/ / Istotna aktywność i struktura grzyba. Cechy struktury grzyba czapeczki

Istotna aktywność i struktura grzyba. Cechy struktury grzyba czapeczki

Wśród istniejących pięciu królestw dzikiej przyrody nagrzyby znajdują się w specjalnej pozycji. Mają niezwykłe cechy, które charakteryzują je jako wyjątkowe, osobliwe, ale bardzo ważne i przydatne dla przyrody i organizmów ludzkich. W artykule postaramy się rozważyć cechy struktury i żywotności grzybów, aby zrozumieć, co czyni je wyjątkowymi.

Charakterystyka

Królestwo grzybów obejmuje ponad 100 gatunków. Ponadto wśród nich można znaleźć najbardziej różnorodne formy żywienia:

  • saprofity;
  • pasożyty;
  • symbionty.

Jednokomórkowy niższy i wielokomórkowy wyższystruktury tych organizmów są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie i zajmują duże miejsce w systemie świata organicznego. Grzyby i ludzie nie ignorują, będąc organizmami, które kontaktują się z nimi nie tylko zewnętrznie, ale także na poziomie komórkowym, od wewnątrz (grzyby pasożytnicze, Candida).

Dużą rolę w życiu ludzi odgrywa specjalna klasaBasidiomycetes lub Cap Caps. Rzeczywiście, ogromna większość z nich to jadalne gatunki używane przez ludzi jako cenny produkt odżywczy przez wiele tysiącleci.

struktura grzybów

Z biologicznego punktu widzenia szczególną uwagęzasługuje na to struktura grzyba, który ma wiele powiązanych cech zarówno z organizmami roślinnymi, jak i zwierzęcymi. Chociaż na zewnątrz jest bliżej królestwa roślin. Ogólnie rzecz biorąc, struktura grzyba jest dość prosta: jeśli ciało jest jednokomórkowe, wówczas składa się z niekomórkowej grzybni i strzępek ze zarodnikami i zarodnikami. Jeśli mówimy o najwyższym przedstawicielu, to elementy konstrukcyjne są następujące:

  • grzybnia (grzybnia) - część podziemna;
  • GIF przeplatają się w części nadziemnej w formie owocnika;
  • noga;
  • kapelusz

Są też takie, które są skrzyżowaniem niższych i wyższych grzybów w strukturze i stylu życia.

Klasyfikacja

Współczesna systematyka ma 7 głównych klas, połączonych w trzech działach. Struktura i funkcje życiowe grzybów każdego z nich mają swoje własne cechy i właściwości. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Ficomycetes

Zdecydowana większość tych organizmów to pasożytnicze i saprofityczne formy, które do końca życia wykorzystują rośliny, zwierzęta, ludzi, żywność, artykuły gospodarstwa domowego. Należą do nich trzy klasy:

  • Chitridiomycetes są mieszkańcami wód słodkich i słonych.Pasożytują na glonach, mogą także jeść saprotroficznie, rozkładając resztki tkanek roślinnych i zwierzęcych. Są to struktury jednokomórkowe. Cechy strukturalne tego rodzaju grzyba polegają na tym, że komórki mają wiele odrostów - kłącza, które służą do przyłączania się do podłoża, a także do przemieszczania się w kolumnie wodnej. Przedstawiciele: chytrid, monoblepharic, spizellomycete, rhizophidia.
  • Oomycetes to bardzo niebezpieczne pasożyty wyższych gatunkówrośliny, a także formy wodne. Strukturę grzyba reprezentuje wielojądrzasta niekomórkowa grzybnia, rozmnażanie zachodzi dzięki ruchliwym zoosporom. Obecność celulozy w ścianie komórkowej wskazuje na bliskość roślin w większym stopniu niż inne grzyby. Przedstawiciele: zaraza późna, peronospory i inne. Powodują nie tylko gnicie części roślin, ale także choroby mieszkańców mórz, czasem niszczą całe uprawy.
  • Zygomycetes są mieszkańcami gleby i powietrza, jednokomórkowych skomplikowanych form. Więcej zostanie rozważonych na przykładzie najbystrzejszego przedstawiciela - mukora.
  • Hipochitridiomycetes są formami pośrednimi, w strukturze i stylu życia, znajdują się między oomycetes i chitridiomycetes.

cechy strukturalne grzyba czapeczkowego

Eumitsety

Ta kategoria obejmuje bardziej zaawansowane idealne formy trzech klas:

