wiatru i ognia. Przypisywana duchowi zdolność do migotania iskry, wysyłania udaru słonecznego i suchych plonów bezpośrednio wskazuje na związek między nim a światłem dziennym. Podobnie jak w południe, właściciel pól mógł ogrzać i wzmocnić uszy lub je zniszczyć.
W niektórych regionach wierzono, że przed pożarem można było zobaczyć robotnika polowego pędzącego przez wieś na trójce koni. Uważano go nie tylko za zwiastunem katastrofy, ale także za jej przyczynę.
Był bardzo szybki w terenie.Mitologia wszystkich narodów kojarzy prędkość z wiatrem. Pracownik terenowy biegnie bardzo szybko, a także lubi gwizdać. Często w legendach, które do nas dotarły, właściciel uprawy dmucha z całej siły, dlatego uszy pochylają się do ziemi.
Jeśli duch jest nastawiony do właściciela pola, uszy są włączonedobrze rosną, przynoszą obfite plony, bydło jest zdrowe. Aby uspokoić robotnika, przynieśli mu żywność i pieniądze. Na ramiona rzucano im kromki chleba i monety ze specjalnymi wyrokami. Obowiązkowe ofiary polowe składano w Dniu Duchów (51 dzień po Wielkanocy). Często zostawiano mu na polu jaja i bezdźwięcznego koguta. Taka ofiara, jak wierzyli nasi przodkowie, polubiła pole. Potem chronił uprawy przed chorobami i suszą, nie dręczył bydła.
Ponadto po zbiorach na polu pozostawiono snop.kłosy kukurydzy. Uważano, że robotnik polowy może w nim spędzić zimę. Ziarna snopa zostały następnie zasiane w ziemię, pomagając w ten sposób odrodzić się duchowi wraz z nadejściem wiosny. Czasami pozostałe uszy wiązano, dekorowano i z radosnym śpiewem wywożono na wieś.
W niektórych obszarach istnieją odniesienia dopostacie podobne do ducha pól. Według mitologii pole miało żonę, miał też dzieci - wysypiska śmieci i łąki. Zarządzali ziemią zgodnie ze swoim imieniem. Często mezheviki i łąki były uważane za niezależne duchy. Obraz południa jest również blisko pola. Zadbała o to, aby nikt nie pracował w najgorętszej porze dnia. W południe natura odpoczywa i nie należy jej przeszkadzać. Nieposłuszną osobę można było ukarać do południa, wysyłając udar słoneczny.
W niektórych regionach naszego kraju wierzenia,związane z polem, wciąż żyją. Dziś, gdy zainteresowanie mitami słowiańskimi odradza się z nową energią, legendy takie stają się cennym źródłem wiedzy. Ponadto ocalałe mity naszych przodków pomagają zrozumieć ich życie, specyfikę myślenia i światopogląd, co jest ważne zarówno z punktu widzenia zachowania historii, jak i zrozumienia specyfiki mentalności współczesnych mieszkańców Rosji.
