Михаил Миронов, биография которого представлена в artykuł, urodził się pierwszego letniego dnia 1919 roku w. Gorodets z regionu moskiewskiego. Jego rodzice byli zwykłymi wieśniakami. Sam ukończył 9 klasę średnią i przed wojną pracował w fabryce miasta Kolomna.
Jesienią 1939 r. Wezwano Michaiła Jakowlewiczasłużba w Armii Czerwonej. Tam przeszedł szkolenie wojskowe i został zaciągnięty do oddziałów Straży Granicznej. W latach 1939-1940 Michaił Mironow brał czynny udział w wojnie sowiecko-fińskiej.
Na samym początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej żołnierz wyszedł na front. Przez cały czas służby był trzykrotnie ranny.
Przez dwa lata Mikhail Mironov został profesjonalnym snajperem. Brał udział w bitwach na froncie Leningradu jako żołnierz 27 brygady wojsk NKWD. W tym czasie udało mu się zniszczyć 23 wrogów.
A latem 1942 r.Mikhail Yakovlevich został wysłany na kursy w celu uzyskania stopnia porucznika, który został mu przydzielony w styczniu 1943 roku. Następnie, na stanowisku starszego porucznika i dowódcy dwóch ust pułku piechoty, 23 stycznia, na obrzeżach miasta Gatchina, w obwodzie leningradzkim, Przeprowadził poważną operację wojskową i zniszczył niemiecką linię obronną. Podczas bitwy żołnierz został dwukrotnie ranny, ale nie poddawał się i nie opuszczał pola bitwy. Za wykazanie się odwagą i odwagą 21 lutego 1944 r. Michaił Mironow otrzymał honorowy tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.
A w sierpniu 1944 r. W Stanach Zjednoczonych dekret ówczesnego prezydenta Roosevelta przyznał oficerowi Order Krzyża za zasługi wojskowe.
W 1945 roku Michaił Mironow został przeniesiony do oficerów rezerwy w statusie honorowego żołnierza swojej jednostki wojskowej.
Po wojnie bohater przeniósł się do Leningradu, gdzie znalazłpracy i rozpoczął studia prawnicze, które ukończył z wyróżnieniem. Następnie ukończył studia prawnicze w Leningradzie. Zdobyte umiejętności dały mu możliwość objęcia stanowiska wiceprezesa sądu miejskiego. W 1972 roku Michaił Mironow został uhonorowany tytułem „Honorowego Prawnika RFSRR” za jego wysoki profesjonalizm i dogłębną znajomość prawoznawstwa. Ze względu na bystrość i zasługi oficer był trzykrotnie wybierany na zastępcę rad deputowanych ludowych obwodu leningradzkiego. Przez lata zdążył pełnić funkcję sędziego ludowego, naczelnika departamentu Ministerstwa Sprawiedliwości miasta Kaługi i regionu oraz szefa porad prawnych miasta St. Petersburga.
Bohater zmarł 27 kwietnia 1993 roku. Ale na zawsze pozostanie w sercach tych, za których walczył.