  • Ascomycetes są cennymi grzybami w praktyce medycznej.Struktura ciała implikuje obecność grzybni, wielokomórkowej, septycznej i dość wysoko rozwiniętej. Grzyby te mają również swoją nazwę (torbacze) dla osobliwych woreczków, wgnieceń lub zapytań, w których dojrzewają zarodniki płciowe - askospory. Strzępki są obecne w strukturze, na końcach których powstają konidia, które biorą udział w reprodukcji. Przedstawiciele: drożdże, penicillus, aspergillus i inni. Docenia je fakt, że wiele gatunków jest zdolnych do wytwarzania antybiotyków.
  • Deuteromycetes, czyli grzyby niedoskonałe. Najwięcej przedstawicieli ma rodzaj Candida, który powoduje choroby o tej samej nazwie u ludzi i zwierząt. Wpływa na tkanki i narządy. Nie mają prawdziwej grzybni, tylko pseudo-strukturę. Rozmnażają się, tworząc chlamydospory.
  • Basidiomycetes lub formy czapeczki. Struktura tej klasy grzybów zostanie omówiona bardziej szczegółowo poniżej.

Podobieństwa z innymi organizmami

Posiada strukturę komórek roślin, zwierząt, grzybówszereg wspólnych cech. Dlatego nie zdecydowano jeszcze ostatecznie, czy warto rozdzielić omawiane organizmy na odrębne królestwo, czy jednak połączyć je z roślinami lub zwierzętami.

Chodzi o to, że istnieje wiele znaków, dzięki którym grzyby są podobne do przedstawicieli flory:

  1. Zdolność do nieograniczonego wzrostu przez całe życie.
  2. Komórki grzybów mają gęste ściany komórkowe, podobnie jak rośliny.
  3. Metody rozmnażania są podobne: za pomocą zarodników i części grzybni, czyli wegetatywnie.
  4. Niezdolność do poruszania się w przestrzeni.
  5. Wchłanianie składników odżywczych przez wchłanianie.

Jednak w przeciwieństwie do tych, którzy na tej podstawie klasyfikują grzyby jako rośliny niższe, należy przytoczyć szereg faktów, które wskazują nie mniej podobieństwo tych organizmów do zwierząt:

  1. Ściana komórkowa zawiera polisacharyd - chitynę. Chociaż ta sama substancja tworzy zewnętrzny szkielet skorupiaków i niektórych owadów.
  2. W produktach ubocznych grzybów znaleziono ślady kwasu moczowego.
  3. Rezerwowym składnikiem pokarmowym w tych organizmach jest glikogen, podobnie jak u ludzi.
  4. Zgodnie z metodą wchłaniania składników odżywczych są to organizmy heterotroficzne, ponieważ w ich komórkach nie znaleziono chlorofilu.

Jest więc oczywiste, że mimo to grzyby są oddzielnym królestwem, posiadającym własne specyficzne cechy.

Struktura ciała grzybów

Struktura komórek grzyba

Wymienione powyżej podobieństwa i różnice z innymi organizmami żywymi znajdują również odzwierciedlenie w strukturze na mniejszym, komórkowym poziomie. Tak więc komórka grzybowa ma szereg następujących cech:

  1. Na zewnątrz jest oddzielony ścianą komórkową, jak wrośliny. Jednak substancje składające się na tę strukturę pokazują, że istnieje większe podobieństwo do zwierząt. Składniki: chityna (w niektórych rodzajach celulozy), glikan, polisacharydy, monosacharydy, heteropolimery. Z biegiem czasu struktura ta może skostnieć, gromadząc sole szczawianu wapnia, po czym na zewnątrz grzybnia i ciało będą stałe, przypominając łodygę rośliny. W niektórych przypadkach ściana komórkowa jest pokryta śluzem z zewnątrz.
  2. Dalej jest standardowa strukturabłona plazmatyczna jest ciekłą mozaikową formacją składającą się z dwuipidowej warstwy z penetrującymi i osadzonymi białkami do różnych celów. Funkcje błony są takie same, jak w przypadku organizmów wyższych - zapewniając aktywny i pasywny transport do iz komórki.
  3. Pod plazmalemmą znajduje się protoplast, który zawiera wakuolę, jądro z jąderkami, cytoplazmę z hialoplazmą i organelle.
  4. Wakuole soków komórkowych są bezwarunkowepodobieństwo do komórki roślinnej. Liczba i rozmiar tych struktur zmieniają się przez całe życie. W dorosłej komórce znajduje się jedna duża wakuola ciemieniowa wypełniona roztworem zawierającym polifosforany, węglowodany i odżywcze cząsteczki organiczne.
  5. Jądro i jąderko najczęściej znajduje się w jedynymkopie. Znajdują się bliżej środka komórki i służą do przechowywania i przekazywania informacji dziedzicznych w postaci cząsteczek kwasu nukleinowego (DNA, RNA). Struktura komórki grzyba jest interesująca, ponieważ jądra te podwajają się podczas podziału przez mitozę, ale nie dzielą się na dwie komórki naraz przez poprzeczne zwężenie. Dlatego przez pewien czas w strukturze grzyba można znaleźć formacje dwu- i trójrdzeniowe.
  6. Cytoplazma to hialoplazma iorganelle komórkowe. W płynnym podłożu rozpuszczają się węglowodany, lokalizują się wtrącenia glikogenu, rosną mikrofilamenty i tworzy się cytoszkielet komórki. Organelle obejmują mitochondria, rybosomy, dictyosomy. Mówiąc o cechach strukturalnych grzyba, warto wspomnieć o lomasomie. Są to półprzezroczyste ciała, których rola nie została jeszcze wyjaśniona.

