A.P.Czechow nie żył bardzo długo (tylko 44 lata), ale w tym czasie dużo pisał - 22 tomy esejów i 8 tomów listów. Pisał różne historie, niektóre były duże, niektóre małe. Zapraszamy czytelnika do przestudiowania pracy napisanej przez Czechowa - „Zbieg” (krótkie streszczenie).
W A.P.Czechow jest dziełem zawierającym wewnętrzną moralność, ale jest od niej wolna. „Zbieg” odnosi się bardziej do drugiego. To tylko utrwalenie jakiegoś doświadczenia lub obserwacji. Kompozycja mogła być oparta na faktach, ale Czechow mógł ją wymyślić. „Zbieg” (streszczenie zostanie przedstawione w artykule) to praca napisana przez sylabę kulturową.
Chłopiec z dziwną matką zabiera go do szpitalarana na łokciu. Po zbadaniu ręki lekarz zaczyna skarcić matkę ostatnimi słowami za to, że spóźniła się z Paszką (Pavel Galaktionov). Lekarz mówi: „Jak mogłeś tyle ciągnąć? Nie przyprowadzaj dziecka przez sześć miesięcy? Teraz musisz odciąć rękę, ale co to jest bez ręki, kto jej potrzebuje? A ty (lekarz zwraca się do matki) jesteś ciężarem życia! ”Oczywiście Czechow serdecznie opisuje tę scenę. Zbieg, którego krótkie podsumowanie wpadło nam w oko, jest warty pełnego przeczytania historii ze względu na te mise-en-sceny, zwłaszcza że jego objętość wynosi mniej niż 10 stron.
Matka Paszki najwyraźniej znaczenie słów nie docieraza dużo, więc czeka na dalsze instrukcje od lekarza. Lekko uspokojony lekarz zabiera chłopca do szpitala. Odprowadzono go na drugie piętro szpitala, gdzie najwyraźniej leżeli ciężko chorzy ludzie. Paszka otrzymuje nowe ubrania, dobrze odżywione. Na pobliskim łóżku na oddziale leży starszy mężczyzna z uszkodzeniem płuc. Chłopiec lubi wszystko: jest dobrze odżywiony, ubrany w czystą bieliznę. To prawda, że w sąsiedztwie są dziwni i przerażający ludzie, ale nie przejmuje się zbytnio przyjmowaniem szpitalnego jedzenia.
Dziwne zdjęcia dla współczesnego czytelnikaopisuje Czechowa. „Zbieg” (streszczenie) nie kłamie. Chłopiec i matka najprawdopodobniej przybyli ze wsi do szpitala, gdzie otrzymali wsparcie państwa, więc nie jest to zaskakujące.
Jego niedogodności zaczęły się w nocy, kiedyokazało się, że jeden z gości, który był przed komnatą, zmarł, a pacjenci dzielący pokój próbowali go zabrać na koc. Rozmawiali głośno, szczegółowo omawiając szczegóły tak trudnej sprawy. Pashka usłyszał ich rozmowy i ogarnęła go panika. Tutaj nakreślił kulminację historii Czechowa. „Zbieg” (dzieło) pojawia się przed czytelnikiem w całej okazałości.
Dziecko zaczęło dzwonić do mamy.Chłopiec pobiegł przez szpital, potem na ulicę, a potem okazało się, że jest nieznany na werandzie domu lekarza (dom lekarza był w szpitalu), który rano go zbadał. Pashka spojrzał w świecące w ciemności okno (choć było przerażające), zobaczył tam ładną twarz i stracił przytomność.
Lekarz odkrył Paszę kilka godzin później. Bohater opowieści odzyskał przytomność przy dźwięku głosu lekarza. Było już jasno, a wszystkie jego obawy zostały rozwiane, pozostała jedynie drwiąca z niego lekarka.
Tak kończy się historia Czechowa „Zbieg”. Podsumowanie kończy się również na tej kojącej notatce.