Kongres Książąt Lubech: tło i wyniki

Ani jednego średniowiecznego państwa europejskiegoetap fragmentacji feudalnej minął w rozwoju. Gdzieś udało się go pokonać dość szybko (jak na przykład w Anglii), a gdzieś regionalne podmioty polityczne pozostały dość niezależne prawie do XX wieku (jak to miało miejsce w Niemczech i we Włoszech). Ten los nie ominął średniowiecznej Rosji. Okres wzmocnienia władzy książęcej i podboju plemion wschodniosłowiańskich został zastąpiony erą redystrybucji działek między wyhodowanymi przedstawicielami rodziny książęcej.

Wymagania wstępne Kongresu Lubey

Być może pierwszy prekursor tej epoki powinienrozważmy walkę Władimira Svyatoslavicha z jego bratem Jaropolkiem. Ten epizod z końca X wieku był pierwszą konfrontacją synów zmarłego księcia nad tronem kijowskim. Następnie upadek Rusi Kijowskiej jako pojedynczego państwa został zatrzymany. Syn Włodzimierza Wielkiego, książę Jarosław Mądry, również rządził dość pewnie. Jednak po jego śmierci, w drugiej połowie XI wieku, proces rozpadu Rusi Kijowskiej na odrębne posiadłości staje się coraz bardziej oczywisty. Mówiąc o przyczynach tego procesu, należy wyróżnić nie tylko liczbę potencjalnych spadkobierców aspirujących do tronu, ale także przyczyny społeczno-ekonomiczne. Nawiązanie i rozwój stosunków feudalnych doprowadziły zatem do wzmocnienia regionów. Rolnictwo na własne potrzeby nie przyczyniło się do rozwoju

handluj i wzmacniaj wszelkie powiązania międzyterytoria. Z czasem bardziej opłacalne stało się wspieranie lokalnych bojarów nie księciem kijowskim, ale ich lokalnym. Ważnym czynnikiem był także rozwój dużych miast - Czernigow, Galicz, Połock, Smoleńsk, Suzdal. Pod koniec XI wieku Rosja została podzielona na lokalne losy książąt, którzy bez końca walczyli o władzę, terytorium i władzę. Wśród innych negatywnych wpływów, konflikty obywatelskie uniemożliwiły walkę przeciwko wspólnemu wrogowi w obliczu koczowniczych plemion stepów Morza Czarnego. Pierwszą próbą rozwiązania tego problemu i uzgodnienia między sobą był Lubeski Kongres Książąt 1097. Jego nazwa pochodzi bowiem od miejsca spotkania - miasta Lubech nad Dnieprem we współczesnym regionie Czernihowa.

Lubecki Kongres Książąt

Najstarszy syn zmarłego w 1093 rKsiążę Svyatopolk II Izyaslavovich nie poradził sobie z narastającymi konfliktami wewnętrznymi. Wszystko, co wspomniano w poprzednim akapicie, osiągnęło wówczas szczyt. Z inicjatywy księcia Władimira Monomacha, który był wówczas bardziej autorytatywny w Rosji, w 1097 r. Zwołano Zjazd Książąt Rosyjskich.

Głównym celem tego spotkania było ograniczeniekrwawa walka i definicja porozumień między książętami. W wyniku negocjacji Lubeski Kongres Książąt doprowadził do najważniejszej wówczas decyzji: „Każdy władca ma swoją ojczyznę”. Tak więc teraz nie wielki książę kijowski był zwierzchnikiem, który miał prawo zjednoczyć wszystkie ziemie rosyjskie pod swoją różdżką, ale przeciwnie, ustalono zasadę, że każdy konkretny książę miał pełną władzę we własnym księstwie i przekazał go w drodze dziedziczenia. Kochający kongres książąt rozwiązał w ten sposób sprzeczności między książętami. Ale jednocześnie ta decyzja doprowadziła do formalnej konsolidacji fragmentacji. Kochający kongres książąt dosłownie pchnął Rosję w pierwszej połowie XII wieku do ostatecznego potwierdzenia feudalnej niepodległości regionów.