Zatem komórka grzyba ma wspólne cechy zarówno ze zwierzętami, jak i roślinami. Zawiera jednak również bardzo specyficzne komponenty.

struktura grzyba kapelusza

Grzyby jednokomórkowe: śluz

Prawdopodobnie każdy widział przedstawicieli tego rodzaju. Biała puszysta pleśń pojawiająca się na jedzeniu, warzywach i owocach, stęchłych tkankach roślin i zwierząt - to grzyby z rodzaju Mukor z klasy Zygomycete.

Zewnętrznie, patrząc gołym okiemwygląda jak puszysty dywan. Z czasem ciemnieje i staje się szara, szara. Dzieje się to podczas dojrzewania zarodników zarodników, kiedy pleśń dojrzała i przygotowuje się do rozmnażania.

Pleśń Mukor ma wystarczającą strukturęprosty. Po pierwsze, wszystko to jest jedną dużą strukturą komórkową i jest dokładnie jednokomórkowe. Tyle, że grzybnia jest wielojądrowa, ale bez przegród, silnie rozgałęziona. Odnosi się wrażenie organizmu wielokomórkowego, ale tak nie jest.

Strzępki tego grzyba rosną pionowo w górę i dalejna końcu tworzy się sporangium, często o kulistym kształcie, w którym dojrzewają zarodniki. Inną nazwą mukorów jest pleśń główkowata. Zostało im dane właśnie ze względu na tę strukturę i położenie struktur niosących zarodniki.

Po dojrzewaniu wysypują się najmniejsze komórkiz pękającej zarodni i rozpocząć niezależne kiełkowanie w nowej formie. Dostępny jest również proces seksualny - jest on również wytwarzany przez pleśń śluzową. Struktura niezbędnych narządów to półprzezroczyste włókno jednego lub różnych rzędów, które są połączone, tworząc zygotę. Następnie daje nową strzępkę z zarodnią, która jest niezależnym organizmem.

Taka struktura grzyba wcale tego nie robiszkodliwe dla ludzi. Oczywiście niektóre formy mogą powodować mukormykozę u zwierząt i ludzi, ale pozytywna wartość przedstawicieli tej klasy jest również duża. Na przykład są producentami cennego leku - ramycyny. Ponadto posiadanie dużej aktywności enzymatycznej pozwala na wykorzystanie ich jako starterów drożdżowych przy produkcji niektórych rodzajów alkoholi, serów itp.

struktura śluzu pleśniowego

Grzyby wielokomórkowe: podstawczaki

Ta klasa liczy ponad 31,5 tysróżnych przedstawicieli. Są wśród nich zarówno pasożyty, jak i symbionty. Najciekawszą grupę stanowią grzyby jadalne zwane grzybami kapeluszowymi. Tacy przedstawiciele królestwa wchodzą we wzajemnie korzystną współpracę z korzeniami drzew, tworząc tak zwaną mikoryzę - gęste przeplatanie się strzępek grzybów i korzeni roślin. Oczywiście nie wszyscy przedstawiciele to robią, ale te, które są jadalne, należą do tej kategorii.

Cechy strukturalne grzyba czapkowego sąw tym, że jest wielokomórkowy, doskonały, z określonymi częściami ciała, które są jego cechami charakterystycznymi. Tak więc każdy taki przedstawiciel ma część naziemną i podziemną.

Wygląd

Zewnętrzna struktura grzyba składa się zpowstanie kapelusza o różnych kształtach, łodydze owocu o nierównej masie i długości oraz części podziemnej - mikoryzy, składającej się z grzybni i strzępek w połączeniu z korzeniami drzew.

