Promieniowanie ultrafioletowe jest elektromagnetycznepromieniowanie, którego długość waha się od granicy widma fioletowego do granicy promieniowania rentgenowskiego. Warto zauważyć, że pierwsza wzmianka o tym fenomenie pojawiła się w XIII wieku. Wtedy filozofowie indyjscy opisali w swoich pismach atmosferę, w której zawisły fioletowe promienie, niewidoczne gołym okiem.
Pod koniec XVII wieku, kiedy podczerwienispektrum, naukowcy na całym świecie zaczęli badać promieniowanie na przeciwległym końcu spektrum światła. Po raz pierwszy wykryto i zbadano promieniowanie ultrafioletowe. 1801, I. W. Ritter stwierdzono, że tlenek srebra szybko ciemnieje po wystawieniu na działanie światła niewidzialnego, należące do fioletowej części spektrum.
Mniej więcej w tym samym czasie naukowcy doszli do wniosku,światło składa się z trzech oddzielnych części. Jest to tak zwane światło widzialne (lub element oświetleniowy), promieniowanie podczerwone i ultrafioletowe (jest to również promieniowanie redukujące). W przyszłości badacze aktywnie badali wpływ promieniowania ultrafioletowego na żywy organizm, a także jego rolę w przyrodzie.
Promieniowanie ultrafioletowe: właściwości i klasyfikacja
Dziś promienie ultrafioletowe można podzielić na trzy główne typy, z których każdy ma swoje własne cechy:
Jeśli chodzi o właściwości, na początek wartoZwróć uwagę, że promieniowanie ultrafioletowe jest niewidoczne gołym okiem. Ponadto jest wysoce reaktywny i jest katalizatorem wielu naturalnych reakcji. Wysokie stężenia światła UV mają właściwości antybakteryjne. I oczywiście nie wolno nam zapominać, że w małych dawkach wpływa pozytywnie na organizm człowieka.
Promieniowanie ultrafioletowe i jego wpływ na organizm człowieka
Należy od razu zauważyć, że dokładniePromienie UV przyczyniają się do powstawania witaminy D w skórze człowieka, co z kolei zapewnia prawidłowy metabolizm wapnia w organizmie oraz dobrą kondycję układu kostnego. Ponadto promienie z tego konkretnego spektrum odpowiadają za biologiczne rytmy żywego organizmu. Udowodniono, że światło ultrafioletowe podnosi we krwi poziom tzw. „Hormonu czujności”, który zapewnia normalny stan emocjonalny.
Niestety promieniowanie ultrafioletowe jest korzystne ipotrzebne tylko w małych dawkach. Nadmierna ekspozycja na te promienie ma odwrotny skutek. Na przykład przy długotrwałej ekspozycji na skórę światło ultrafioletowe przyspiesza proces starzenia, a w niektórych przypadkach powoduje również oparzenia. Czasami promieniowanie prowadzi do mutacji komórek, które mogą następnie przekształcić się w złośliwe guzy.
Zintensyfikowane promieniowanie ultrafioletowe wpływa również niekorzystnie na siatkówkę, powodując oparzenia. Dlatego w sezonie słonecznym wystarczy używać specjalnych okularów.