Mikołaj Pierwszy. Przystąpienie i polityka wewnętrzna

Mikołaj Pierwszy Pawłowicz - cesarz, który rządził1825–1855 w Imperium Rosyjskim. Z powodu okrutnej kary cielesnej, głównie w środowisku wojskowym, otrzymał przydomek „Nikolai Palkin”, który później stał się powszechnie znany dzięki historii o tym samym nazwisku L. N. Tołstoja.

Nikolay pierwszy. Biografia

Mikołaj I był trzecim synem Marii Fiodorowna iPaweł I. Otrzymał dobre wykształcenie, ale nie wykazywał wielkiego zapału do nauki. Nienawidził nauk humanistycznych, ale doskonale rozumiał sztukę wojskową, znał inżynierię i lubił fortyfikacje. Żołnierze uważali Mikołaja za aroganckiego, okrutnego i zimnokrwistego. Niestety nie lubili go w wojsku.

Mikołaj I wstąpił na tron ​​po jego śmiercijego brat Aleksander. Drugi brat Konstantyn abdykował za życia. Jednak decyzja ta była utrzymywana w tajemnicy aż do śmierci Aleksandra Pierwszego. Z tego powodu początkowo Nikołaj nie chciał uznać woli Aleksandra. Dopiero po tym, jak Konstantin wielokrotnie potwierdzał swoją abdykację na tronie, Mikołaj Pierwszy wydał manifest o przystąpieniu do tronu.

Już pierwszego dnia panowania SenatuSquare miało miejsce tragiczne wydarzenie - dekabrystowie zbuntowali się. Ten incydent pozostawił głęboki ślad w duszy Nikołaja i zaszczepił w nim lęk przed swobodnym myśleniem. Powstanie zostało skutecznie stłumione, a jego przywódcy straceni. Nikołaj Pierwszy był konserwatystą i nie zmienił zamierzonego kursu politycznego przez około trzydzieści lat.

Jaką politykę wewnętrzną prowadził Mikołaj 1? Krótko

Mikołaj Pierwszy pod każdym względem tłumił wszystkie przejawywolnomyślący i wolnomyślący. Głównym celem polityki była maksymalna możliwa centralizacja władzy. Mikołaj chciałem skoncentrować w swoich rękach wszystkie dźwignie rządzenia państwem. Specjalnie do tego celu zostało utworzone specjalne biuro, które obejmowało sześć działów:

- Pierwszy dział był odpowiedzialny za dokumenty osobiste;

- drugi był odpowiedzialny za prawo;

- sekretne biuro było trzecim wydziałem. Posiadała najszersze uprawnienia;

- czwartym departamentem kierowała matka cesarza;

- piąty wydział zajmował się problemami chłopskimi;

- szósty zajmował się problemami Kaukazu.

Mikołaj Pierwszy zaciekle i uparcie bronił fundamentówautokracja i udaremnione próby zmiany systemu w jakikolwiek sposób. Po powstaniu dekabrystów na Placu Senatu Mikołaj organizował w państwie wydarzenia, których celem było wykorzenienie „rewolucyjnej infekcji”. Trzeci wydział kancelarii personalnej zajmował się śledztwami politycznymi.

Podstawą tronu była oficjalność.Mikołaj Pierwszy nie miał zaufania do szlachty, ponieważ oszukali go i zdradzili wychodząc na Plac Senatu. Przyczyna leży w Wojnie Ojczyźnianej w 1812 roku. To wtedy szlachta przeszła wraz ze zwykłymi chłopami przez pół Europy, dostrzegła różnicę między standardem życia w Rosji i na Zachodzie. To zjednoczyło majątki w Rosji. Ponadto w tym czasie idee masonerii były szeroko rozpowszechnione w kraju, co odegrało ważną rolę w nastrojach rewolucyjnych.

Mikołaj Pierwszy dokonał również wiele w innych sferach życia. Rozwiązał wiele problemów związanych z chłopami, korupcją, rozwojem transportu i przemysłu.