Zapewne każdy, kto kiedykolwiek przeszedł przez las, mógłzobaczyć wielobarwne, delikatne kapelusze grzybów wystające z przeplatającego się listowia i dna lasu. Białe, czerwone, pomarańczowe, żółte, brązowe, małe i duże, pachnące i mięsiste, smaczne i bardzo pożywne - te organizmy są mocno osadzone w życiu człowieka i stanowią pewną część diety większości z nich.

Na zewnątrz można zobaczyć tylko sam owocnik, ale cechy strukturalne grzyba kapelusza można zrozumieć tylko dzięki bardziej subtelnej analizie, przekrojowi i mikroskopii.

struktura komórek grzybów

Struktura ciała

Kikut, kapelusz, grzybnia (grzybnia) - to są głównestrukturalne części takich przedstawicieli. Struktura owocnika grzyba jest inna. Raczej ich rozmiary i kolory różnią się między sobą, a także niektórymi cechami czapki. Wewnątrz, zarówno noga, jak i czapka są gęstym splotem strzępek grzybów w różnych kombinacjach.

Czyli noga zawiera kilkaset tysięcynajlepsze nici ściśle wplecione we wspólną strukturę. W dolnej części płynnie przechodzi do ukrytej pod ziemią grzybni. Jeśli bardzo ostrożnie pokroisz grzyby, zobaczysz te cienkie białe nitkowate wyrostki, rozciągające się z ziemi i wrastające w pień.

W górnej części, bezpośrednio pod kapeluszem, łodyga grzybau niektórych gatunków ma zasłonę lub jej pozostałości po zmniejszeniu. Ta funkcja pozwala rozróżnić gatunki trujące i jadalne, a także usystematyzować je i sklasyfikować.

Górna część nogawki zwieńczona czapką. To jest funkcja. Struktura grzyba czapeczkowego pozwala odróżnić formy jadalne od trujących. Tak więc kapelusz jest dwojakiego rodzaju:

  • Lamellar - to od wewnątrz małe płytki, w których znajdują się i dojrzewają zarodniki. Przykłady organizmów: volushki, russula, grzyby.
  • Rurkowaty - utworzony przez rurki widoczne gołym okiem. Na tych strukturach rozwijają się również zarodniki do rozmnażania. Przykłady: borowiki, borowiki, borowiki, kurki.

Ta struktura czapki i zarodni otrzymałanazwa hymenoforu. Na zewnątrz czapeczka pokryta jest cienką i delikatną warstwą skóry, również od wewnątrz w postaci strzępek. Ma po prostu inny kolor, po którym można ocenić rodzaj grzyba.

Struktura grzybni

Grzybnia jest bardzo ważną częścią, którą tworzą grzyby. Jak już wspomnieliśmy, struktura ciała to strzępki. Ale grzybnia jest wydłużoną komórką wielojądrową pozbawioną jakichkolwiek barwników.

cechy strukturalne grzyba

To grzybnia wchodzi w symbiozę z korzeniamidrzewa i przewodzi substancje mineralne i wodę wzdłuż wyrostków grzybni do drzewa. W zamian grzyb otrzymuje od rośliny substancje organiczne, co czyni go heterotroficznym na drodze żerowania.

Implikuje to struktura grzyba czapkowegorozmnażanie przez zarodniki. Jednak grzybnia umieszczona w normalnych warunkach (dobra wilgotność, temperatura) może sama dać początek nowym owocnikom. Dlatego grzybnia jest odważnie nazywana narządem rozmnażania wegetatywnego.

Spory

Te małe struktury, które mają dużą masęsą proszkiem o różnych kolorach, są głównym źródłem kontynuacji rodzaju grzybów. Wypadając z zarodni na czapce, są porywane przez wiatr i przenoszone na duże odległości. Wiele zwierząt jedzących grzyby nie może strawić swoich zarodników, więc są wydalane do środowiska wraz z odchodami. Tutaj przyszłe gatunki kapeluszy mają szansę na życie w przypadku powstania i kiełkowania zarodników. Na podstawie kształtu, wielkości i koloru tych komórek identyfikuje się większość gatunków grzybów, korelując je z jedną lub drugą klasą.

Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że przedstawicielekrólestwa grzybów to bardzo ważne organizmy, które wpływają na całe ekosystemy, które są częścią łańcuchów pokarmowych, powodując nieodwracalne szkody dla żywych istot, ale także dając nam antidotum na wiele chorób.

Podobało mi się:
0
Popularne posty
Duchowy rozwój
Jedzenie
tak